Basisregels en richtlijnen voor medische codering

Medische codering vergemakkelijkt het factureringsproces door uniformiteit aan de procedures te brengen door middel van herkenbare codes. Met behulp van standaard diagnosecodes en procedurecodes die worden erkend door verzekeringsmaatschappijen, alle medische praktijken en relevante zorggerelateerde instanties, zal de medische codeur ervoor zorgen dat de verzekeringsmaatschappijen, commerciële betaler of de Centra voor Medicare en Medicaid (CMS) de gefactureerd artikel en hoe de diagnose die procedure, test of behandeling rechtvaardigt.
Hoewel er veel verschillende codeertechnieken zijn op basis van de specialiteit van de medische praktijk, zijn er enkele basisregels voor codering die altijd zullen bestaan.
1

Alleen code Wat wordt gedocumenteerd

Het is de taak van de arts om het medisch dossier te documenteren met nauwkeurige beschrijvingen van alle diensten, tests en procedures die precies zijn uitgevoerd en voldoende gedetailleerd zijn met de symptomen, klachten, aandoeningen, ziektes en verwondingen van de patiënt. Als medische codeur is het belangrijk dat de codes die zijn vastgelegd in de medische claim consistent zijn met de documentatie in het medische dossier.
2

Rapporteer codes in de juiste volgorde

Niet alleen de codering van diagnoses en procedures is zo belangrijk mogelijk, maar het is ook belangrijk om ze in de juiste volgorde te coderen. De allereerste code is altijd de specifieke reden voor het bezoek van de patiënt, zelfs wanneer andere diagnoses of symptomen bestaan ​​of zelfs wanneer meerdere procedures worden uitgevoerd.
3

Volg de NCCI- en MUE-richtlijnen

Medicare en Medicaid hebben enkele kleine verschillen met betrekking tot codeervoorschriften dan andere verzekeringsbetalers. Codeerders moeten servicemeldingen rapporteren op basis van het National Correct Coding Initiative (NCCI) en Medisch onwaarschijnlijke bewerkingen (MUE's). Dit wordt gedaan om te voorkomen dat meerdere services of procedures worden gemeld die niet samen moeten worden gefactureerd omdat de ene service of procedure waarschijnlijk de andere of de andere omvat, of omdat het medisch onwaarschijnlijk is dat deze op dezelfde dag op dezelfde patiënt worden uitgevoerd..
National Correct Coding Initiative (NCCI) is ontwikkeld door de Centres of Medicare en Medicaid Services (CMS) om ongepaste Medicare- en Medicaid-betalingen te voorkomen als gevolg van codeerfouten. Er zijn drie soorten NCCI-bewerkingen:

1. Procedure-tot-procedure bewerkingen: Deze bewerkingen definiëren HCPCS- en CPT-codes die niet in combinatie met elkaar moeten worden gefactureerd. Als deze codes samen worden gefactureerd, kan een of beide worden geweigerd.
2. Medisch onwaarschijnlijke bewerkingen: Deze bewerkingen definiëren HCPCS- en CPT-codes met een bepaald aantal eenheden waarvan het onwaarschijnlijk is dat ze worden gefactureerd als de claim correct is. In sommige gevallen worden de diensteenheden geweigerd die verder gaan dan wat medisch noodzakelijk wordt geacht.
3. Add-on code bewerkingen: Deze bewerkingen voorkomen de betaling van invoegcodes die worden beschouwd als onderdeel van de primaire CPT- en HCPCS-codes.

4

Blijf up-to-date bij coderingswijzigingen

Een nauwkeurige claim is afhankelijk van meerdere componenten. Up-to-date blijven over jaarlijkse coderingswijzigingen, volgens standaard coderingsrichtlijnen en gedetailleerde patiëntendossiers bijhouden, zijn eenvoudige manieren om ervoor te zorgen dat medische claims accuraat zijn.
Coderingseisen stellen de verzekeringsbetaler op de hoogte van de symptomen, ziekte of letsel van de patiënt en de behandelingsmethode die door de arts is uitgevoerd.
Er treden coderingsfouten op wanneer de claim wordt ingediend bij de verzekeringsmaatschappij met de verkeerde diagnose of procedurecode voor de claim. Onnauwkeurige codering kan tot veel negatieve uitkomsten leiden. Het is absoluut noodzakelijk dat het medische kantoor een compliance-systeem ontwikkelt dat de schending van medische coderingsvereisten kan voorkomen.
5

Gebruik de juiste modifiers

Sommige CPT- en HCPCS-codes vereisten het gebruik van modifiers. Ze bestaan ​​uit twee cijfers, twee letters of alfanumerieke tekens. CPT- en HCPCS-codemodificatoren bieden aanvullende informatie over de uitgevoerde service of procedure.
Modifiers worden soms gebruikt om het gebied van het lichaam te identificeren waar een procedure werd uitgevoerd, meerdere procedures in dezelfde sessie of om aan te geven dat een procedure was gestart maar stopgezet. Modifiers veranderen niets aan de definitie van de procedurecodes waaraan ze zijn toegevoegd.
Belangrijke feiten over modificatie:

• Niet alle modifiers kunnen met alle CPT- en HCPCS-codes worden gebruikt
• Raadpleeg het National Correct Coding Initiative (NCCI) voor nauwkeurige Medicare- en Medicaid-codering
• Word bekend met modifiers die te veel worden gebruikt of onjuist worden gebruikt
•  Ongepaste codering van procedurecodemodificators kan een vertraging of een verlaging van de betaling veroorzaken