Startpagina » Ziektekostenverzekering » Ik heb een bestaande voorwaarde - Welke invloed heeft de hervorming van de gezondheidszorg op mij?

    Ik heb een bestaande voorwaarde - Welke invloed heeft de hervorming van de gezondheidszorg op mij?

    2017 was een tumultueus jaar voor hervorming van de gezondheidszorg, maar vrijwel alle door GOP geleide inspanningen om de Affordable Care Act (ACA, vaak aangeduid als Obamacare) te ontmantelen, waren niet succesvol. Het soort rekeningen voor het intrekken en vervangen dat in 2017 werd geïntroduceerd, verscheen niet meer in 2018 en de Democraten kregen de controle over het Huis bij de verkiezingen van 2018, waardoor de ACA zich zeker voor de komende jaren kon beschermen tegen pogingen tot herroeping..
    Maar het bestuur van Trump heeft verschillende regulerende maatregelen genomen die de ziekteverzekeringsregels beïnvloeden en kan dit blijven doen. Een van de problemen die zich in de ACA-herroepingsdebatten voor en in het midden hebben gesteld, is de reeds bestaande situatie. De ACA schakelde medische acceptatie uit in de individuele en kleine groepsverzekeringen voor ziektekostenverzekeringen, dus individuele en kleine groepsplannen worden nu afgegeven aan alle aanvragers ongeacht de medische geschiedenis en zonder prijsvariaties op basis van de gezondheidsstatus.
    Dit was een zegen voor mensen met reeds bestaande aandoeningen en kleine bedrijven met een grote geschiedenis van medische claims, en het biedt ook gemoedsrust voor mensen zonder reeds bestaande aandoeningen, omdat er op elk moment medische aandoeningen kunnen ontstaan, soms zonder waarschuwing. 
    Het is gemakkelijk in te zien waarom de dekking voor reeds bestaande aandoeningen een van de meest populaire aspecten van de ACA is geweest. Maar het is ook een van de voorzieningen die de kosten van individuele marktdekking heeft opgedreven. Premiesubsidies compenseren die kosten voor de overgrote meerderheid van mensen met dekking via de beurzen, maar voor degenen die geen subsidie ​​krijgen (inclusief iedereen die dekking buiten de beurzen koopt), kunnen de premies zeker een zware last zijn.
    Dus ondanks de populariteit van de ACA-regels die gezondheidsplannen vereisen om reeds bestaande aandoeningen te dekken, blijft het probleem enigszins controversieel. Sommige van de wetgeving die GOP-wetgevers de afgelopen jaren hebben voorgesteld - die opnieuw kunnen worden ingevoerd als Republikeinen opnieuw controle krijgen over beide Kamers van het Congres - zouden verschillende aspecten van de algemene beschermingen van de ACA terugdraaien voor mensen met reeds bestaande aandoeningen. Het is belangrijk om te begrijpen hoe dit zou werken, vooral gezien het feit dat de officiële verklaringen over deze stukjes wetgeving over het algemeen platitudes bieden over hoe mensen met reeds bestaande aandoeningen nog steeds worden behandeld.

