Visie 101 Feiten over het menselijk oog

Je ogen zijn erg complexe organen. Om je ogen te zien, moet er licht zijn. Lichtstralen reflecteren op een object en gaan het oog door het hoornvlies. Aan de achterkant van je oog wordt het licht gefocust door het netvlies, waarna het wordt omgezet in elektrische signalen om naar de hersenen te worden gestuurd. Zodra de hersenen de signalen ontvangen, ontstaat er een visie.
Als uw oog een afbeelding niet goed kan scherpstellen, wordt er gezegd dat het een brekingsfout heeft. Een oogarts kan het type brekingsfout bepalen door een test die een breking wordt genoemd. Het corrigeren van een brekingsfout wordt bereikt door een bril, contacten of refractiechirurgie. Dit is een basale menselijke visie.

Gezichtsscherpte en refractieve fouten

Visuele scherpte is een maat voor de helderheid en scherpte van uw zicht. Het meten van uw gezichtsscherpte is een snelle methode voor een zorgverlener om zichtproblemen te ontdekken. Normale gezichtsscherpte wordt meestal uitgedrukt als 20/20 en geeft het kleinste detail aan dat een persoon zou moeten kunnen zien op een standaard testafstand van 20 voet. Resultaten van gezichtsscherptetests helpen professionals in de gezondheidszorg te bepalen of u bijziend, verziend of astigmatisme bent.

Correctie-opties

Visie kan op veel manieren worden gecorrigeerd. Brillen verbeteren het zicht door licht te buigen. Het zijn veilige, economische correctieapparaten. Een andere optie voor oogcorrectie is contactlenzen. Mensen met een actieve levensstijl houden ervan contactlenzen te dragen omdat ze beter op hun plaats blijven dan een bril. Corrigerende chirurgie is nog een andere manier om problemen met het gezichtsvermogen te corrigeren. Refractieve chirurgie geeft het oog een nieuwe vorm en normaliseert zijn lichtbuigvaardigheden zodat de kwaliteit van het gezichtsvermogen wordt verbeterd zonder het gebruik van aanvullende visuele hulpmiddelen.

Aan leeftijd gerelateerde complicaties

Naarmate we ouder worden, neemt de kans op het ontwikkelen van bepaalde oogaandoeningen en ziekten toe. Het afnemende vermogen om van dichtbij scherp te stellen, staat bekend als presbyopie, een aandoening die normaal gezien voorkomt bij mensen boven de veertig. Naarmate we ouder worden, vooral in de jaren zestig, begint de natuurlijke lens van het oog ook troebel te worden, een aandoening die cataract wordt genoemd. Met die verandering verandert ook onze behoefte aan meer licht en een beter contrast. Uiteindelijk, naarmate we ouder worden, is het risico op het ontwikkelen van het droge-ogen-syndroom, maculaire degeneratie en cataracten veel groter.