Tekenen en symptomen van onderkoeling

De tekenen en symptomen van hypothermie zijn grof verdeeld door de ernst van de hypothermie. Er is geen universele definitie van de categorieën van ernst, maar de meeste zorgverleners gebruiken milde, matige en ernstige, gedefinieerd door lichaamstemperatuur en bijbehorende tekens.
Koude blootstelling kan langzaam optreden, waardoor iemand wordt getroffen voordat hij of zij zich realiseert dat er een probleem is. Als u niet op zoek bent naar de tekenen en symptomen van hypothermie, kan deze gemakkelijk worden overgeslagen totdat het probleem aanzienlijk is geworden.
Verdenking van onderkoeling is bijna net zo belangrijk als het herkennen van de tekenen en symptomen. Het is net zo belangrijk om de omstandigheden te herkennen waaronder hypothermie kan optreden en aandacht te schenken aan de mensen die aan die aandoeningen zijn blootgesteld, waaronder uzelf.

Milde onderkoeling

Naarmate het lichaam afkoelt, zal het stappen ondernemen om het warmteverlies te voorkomen. De vroegste tekenen van hypothermie treden op wanneer de huidtemperatuur (niet de kerntemperatuur van het lichaam) onder een gemiddelde van ongeveer 95 graden daalt wanneer gemeten over verschillende delen van het lichaam - wat bekend staat als de gemiddelde huidtemperatuur.
In dit vroege stadium neemt de bloedcirculatie af naar de huid, waardoor het bloed weg blijft van het koude oppervlak van het lichaam en de kerntemperatuur van het lichaam wordt behouden. De persoon merkt misschien dat fijne motoriek (bijvoorbeeld sms'en op een telefoon) steeds moeilijker wordt en ze beginnen te trillen. Rillen komt van het lichaam dat energie verbruikt om warmte te creëren en is een coping-mechanisme voor blootstelling aan koude.
Feitelijke hypothermie treedt op wanneer de kernlichaamstemperatuur onder de 95 graden daalt. Oncontroleerbare rillingen zijn het eerste en meest voor de hand liggende teken van lichte hypothermie.

Tekenen van milde hypothermie

• Oncontroleerbare rillingen
• Sociale terugtrekking, stil worden en niet-communicatief
• Moeite met concentreren
• Fumbling fingers. Met meer dan alleen problemen met sms'en, kan de patiënt nu haar telefoon laten vallen.
• Gevoel voor ongemak of pijn

Als u wordt verwijderd of beschermd tegen de koude omgeving (bijvoorbeeld met dekens, droge kleding, warme chocolademelk), kan milde hypothermie redelijk eenvoudig worden omgekeerd. Zo niet, dan zal de kerntemperatuur van het lichaam waarschijnlijk blijven dalen.

Matige / ernstige onderkoeling

Indien onbehandeld, zou milde hypothermie kunnen verergeren en de lichaamstemperatuur zou kunnen dalen tot onder de 90 graden en wordt een gematigde hypothermie. Rillen stopt als het lichaam overschakelt van het gebruik van energie als een bron van warmte om energie te besparen bij blootstelling aan koude.

Tekenen van matige tot ernstige onderkoeling

• Geen rillingen
• Verwijde pupillen
• Verwarring
• Vermoeidheid
• Verlies van bewustzijn

Als u eenmaal matig onderkoeld bent, moet de situatie worden aangepakt, anders blijft u verergeren en ontwikkelt u ernstige onderkoeling.
Als de kerntemperatuur van het lichaam onder de 83 graden daalt, zult u hoogstwaarschijnlijk bewusteloos zijn en niet reageren op de meeste stimuli. Vaak zijn diepe peesreflexen verminderd of afwezig, wat betekent dat u niet zult reageren op pogingen om wakker te worden.
Ernstige hypothermie is een ernstig medisch noodgeval.
Patiënten met deze fase van hypothermie hebben een verhoogd risico op plotselinge hartstilstand door de prikkelbaarheid van hartspierweefsels bij lagere temperaturen. Zelfs opwarmen vereist nauwkeurige bewaking in het geval dat de patiënt een hartritmestoornis heeft.

complicaties

Oudere patiënten, zeer jonge patiënten, patiënten met diabetes of problemen met de bloedsomloop, en patiënten met een laag lichaamsvet zijn gevoeliger voor hypothermie en de complicaties ervan in vergelijking met de rest van de bevolking.
bevrorenheid
Bij temperaturen onder het vriespunt veroorzaakt de reactie van het lichaam op onderkoeling ook een verhoogd risico op bevriezing. Frostbite treedt op wanneer lichaamsweefsels bevriezen en kristalliseren. De meest distale delen van het lichaam zijn het meest vatbaar voor bevriezing (vingers, tenen, neus en oorlellen). Dit is waar het het moeilijkst is om weefsels te overspoelen met een constante stroom van warm bloed.
In koude omgevingen is het eerste compensatiemechanisme dat het lichaam van een persoon gebruikt om het warmteverlies te verminderen, om bloed weg te leiden van het lichaamsoppervlak. Dit heeft het ongewenste effect om die distale punten niet te verwarmen. Bevriezing van de omgevingstemperatuur zal bevriezing veroorzaken in de weefsels zonder vers, warm bloed om het te neutraliseren.
Het is mogelijk om bevriezing te ontwikkelen zonder hypothermie te ontwikkelen, maar de aanwezigheid van bevriezingsverschijnselen is een indicator dat de omgeving gevaarlijk koud is en hypothermie mogelijk is.

Wanneer moet u een arts raadplegen?

De mildste hypothermie kan worden behandeld zonder hulp van een zorgaanbieder. Gewoon de patiënt naar een warme, droge omgeving brengen.
Matige tot ernstige hypothermie vereisen de tussenkomst van een zorgverlener. Bel altijd 112 voor een patiënt die verward of onbewust is, zelfs als de oorzaak onbekend is.
Wacht tijdens het wachten op een ambulance, indien mogelijk, de patiënt naar een droge, warme omgeving. Verwijder alle natte kleding. Een droge patiënt met een dunne deken is beter dan een patiënt die is bedekt met meerdere lagen natte kleding.
Oorzaken en risicofactoren van onderkoeling