Ga nooit naar de spreekkamer voor pijn op de borst

Borstpijn is vaak een indicator van een hartaanval. Zelfs als het geen hartaanval is, vereist het verschil een aantal geavanceerde apparatuur die niet direct verkrijgbaar is bij een doorsnee arts. Pijn op de borst is een van de weinige medische klachten die bijna altijd medische noodhulp nodig heeft en die in eerste instantie nooit op een spreekkamer mag worden gezien.
Hartaanvallen beroven de hartspier van het benodigde bloed en zuurstof. Ze worden meestal veroorzaakt door een bloedstolsel in een slagader die al verstopt is met cholesterolafzettingen. Omdat het bloedstolsel de bloedstroom naar het hart blokkeert, begint het spierweefsel (dat niet kan stoppen met slaan om energie te besparen omdat het hart een essentieel orgaan is) te verhongeren. Uiteindelijk zal de hartspier sterven.

Tijd is spier

De tijd die het kost om de hartspier te laten sterven, is voor iedereen anders. Het hangt van verschillende factoren af, waarvan de grootte van de verstopte slagader en het gebied van het hart zuurstof zijn. Hoe groter de geblokkeerde slagader, hoe sneller de schade optreedt.
Ziekenhuizen meten het succes aan de hand van hoe snel hartaanvalpatiënten een behandeling krijgen als ze de deur binnenkomen. De kantoren van artsen zijn over het algemeen niet zo efficiënt. Er zijn wat gespecialiseerde apparatuur voor nodig om een ​​mogelijke hartaanval goed te kunnen beoordelen, en de meeste artsen zijn niet uitgerust om deze echte medische noodgevallen aan te pakken.
Naast de technologische verschillen, zien individuele artsen - vooral huisartsen of huisartsen - niet genoeg hartaanvallen voor hen om altijd passend te reageren. Zelfs bij spoedeisende hulpafdelingen doen degenen die meer patiënten zien beter hun hartaanvallen identificeren.
Eén ding is zeker bij alle hartaanvallen: tijd is spierkracht. Hoe meer tijd verspild voordat het wordt behandeld, des te meer hartspier wordt vernietigd. Daarom hebben de spoedeisende hulpafdelingen protocollen die moeten worden gevolgd voor patiënten die klagen over pijn op de borst..

Veel om gedaan te krijgen

Zodra een slachtoffer van een hartaanval de afdeling spoedeisende hulp bezoekt, zijn er verschillende dingen die hij of zij in de eerste paar minuten moet krijgen.

• Elektrocardiogram (ECG) om te bepalen of er daadwerkelijk een hartaanval is
• Bloedonderzoek, ook om de hartaanval te diagnosticeren
• Zuurstof voor de uitgehongerde hartspier
• Nitroglycerine om de werklast van het hart te verlichten
• Aspirine om het bloed te verdunnen en ontstekingen in het hart te verminderen
• Twee intraveneuze (IV) levenslijnen voor het snel toedienen van medicijnen en vloeistoffen
• Morfine voor pijn en om de werklast van het hart te verlichten
• Mogelijk een stolsel-verslaafd medicijn zoals weefsel plasminogeen-activator (tPA)
• Hoogstwaarschijnlijk, hetzij een hartkatheterisatie of een coronaire bypassgraft (CABG) om de bloedstroom permanent te herstellen

Weinig of geen van deze dingen zijn beschikbaar op het kantoor van de gemiddelde arts. Inderdaad, als een patiënt in het kantoor van de dokter wordt verdacht van een hartaanval, zal de arts waarschijnlijk een ambulance bellen om de patiënt naar de afdeling spoedeisende hulp te brengen..
Naar de dokter gaan zal alleen resulteren in het uitstellen van een belangrijke behandeling, en tijd is spierkracht.

Om daar te komen

Nu we hebben vastgesteld dat er op een afdeling spoedeisende hulp moet worden behandeld voor alle potentiële slachtoffers van hartaanvallen (inclusief iedereen met pijn op de borst), laten we het hebben over hoe er te komen.
Als je naar een overvolle wachtruimte in de spoedeisende hulp loopt, moet je een formulier invullen en wachten tot je beurt wordt geëvalueerd. Er zal een verpleegster in de wachtkamer zijn om een ​​beoordeling te doen, en die verpleegster zal bijna zeker de tekenen en symptomen van een hartaanval herkennen zodra hij of zij je bereikt, maar tot die tijd zul je wachten op wie het eerst komt , het eerst maalt.
Aan de andere kant, belt u met 911 een ambulance. Momenteel is de nationale norm voor reactietijden voor ambulances in grootstedelijke gebieden minder dan 10 minuten.
Door 911 te bellen, beschikt u over ten minste twee medische noodhulpverleners - en afhankelijk van waar u woont, extra first responders - die uw pijn op de borst in minder dan 10 minuten aanpakken. Dat is veel beter dan autorijden naar en wachten op de afdeling spoedeisende hulp.

Een voorsprong

In het grootste deel van de Verenigde Staten zijn ambulances die reageren op 911 oproepen getraind en uitgerust om veel van de dingen te behandelen die een mogelijk hartaanvalslachtoffer nodig heeft, nog voor het ooit het ziekenhuis bereikte.
De meeste ambulances maken nog geen diagnostisch ECG (hoewel dat snel verandert) en natuurlijk kunnen ambulances geen operatie uitvoeren. Met die uitzonderingen kan een ambulance op een ambulance IV-lijnen starten; zuurstof, nitroglycerine, morfine en aspirine geven. Ook zal een paramedicus je hart volgen op weg naar het ziekenhuis en is beschikbaar om catastrofale gebeurtenissen te behandelen op weg naar het ziekenhuis en is beschikbaar om catastrofale gebeurtenissen te behandelen die kunnen optreden, zoals hartstilstand - een zeer reëel risico tijdens een hart aanval.

Begin bij het begin, niet in het midden

Naarmate de spoedeisende geneeskunde evolueert, verandert ook het team dat het uitvoert. Systemen en protocollen zijn ontwikkeld om specifieke, veelvoorkomende noodsituaties zoals hartaanvallen aan te pakken. Deze protocollen hebben definitieve toegangspunten waar patiënten het beste resultaat krijgen.
Het invoeren van het protocol voor pijn in de borst aan het begin, in uw huis met ambulanceparamedici, heeft een grotere kans op succes dan het uitstellen van de zorg door naar een dokterspraktijk te gaan die niet in staat is u te behandelen. Bij hartaanvallen zijn snelheid en efficiëntie essentieel.
U moet uw pijn op de borst niet naar uw spreekkamer brengen, want de tijd is gespierd.