Startpagina » geschiktheid » ACL-verwondingen bij tieneratleten

    ACL-verwondingen bij tieneratleten

    ACL (voorste kruisband) letsels aan de knie zijn niet langer alleen bij volwassenen te zien. Meer en meer tienersporters verschijnen op de eerste hulpafdelingen met gescheurde ACL's, en een groot percentage van de gewonden zijn jonge vrouwelijke atleten.

    Hoe is de ACL gewond?

    De ACL, samen met de PCL (posterior cruciate ligament) is een van de belangrijkste ligamenten die helpen bij het stabiliseren van het kniegewricht. De ACL wordt meestal uitgerekt of gescheurd door een plotse draaiende beweging terwijl de voeten geplant blijven. De meeste ACL-letsels doen zich voor wanneer een atleet een landing van een sprong mist, snel draait tijdens het veranderen van richting of abrupt afremt. Deze bewegingen kunnen ervoor zorgen dat de ACL uitrekt tot het punt van scheuren.

    Teens at Risk

    Er is een groeiend aantal ACL-verwondingen bij jonge atleten die sporten zoals voetbal, basketbal en volleybal. Artsen speculeren dat een deel van de reden voor de toename van ACL-blessures te maken kan hebben met het hele jaar door sporttraining waar veel tieners mee bezig zijn. Door constant te sporten zonder vrije tijd, meerdere sporten te spelen of veldwedstrijden te spelen en sporten te oefenen die de nadruk leggen op snelle starts, stops en draaipunten, zijn teen-atleten gevoeliger voor ACL-tranen. Het risico is vooral groot bij sporters die voetballen, voetballen, volleyballen of basketballen.

    ACL-letselpreventieprogramma's voor tieners

    Tieners die deelnemen aan ACL-preventieprogramma's kunnen echter hun risico op letsel aanzienlijk verminderen. Deze preventieprogramma's worden steeds populairder in de jeugdsporten en omvatten over het algemeen oefeningen om de spieren te versterken en verkeerde bewegingspatronen in tieners te verbeteren. Meerdere studies hebben de effectiviteit van ACL-letselpreventieprogramma's aangetoond.

    Dit 15-minuten preventieprogramma 

    Deze preventieprogramma's bestaan ​​uit trainingsoefeningen die de nadruk leggen op balans, kracht en behendigheid. Plyometrische oefeningen en balansoefeningen helpen de neuromusculaire conditionering en reactietijd te verbeteren en kunnen het risico op ACL-letsel verminderen. Veel coaches gebruiken een ACL-conditioneringsprogramma, speciaal voor hun vrouwelijke spelers, als een basisonderdeel van sportbeoefening. Deze programma's moeten de volgende fasen omvatten:

    1. Opwarmen
    2. stretching
    3. Versterking
    4. plyometrics
    5. Agility Boren
    6. Kalmeer

    Meer tips voor het voorkomen van ACL-verwondingen 

    • Coaches en trainers moeten de tienersporters helpen de juiste lichaamsmechanica te leren en met goede uitlijning te bewegen om de knieën te beschermen. Dit omvat oefeningen om het juiste springen en landen te leren, versnellen en vertragen met de knieën direct over hun voeten en niet naar binnen hellen.
    • Tienersatleten met slechte uitlijning moeten worden getest op spierzwakte of onbalans. Versterkende programma's moeten zodanig worden opgezet dat eventuele zwakheden worden gecorrigeerd.
    • Tieneratleten moeten verplicht zijn om een ​​grondige warming-up uit te voeren voor alle trainingen en games.
    • Tienersporters moeten de zes fasen van het ACL-preventieprogramma 2-3 keer per week uitvoeren tijdens het voorseizoen, totdat de juiste bewegingspatronen en lichaamsuitlijning consistent worden aangetoond.
    • Tieneratleten moeten worden aangemoedigd om een ​​pauze te nemen van sporten gedurende het jaar of een aantal cross-training uitvoeren waarbij verschillende bewegingspatronen worden benadrukt. Een tiener die in het voetbalteam speelt, kan bijvoorbeeld profiteren van fietsen of zwemmen in het laagseizoen. Dit helpt overbelastingsletsel te voorkomen, wat ook kan leiden tot ACL-scheuren.