    De AHCA en Pre-Existing Voorwaarden

    Op 4 mei 2017 hebben huisrepublikeinen de Amerikaanse wet op de gezondheidszorg (AHCA) aangenomen en naar de senaat gestuurd. De AHCA was een verzoeningsrekening, dus had het alleen een gewone meerderheid in de senaat nodig. Maar verzoeningsrekeningen zijn beperkt tot bepalingen die rechtstreeks van invloed zijn op federale uitgaven, dus de AHCA kon niet alle aspecten van de Affordable Care Act behandelen. Juridische wetenschappers betwijfelden of een bepaling om de bestaande beschermingsclausules van de ACA uit te roeien, in de Senaat zou mogen doorgaan als een verzoeningsrekening.
    Het amendement van MacArthur op de AHCA, dat in april 2017 in het Huis is toegevoegd in een poging om conservatieve vertegenwoordigers te winnen, zou precies dat hebben gedaan. Als zodanig waren er aannames dat de rekening aanzienlijk zou moeten worden gewijzigd om de Senaat te passeren. Uiteindelijk hebben Senaat Republikeinen vier verschillende versies van de wet voorgesteld, die allemaal niet zijn geslaagd ("magere" intrekking, de Better Care Reconciliation Act, de Obamacare Repeal Compiliation Act en de Graham-Cassidy-Heller-Johnson wijziging).
    Als gevolg hiervan waren de pogingen van 2017 om grote delen van de ACA in te trekken en te vervangen niet geslaagd. GOP-wetgevers zijn er wel in geslaagd de individuele mandaatboete van de ACA te schrappen als onderdeel van hun belastingaanslag die in december 2017 werd vastgesteld, maar de intrekking trad pas in 2019 in werking (er was nog steeds een boete voor onverzekerd in 2018, beoordeeld op 2018 belasting) aangiften ingediend in 2019).
    De rest van de ACA blijft intact in 2019, inclusief de bepaling van de ACA dat verzekeraars de contante kosten voor mensen met lagere inkomens moeten verlagen. Deze kostenverlagingen (CSR) worden niet langer rechtstreeks gefinancierd door de federale overheid (dat is het geval sinds het najaar van 2017), maar de voordelen zijn nog steeds beschikbaar voor in aanmerking komende ingeschreven personen.
    Maar de hervorming van de gezondheidszorg blijft een onderwerp met veel discussies, en zal zeker prominent aanwezig zijn in de presidentiële race van 2020. Het is dus belangrijk om eerdere pogingen te begrijpen om de regels met betrekking tot reeds bestaande voorwaarden te wijzigen, omdat we soortgelijke inspanningen in de toekomst zouden kunnen zien.

    Het MacArthur-amendement

    In april 2017 introduceerde Rep. Tom MacArthur (R, New Jersey) een amendement op de AHCA die bedoeld was om steun te krijgen van de ultraconservatieve House Freedom Caucus. Het was succesvol en de steun van de Freedom Caucus resulteerde uiteindelijk in voldoende stemmen voor de AHCA om in het Huis te slagen.
    Met het MacArthur-amendement zouden staten door middel van ontheffingen - in het kader van een schijnbaar goedkeuringsproces - de mogelijkheid hebben gehad om verschillende consumentenbeschermingen van de ACA te wijzigen:
    • Mensen met reeds bestaande aandoeningen die deelnamen aan individuele marktplannen met een lacune in dekking (ten minste 63 dagen in de voorgaande 12 maanden) zouden op basis van hun medische geschiedenis gedurende de eerste 12 maanden onder het nieuwe beleid premies moeten betalen. Er was geen limiet aan hoe hoog deze premies zouden kunnen zijn, wat zou kunnen leiden tot onbetaalbare dekking voor sommige aanvragers, afhankelijk van hun medische geschiedenis. Deze vrijstelling zou in de plaats zijn geweest van de premieverhoging van 30 procent gedurende één jaar (ongeacht de medische geschiedenis) die de AHCA zou hebben geïmplementeerd toen individuele marktaanvragers hun aanvraag indienden na een dekkingsgat.
    • De AHCA riep op tot premies die voor oudere volwassenen (50 - 64 jaar) vijf keer zo hoog waren als voor jongere volwassenen. Het MacArthur-amendement zou staten hebben toegestaan ​​afstand te doen van deze ratio en in plaats daarvan een hogere te creëren. Voor perspectief beperkt de ACA de verhouding tot 3: 1, wat betekent dat ouderen niet meer dan drie keer zoveel in rekening kunnen worden gebracht als jongere mensen.
    • Het amendement van MacArthur zou staten ook hebben verzocht om een ​​verklaring van afstand om de definitie van essentiële gezondheidsvoordelen te wijzigen. Dat zou betekenen dat sommige diensten die onder de ACA moeten vallen, mogelijk niet in bepaalde staten hoeven te worden behandeld als de AHCA is vastgesteld. Voor mensen met reeds bestaande aandoeningen was dit zeker een belangrijke zorg, omdat de noodzakelijke medische behandeling niet langer door de verzekering gedekt was. Krachtens de ACA zijn essentiële gezondheidsvoordelen alleen vereist voor individuele en kleine groepsplannen en Medicaid. Grote groepsplannen zijn niet verplicht om ze te dekken, hoewel de meeste dat wel doen.

