Wat u moet weten over glaucoom
De optische zenuwvezels vormen een deel van het netvlies dat ons zicht geeft. Deze zenuwvezellaag kan worden beschadigd wanneer de oogdruk (intraoculaire druk) te hoog wordt. Na verloop van tijd zorgt hoge druk ervoor dat de zenuwvezels afsterven, met als gevolg een verminderd gezichtsvermogen. Visusverlies en blindheid zullen waarschijnlijk het gevolg zijn als glaucoom onbehandeld blijft.
symptomen
Glaucoom heeft de bijnaam gekregen van de "sneak thief of sight" omdat het vaak niet wordt opgemerkt en onherstelbare schade aan het oog veroorzaakt. Er zijn meestal geen symptomen in de vroege stadia van de ziekte. Veel mensen hebben glaucoom maar weten dat niet, waardoor het een heel enge stille oogziekte is.Naarmate de ziekte voortschrijdt, lijkt het zicht te fluctueren en faalt het perifere zicht. Indien onbehandeld, kan het zicht worden verminderd tot tunnelvisie en uiteindelijk totale blindheid.
Oorzaken
Glaucoom treedt meestal op wanneer vocht in het oog opbouwt, waardoor er een hogere druk ontstaat dan het oog kan weerstaan. Het kanaal dat verantwoordelijk is voor het aftappen van deze vloeistof raakt verstopt, waardoor een goede afvoer wordt voorkomen.In andere gevallen kan het oog meer vocht produceren dan normaal en kan het gewoon niet snel genoeg worden geleegd, waardoor een hogere intraoculaire druk wordt geproduceerd. Onderzoekers weten niet precies wat sommige mensen vatbaarder voor dit probleem maakt.
Andere oorzaken kunnen trauma, genetische aandoeningen en een lage bloedtoevoer naar de oogzenuw zijn.
Risicofactoren
Een hoge intraoculaire druk verhoogt het risico op het ontwikkelen van glaucoom. Degenen die 40 jaar en ouder zijn en Afrikaans-Amerikaans zijn, hebben ook een verhoogd risico. Iedereen van 60 jaar of ouder loopt meer risico, met name Mexicaans-Amerikanen.Bovendien lopen mensen met een familiegeschiedenis van glaucoom een hoger risico op het ontwikkelen van glaucoom. Het hebben van systemische ziekten zoals diabetes, hoge bloeddruk en hartproblemen verhogen ook uw risico. Andere risicofactoren zijn bijziendheid en direct trauma aan het oog.
Types
Er zijn twee belangrijke soorten glaucoom: chronisch of primaire openhoekglaucoom (POAG) en acuut gesloten-hoekglaucoom.- Chronisch glaucoom: Open-hoekglaucoom beschadigt het oog zonder waarschuwingssignalen. Het is het meest voorkomende type glaucoom en wordt vaak het 'stille type' genoemd. Schade ontstaat in de loop van de tijd, meestal zonder kennisgeving.
- Acute gesloten-hoekglaucoom: Het gesloten-hoekglaucoom gebeurt snel. Een "aanval" kan een rood, pijnlijk oog en symptomen veroorzaken zoals gezichtspijn, hoofdpijn, wazig zicht, regenboogkleurige halo's rond lichten, misselijkheid en braken. Het is een ernstig medisch noodgeval.
Hoe het is gediagnosticeerd
Uw oogarts kan tonometrie of gonioscopie gebruiken om op glaucoom te testen.- tonometrie: Een belangrijke test bij glaucoomdiagnostiek is tonometrie. Een tonometer meet de oogdruk, beter bekend als intraoculaire druk.
- gonioscopie: Gonioscopie kan worden uitgevoerd om te kijken naar de hoek van het oog om te detecteren of het open of gesloten is. Een inspectie van de gezondheid van de oogzenuw is ook belangrijk bij het beoordelen van eventuele schade die is veroorzaakt door glaucoom. Als er een vermoeden van schade bestaat, kan de arts uw algehele gezichtsveld meten met een gecomputeriseerde omtrek of uw zenuwvezellaag analyseren met behulp van een scanlaser oftalmoscopie.
Behandelingsopties
Het doel van glaucoombehandeling is om de oogdruk te verlagen tot een niveau waarbij geen schade meer optreedt.- De behandeling wordt gegeven in de vorm van voorgeschreven oogdruppels en, af en toe, orale systemische geneesmiddelen.
- Het is aangetoond dat laserbehandeling net zo goed werkt als medicijnen om te voorkomen dat er meer schade optreedt.
- In bepaalde gevallen waarin medicatie of laserprocedures dit doel niet bereiken, is een operatie nuttig.
- Vaak bevat therapie een combinatie van deze behandelingen.