    Waar gaat het allemaal over??

    Als je Republikeinen en Democraten na de introductie van het MacArthur-amendement ruzie over de AHCA hebt gemaakt, zag je waarschijnlijk democraten zeggen dat de wet bestaande beschermingsclausules zou vernietigen, terwijl Republikeinen zeiden dat de wet specifiek mensen beschermde met reeds bestaande voorwaarden. Dus wat was het?
    Technisch gezien zei het MacArthur-amendement dat mensen dat niet konden zijn ontkend dekking op basis van een reeds bestaande voorwaarde. Dat is de clausule waarnaar de Republikeinen refereerden toen ze zeiden dat de wetgeving al bestaande beschermingsmaatregelen voor aandoeningen bevatte. Soms slenterden ze ook over het probleem door te zeggen dat mensen met reeds bestaande aandoeningen geen nadelige gevolgen zouden zien zolang ze een continue dekking zouden handhaven.
    Maar de duivel zit in de details. Onder het MacArthur-amendement is het waar dat een aanvraag niet helemaal kon worden afgewezen (wat in de meeste deelstaten gebeurde voorafgaand aan de ACA, toen mensen ernstige reeds bestaande voorwaarden hadden en een aanvraag voor individuele marktdekking hadden ingediend). Maar verzekeraars zouden in staat zijn geweest om veel hogere premies aan te rekenen op de individuele markt in staten met een vrijstelling, als aanvragers al bestaande voorwaarden hadden en een lacune in dekking in de voorafgaande 12 maanden hadden ervaren.
    Dat had in wezen de dekking onbetaalbaar kunnen maken. Dus hoewel de aanvraag niet zou zijn geweigerd, zou de toegang van de consument tot de dekking niet realistisch zijn geweest. We hebben allemaal "toegang" tot Lamborghini's. Maar dat betekent niet dat we allemaal Lamborghini's kunnen hebben.
    Het MacArthur-amendement introduceerde ook een complicatie met betrekking tot essentiële gezondheidsvoordelen. Als een staat ervoor heeft gekozen om bijvoorbeeld de regels voor geneesmiddelen op recept te versoepelen (een van de essentiële gezondheidsvoordelen van de ACA), hebben we misschien plannen gezien die niet het volledige assortiment van merknamen en speciale medicijnen bestreken. Dat is een serieus probleem voor mensen met reeds bestaande aandoeningen waarvoor dure medicijnen nodig zijn.
    Evenzo, als een staat ervoor kiest om moederschapsdekking facultatief te maken (het is nog een van de essentiële gezondheidsvoordelen en dus verplicht krachtens de ACA), zouden de meeste verzekeraars op de individuele markt het simpelweg niet meer aanbieden, zoals het geval was voorafgaand aan de ACA..
    Dus terwijl Republikeinen technisch correct waren door te zeggen dat de gewijzigde AHCA verzekeraars geen aanvragen op basis van reeds bestaande voorwaarden zou hebben ontzegd, zou het amendement van MacArthur absoluut de bescherming in de individuele markt voor mensen met reeds bestaande aandoeningen hebben verminderd. En als gevolg van de mogelijke wijzigingen in de definitie van essentiële gezondheidsvoordelen, had de impact zich ook kunnen uitstrekken tot de door de werkgever gesponsorde markt.

    Wat zou anders de AHCA hebben gedaan??

    De AHCA zou de individuele lastgevingstraf van de ACA tot begin 2016 hebben ingetrokken (met betrekking tot het individuele mandaat is het belangrijk om te begrijpen dat een verzekering alleen werkt als er voldoende gezonde mensen in de pool zijn om de claims van mensen die behoefte hebben in evenwicht te brengen gezondheidszorg). Maar de dekking zou nog steeds gegarandeerd zijn, ongeacht de medische geschiedenis van een aanvrager.
    [Merk op dat de individuele machtigingsboete werd ingetrokken in de GOP-belastingwet die eind 2017 werd vastgesteld, maar dat de intrekking pas in 2019 van kracht werd. Alle wetgevende inspanningen om de ACA in 2017 in te trekken en te vervangen omvatten terugtrekking met terugwerkende kracht van de individuele mandaat, maar de belastingfactuur heeft de intrekking in de toekomst vervangen.]
    Om mensen te stimuleren om de dekking te behouden, zou de AHCA in staten die geen afstandsverklaring op grond van het MacArthur-amendement hadden aangevraagd, hebben vertrouwd op een premietoeslag voor mensen die geen doorlopende dekking hadden. Voor inschrijvingen na de open inschrijvingsperiode van 2018 (dat wil zeggen, iedereen die zich inschrijft tijdens een speciale inschrijvingsperiode in 2018, of tijdens de open inschrijvingsperioden voor 2019 en daarna), zouden aanvragers premies 30 procent hoger zijn dan het standaardtarief als ze een tussendekking van 63 dagen of langer gedurende de 12 maanden voorafgaand aan de inschrijving. De hogere premies zouden voor de rest van het planjaar blijven gelden.
    De hogere premies zouden van toepassing zijn geweest op iedereen die zich inschrijft in een individueel marktbeleid na een lacune in de dekking. Het zou niet uitmaken of de aanvrager gezond of ziek was. In zekere zin zou dit gezonde mensen afgeraden hebben om zich in te schrijven na een gat in de dekking, en zouden ze de pools van verzekeringen verder naar zieke werknemers hebben kunnen kantelen.. 

    Zouden ACA inspanningen kunnen herroepen? Oorzaak van een terugkeer naar pre-ACA-verzekeringsregels?

    Recente gegevens van de Kaiser Family Foundation geven aan dat 27 procent van de niet-oudere volwassenen in de Verenigde Staten al bestaande voorwaarden heeft waardoor ze niet kunnen worden verzekerd op de individuele markt als we teruggaan naar de medische acceptatienormen die in bijna elke staat vóór 2014 golden.
    De AHCA was uiteindelijk niet succesvol omdat alle versies van de Senaat er niet in slagen. Maar zelfs als de AHCA voorbij was, ging het niet zo ver als het retourneren van dingen zoals ze pre-ACA waren. Hoewel er enkele zeer conservatieve wetgevers zijn die dit hebben voorgesteld, is een terugkeer naar volledige medische acceptatie in de individuele markt een politiek onhoudbare propositie..
    Maar zelfs als de bestaande beschermingsmaatregelen voor de ACA zouden worden geëlimineerd, zouden de meeste Amerikanen nog steeds worden beschermd, dankzij regels die dateren van vóór de ACA. Laten we eens kijken hoe ze werken:

    Pre-ACA: Regels gevarieerd op basis van het type verzekering

    Er zijn vier belangrijke manieren waarop Amerikanen een ziektekostenverzekering krijgen: door de werkgever gesponsorde dekking, Medicare, Medicaid en de individuele markt.
    Als de bestaande beschermingsmaatregelen van de ACA zouden worden ingetrokken, zou de impact niet uniform zijn voor die vier groepen. De primaire wijzigingen die door de ACA werden aangebracht in termen van reeds bestaande condities lagen op de individuele markt, waar ongeveer 7 procent van de bevolking in de VS hun ziekteverzekering verkrijgt.

    HIPAA zou nog steeds Group Plan-ingeschrevenen beschermen

    HIPAA (de Portability and Accountability Act van de ziektekostenverzekering) dateert van het midden van de jaren '90 en heeft lange tijd een aanzienlijke bescherming geboden aan mensen die dekking van een werkgever verkrijgen (ongeveer 49 procent van de Amerikaanse bevolking heeft door de werkgever gesponsorde dekking). Zelfs volledige intrekking van de ACA - in tegenstelling tot een verzoeningsfactuur zoals de AHCA - zou HIPAA-bepalingen niet elimineren, dus mensen die dekking van hun werkgevers krijgen, zouden nog steeds dekking hebben voor reeds bestaande voorwaarden.
    Maar voorafgaand aan de ACA konden door de werkgever gesponsorde plannen volgens de HIPAA-regelgeving wachttijden opleggen voor reeds bestaande ziektedekking (behalve moederschap, ervan uitgaande dat het plan zwangerschapsuitkeringen oplevert) als de ingeschrevene geen voortdurende dekking had gehandhaafd voordat hij zich inschreef voor het plan.
    Zolang de persoon een doorlopende dekking van ten minste 12 maanden had behouden zonder een onderbreking van 63 dagen of meer, werden reeds bestaande voorwaarden gedekt zodra de algemene dekking van kracht werd. Maar als de ingeschrevene een gat had in de dekking van meer dan 63 dagen voordat hij zich inschreef in het door de werkgever gesponsorde plan, zou het plan een wachttijd van maximaal 12 maanden kunnen opleggen voor reeds bestaande voorwaarden.
    De ACA heeft deze bepaling geëlimineerd. Volgens de ACA worden reeds bestaande voorwaarden gedekt door elk door de werkgever gesponsord plan en op alle niet-grootvaderde (en niet-grootmoedige) individuele marktplannen, zodra de dekking van de persoon volgens het plan van kracht wordt.
    De ACA verbood ook verzekeraars om kleine groepen extra premies aan te rekenen op basis van de medische geschiedenis van hun werknemers. Kleine groep dekking was al gegarandeerd-kwestie onder HIPAA, maar dragers konden hogere premies in rekening brengen bij groepen met een slechtere algehele gezondheid (tenzij de regels van de staat het verbieden). Nadat de ACA van kracht was geworden, was dit verboden en konden kleine groepspremies alleen worden gebaseerd op de leeftijd van de ingeschrevenen, geografische locatie, gezinsgrootte en tabaksgebruik.
    Als de ACA werd ingetrokken en een vervanging geen bepaling bevatte die wachttijden verbood voor reeds bestaande voorwaarden, zouden de regels terugkeren naar de manier waarop ze vóór 2014 waren. Mensen die continu dekking in stand hielden, zouden geen wachttijden hebben voor reeds bestaande voorwaarden bij deelname aan het gezondheidsplan van een werkgever. Maar mensen met een lacune in de dekking zouden mogelijk onderhevig zijn aan wachttijden voor reeds bestaande aandoeningen. En kleine groepen met werknemers met een slechte gezondheid zouden te maken kunnen krijgen met hogere totale premies dan kleine groepen met gezonde werknemers.
    Maar de AHCA zou die ACA-bepalingen niet hebben geëlimineerd (in gedachten houden dat het een verzoeningsrekening was, en dus beperkt was in termen van wat het kon veranderen). Volgens de AHCA zou het verbod op reeds bestaande wachtperioden voor wachttijden voor door de werkgever gesponsorde plannen van kracht zijn gebleven en zouden de premies op de kleine groepsmarkt niet afhankelijk zijn geweest van de gezondheidsstatus van de werkgeversgroep.

    Medicare en Medicaid zullen de reeds bestaande voorwaarden blijven dekken

    Medicaid en Medicare dekken reeds bestaande aandoeningen. Er zijn echter enkele waarschuwingen met Medicare die niets met de ACA te maken hebben:
    • In de meeste landen, mensen die inschrijven voor een Medigap-plan na hun eerste inschrijvingsvenster (en zonder toegang tot een van de zeer beperkte uitgiftegaranties van Medigap) zijn onderworpen aan medische acceptatie. Hun aanvragen kunnen worden afgewezen, ze kunnen een plan met een hoger dan standaard premie worden aangeboden, of de vervoerder kan een reeds bestaande wachttermijn opzeggen. 
    • In de meeste gevallen, als u een nierziekte in het eindstadium (ESRD) hebt, kunt u zich niet inschrijven voor Medicare Advantage (dit zal vanaf 2021 veranderen volgens de voorwaarden van de 21st Century Cures Act). 
    Hoewel de ACA niets veranderde aan de reeds bestaande ziektedekking onder Medicare en Medicaid, heeft dit de toegang tot Medicaid aanzienlijk vergroot. De totale deelname aan Medicaid / CHIP is sinds eind 2013 met 16 miljoen toegenomen, grotendeels dankzij de uitbreiding van de ACA-regels met Medicaid.
    Voorafgaand aan de ACA was Medicaid (inclusief dekking voor reeds bestaande aandoeningen) in de meeste staten alleen verkrijgbaar voor zwangere vrouwen en kinderen met een laag inkomen, sommige ouders met een laag inkomen, en ingezetenen met een laag inkomen die gehandicapt waren en / of ouderen.
    Volgens de ACA hebben 33 staten en het District of Columbia Medicaid uitgebreid tot alle volwassenen met een gezinsinkomen tot 138 procent van het armoedeniveau, wat iets meer is dan $ 17,200 aan jaarlijks inkomen voor een alleenstaande in 2019.
    De AHCA riep op tot bevriezing van de inschrijving in de uitgebreide Medicaid vanaf 2020, en het overschakelen van Medicaid naar een toewijzings- of bloksubsidie ​​per capita in plaats van het huidige open-ended federale matching-systeem dat vandaag wordt gebruikt. 
    Dat gebeurde niet, maar de Trump-regering heeft een andere benadering gekozen om de inschrijving van Medicaid te beperken door de regels voor vrijstellingen die staten kunnen zoeken naar hun Medicaid-programma's te versoepelen (Medicaid wordt gezamenlijk gefinancierd door de staat en de federale overheid, dus staten hebben een bij het opstellen van enkele regels). Zaken als werkvereisten en dekkingen voor levenslange dekking waren niet toegestaan ​​onder de Obama-administratie, maar worden goedgekeurd of overwogen door de Trump-administratie. Uiteindelijk is het doel van de Trump-regering en de GOP-wetgever om minder mensen onder de dekking van Medicaid te laten vallen. Helaas is er geen duidelijk beeld van hoe deze mensen alternatieve dekking zouden moeten krijgen, en velen zullen gewoon onverzekerd worden zonder toegang tot Medicaid. Arkansas was de eerste staat die een Medicaid-werkvereiste implementeerde, dat in juni 2018 van kracht werd. Tegen het einde van 2018 hadden meer dan 18.000 inwoners van Arkansas hun gezondheidsdekking verloren als gevolg.

    Pre-Existing Conditions en de Individuele Markt

    Zoals hierboven beschreven, zou de AHCA - met het MacArthur-amendement - een aantal van de eerder bestaande beschermingsmaatregelen voor aandoeningen die door de ACA waren gecreëerd, terugdraaien.. 
    Inzicht in hoe pre-bestaande condities werden behandeld pre-ACA is een belangrijk onderdeel van het begrijpen waarom de ACA in de eerste plaats noodzakelijk was, en wat er op het spel staat als de reeds bestaande conditiebeschermingen zijn veranderd.
    De dekking op de afzonderlijke markt in alle staten behalve vijf was voorafgaand aan 2014 medisch verzekerd, toen de ACA die praktijk verbood (individuele marktdekking is van het soort dat u voor uzelf koopt - via de uitwisseling of buiten de beurs) in plaats van het van een werkgever te verkrijgen ).
    Er zijn meer dan 15 miljoen mensen die dekking hebben in de individuele markt. Velen van hen hadden reeds pre-ACA-marktdekking, maar sommigen konden alleen dekking verkrijgen toen de regels van de ACA van kracht werden en dragers niet langer in staat waren om aanvragen te weigeren op basis van de medische geschiedenis van de aanvrager.. 
    Medische acceptatie betekende dat individuele aanvragen voor een marktverzekeringsverzekering lange lijst met vragen over de medische geschiedenis van aanvragers bevatten. De dekking was afhankelijk van de antwoorden en voor mensen die zich ondanks hun reeds bestaande voorwaarden konden inschrijven, waren de premies vaak hoger dan de standaardtarieven..
    Reeds bestaande aandoeningen omvatten in principe elke medische diagnose. Overgewicht, verhoogde cholesterol of bloeddruk, een geschiedenis van bezoeken aan de chiropractor ... alles werd geanalyseerd door medische verzekeraars om te bepalen of de aanvrager in aanmerking kwam voor dekking, en zo ja, tegen welke prijs.
    De ACA heeft dat allemaal veranderd. Voor de individuele markt waren de eerder bestaande conditieregels van de ACA een spelwisselaar. Afgewezen aanvragen en verhoogde premies vanwege medische geschiedenis raakten verleden tijd, net als bestaande wachttijdperiodes. 
    Naast de AHCA zijn door GOP-wetgevers verschillende andere ACA-intrekkingen / vervangingswetgeving geïntroduceerd in de sessie van 2017. Velen van hen riepen op behoud van de bescherming van de ACA voor mensen met reeds bestaande aandoeningen.
    Maar als de gegarandeerde probleemvereisten van de ACA zijn niet behouden, zijn er twee belangrijke wegen voor het afdekken van reeds bestaande omstandigheden die zijn opgenomen in de meeste voorstellen die de afgelopen jaren zijn gedaan: hoogrisicopools of een vereiste voor "continue dekking", of beide.

    Zwembaden met een hoog risico

    De meeste van de hervormingsvoorstellen van de Republikeinse gezondheidszorg bevatten een terugkeer naar hoogrisicopools voor het verzekeren van mensen die geen dekking op de individuele markt kunnen krijgen (in voorstellen die doorlopende dekkingsbepalingen omvatten, zijn hoogrisicopools nodig om mensen die geen voortdurende dekking hebben en waarvan de reeds bestaande voorwaarden significant genoeg zijn dat ze niet in staat zijn om medisch onderschreven dekking te verkrijgen).
    Hoogrisicopools werden in de jaren 90 en 00 in 35 staten gevestigd. Maar de algehele tekortkomingen van het risicovolle poolmodel waren een deel van de reden waarom de ACA in de eerste plaats nodig was. De plannen waren vaak duur en hadden doorgaans een hoge directe blootstelling en een maximale maximale levensduur. Bovendien moesten sommige hoogrisicopools de inschrijvingen gedurende de jaren beperken vanwege budgettaire beperkingen.
    Hoogrisicopools stopten meestal met werken wanneer de gewaarborgde uitgifte individuele marktdekking beschikbaar kwam in 2014. Maar sommige staten hebben nog steeds functionele hoogrisicopools. Met voldoende federale financiering kunnen risicovolle pools in de toekomst een haalbare oplossing zijn. Maar zonder voldoende financiering is het onwaarschijnlijk dat ze succesvoller zouden zijn dan in de jaren voorafgaand aan de implementatie van de ACA..
    De AHCA zou federale financiering hebben toegewezen aan staten om te gebruiken voor risicogroepen, maar ze zouden deze ook kunnen gebruiken voor andere inspanningen om de markt te stabiliseren. En deskundigen merkten over het algemeen op dat de financiering voor hoog-risico pools in de AHCA niet voldoende zou zijn geweest om de hoogrisicopools te laten functioneren.

    Continue dekking

    Onder de ACA is dekking een gegarandeerd probleem, periode. Het maakt niet uit hoe lang je onverzekerd bent geweest bij je inschrijving en het doet er niet toe welke bestaande voorwaarden je hebt (maar je kunt je alleen inschrijven tijdens de jaarlijkse open inschrijvingsperiode of tijdens een speciale inschrijfperiode als je een kwalificerend evenement ervaren).
    Onder de verschillende GOP-vervangingsvoorstellen die continu aandacht hebben gevraagd, is het de bedoeling om in wezen enkele van de HIPAA-beveiligingen uit te breiden naar de individuele markt. Mensen die doorlopende dekking behouden (hetzij in een groepsplan of een individueel plan) zouden zich kunnen inschrijven voor een nieuw plan tegen de standaardpremie, ongeacht eerdere voorwaarden (dwz zonder medische acceptatie).
    Maar mensen die een lacune in de dekking ervaren, worden bestraft. Het idee is om mensen te stimuleren om doorlopende dekking te behouden zonder toevlucht te nemen tot het impopulaire individuele mandaat van de ACA. 
    In staten die geen vrijstelling vroegen onder het MacArthur-amendement, zou de AHCA een premietoeslag hebben opgenomen voor mensen die geen continue dekking hadden. De aanvullende premies zouden op uniforme wijze zijn toegepast, zowel op gezonde als op zieke aanvragers.
    Dit verschilt van een bepaling voor continue dekking die verzekeraars in staat zou stellen medische acceptatie te gebruiken wanneer aanvragers zich inschrijven na een lacune in de dekking. Dat is de benadering die zou zijn gebruikt onder de AHCA in staten die hiertoe verzochten. In die landen zouden gezonde mensen met een dekkingstekort zich kunnen inschrijven voor individuele marktdekking met standaardtarieven. Maar mensen met reeds bestaande voorwaarden (wat een zeer brede lijst is) zouden aan sterk hogere premies zijn blootgesteld als ze een aanvraag hadden ingediend voor individuele marktdekking zonder een geschiedenis van voortdurende verslaggeving gedurende het voorgaande jaar.

    Kortlopende ziekteverzekeringsplannen

    Kortetermijngezondheidsplannen hebben altijd medische acceptatie gebruikt en zijn vrijgesteld van de ACA-regels. De regering-Obama ondernam actie in 2016 om kortetermijnplannen tot drie maanden te beperken en verlengingen te verbieden. Maar de Trump-administratie heeft die regel - en vervolgens sommige - in 2018 omgekeerd. Volgens de nieuwe regels kunnen kortetermijnplannen initiële looptijden hebben van maximaal een jaar, en ze kunnen worden verlengd voor een totale duur van maximaal drie jaar, als de verzekeraar biedt die mogelijkheid.
    Ongeveer tweederde van de staten heeft echter meer beperkende regels (sommige zijn geïmplementeerd in reactie op de nieuwe federale regels), dus drie aaneengesloten jaren van dekking onder een kortetermijnplan is alleen beschikbaar in beperkte gebieden, en sommige Staten staan ​​niet toe dat kortetermijnplannen worden verkocht.
    Maar in gebieden waar kortetermijnplannen beschikbaar zijn, zijn ze bijna altijd medisch verzekerd en sluiten ze specifiek de dekking uit voor bestaande omstandigheden. De Trump-administratie heeft de inschrijving in kortetermijnplannen actief aangemoedigd als een betaalbaar alternatief voor ACA-conforme plannen. En hoewel het waar is dat deze plannen goedkoper zijn dan ACA-conforme plannen voor mensen die niet in aanmerking komen voor premiumsubsidies, is het belangrijk om te begrijpen dat het gebrek aan dekking voor reeds bestaande voorwaarden een groot deel van de reden voor de lagere premies.

    Moet ik me zorgen maken?

    Voorlopig is er, met Democraten in controle van het Parlement, geen kans dat de wetgeving die bestaande beschermingsclausules inperkt, zou kunnen worden doorbroken.
    Maar de versie van de AHCA die het Huis in 2017 passeerde, zou absoluut nadelig zijn geweest voor mensen met reeds bestaande aandoeningen die dekking zochten op de individuele markt. Het was ook een probleem in termen van de mogelijkheid dat essentiële gezondheidsvoordelen konden worden afgezwakt, waardoor het moeilijker werd voor mensen met een kleine groep om dekking te verkrijgen voor hun reeds bestaande voorwaarden.
    En zelfs op de grote groepsmarkt zijn de bepalingen van de ACA die levenslange en jaarlijkse maximale uitkeringen verbieden en uitgaande contante uitgaven alleen van toepassing zijn op essentiële gezondheidsvoordelen (die niet onder grote groepsplannen moeten vallen, maar als ze zijn - en dat zijn ze meestal - het verbod op levenslange / jaarlijkse uitkeringslimiet en de bovengrens voor contante kosten zijn van toepassing). Dus als essentiële gezondheidsvoordelen ooit worden teruggedraaid, kunnen mensen met lopende medische behoeften die door de werkgever gesponsorde plannen hebben, ook worden beïnvloed.
    In 2017 zeiden Republikeinse wetgevers herhaaldelijk dat de AHCA mensen met reeds bestaande aandoeningen zou blijven beschermen, hoewel dat niet echt waar was. De toekomst van de hervorming van de gezondheidszorg valt nog te bezien, en zorgen over reeds bestaande aandoeningen zijn absoluut geldig. Maar vooralsnog is er niets veranderd aan essentiële gezondheidsvoordelen en -dekking voor reeds bestaande aandoeningen, en er zal waarschijnlijk in de nabije toekomst niets veranderen.