Nocturnists The Night Owls of Hospitals and Healthcare
Naarmate de gezondheidszorg de afgelopen jaren gespecialiseerder en meer gecompartimenteerd groeide, met name in de afgelopen 10 tot 20 jaar, kreeg het op het ziekenhuis gebaseerde oefenmodel de overhand, groeide het in de vroege jaren 2000 in populariteit en prevalentie en blijft het vandaag de dag groeien. Hospitalisten zijn artsen die 24 uur per dag, uitgebreide zorg verlenen aan ziekenhuispatiënten, zonder enige klinische planning of poliklinische verantwoordelijkheden te handhaven. De meeste hospitalisten werden getraind in gezinsgeneeskunde of interne geneeskunde, en sommige kunnen aanvullende training krijgen in de ziekenhuisgeneeskunde via een extra jaar fellowship training in ziekenhuisgeneeskunde, of een certificaat van toegevoegde kwalificatie (CAQ).
Meer ziekenhuizen begonnen internisten en huisartsgeneeskundigen te zoeken om de rollen van verpleegkundigen in te vullen, waardoor ze in de eerste lijn van de artsen in de eerste lijn terechtkwamen en deze in wezen op te splitsen in kleinere segmenten, bestaande uit degenen die in ziekenhuizen willen oefenen en diegenen die alleen willen zien patiënten in een kantoor. Het traditionele model van eerstelijnszorg, met een mix van ambulante en intramurale zorg, is in de huidige zorgmarkt relatief zeldzaam geworden. Veel artsen in de huisartsgeneeskunde en internisten werden aangetrokken door het hospitalistische model, met inbegrip van de rotatie van het blokschema, waardoor een week vrij is om de andere week, evenals het aanzienlijk hogere compensatiepercentage in vergelijking met de traditionele eerstelijnsgezondheidszorg.
Werken als een nocturnist
In de huidige markt voor gezondheidszorg hebben de meeste, zo niet alle ziekenhuizen een personeelslid van hospitalisten in dienst of contracteren ze een team van hen. De hospitalistische boom zorgde vervolgens voor een behoefte aan artsen die bereid waren om de nachtelijke uren door te werken als een hospitalist, omdat er nu geen artsen op afroep waren. Deze 'overnight hospitalists' worden nocturnisten genoemd.Terwijl 'gewone' (overdag) hospitalisten meestal werken tussen 07.00 uur en 19.00 uur, nemen negentienden de tijd tussen 19.00 en 7.00 uur. Uren en diensten kunnen per faciliteit verschillen, maar de meest voorkomende is een 12-uursshiftsessie die begint om 7:00 uur.
Als u 's nachts aan het werk bent, lijkt het niet aantrekkelijk of haalbaar voor u, houd er rekening mee dat hospitalisatoren meestal een blokschema hanteren, wat betekent dat ze zeven tot veertien uur achter elkaar werken, en dan zeven tot veertien dagen volledig hebben. (Sommige blokken kunnen vijf dagen aan, vijf vrije dagen zijn.) Daarom, als een hospitalist, zal uw familie- en persoonlijke tijd minimaal zijn gedurende het tijdsbestek dat u dienstdoet, ongeacht of u dagen of nachten werkt.
Aan de andere kant heb je dan 7-14 opeenvolgende vrije dagen, gedurende welke tijd je kunt leven volgens het schema dat het beste bij je past.
"Als een alleenstaande vader maakte ik als een nachtmerrie tijd voor mij om overdag met mijn zesjarige tweelingjongens door te brengen ... hen naar school te brengen, ze op te halen, mee te nemen naar het park, als ik anders op het werk was ." -Jorge Sallaberry, MD
Jorge Sallaberry, MD, SFHM, heeft sinds zijn opleiding in 2003 als hospitalist gewerkt. Hij werkte "gewone" daguren, tot ongeveer drie jaar geleden, toen hij een nocturnist werd. Dr. Sallaberry werkt momenteel bij Centura Health Physician Group (CPHG) in Castle Rock, CO.
"Ik heb verstandig gekozen in welk soort ziekenhuis ik wist dat ik als nachtschutter zou willen werken," legt Dr. Sallaberry uit. "Ik ben verhuisd van Reno naar Castle Rock, waar ik nachtdiensten had gedaan, waar ik de hele nacht op was, waarbij ik tot 18 patiënten per nacht toeliet, naast het aanbieden van vloerbedekking. Ik had er geen interesse in [fulltime] dus, toen ik op zoek was naar een fulltime nocturnistische rol, koos ik voor kleine gemeenschapsziekenhuizen waar de werkbelasting 's avonds aanzienlijk lichter zou zijn. "
Voors en tegens van de nachtdienst
In vergelijking met werkdagen "is de werkdruk enorm verminderd (ik werk in een klein gemeenschapsziekenhuis in de buitenwijken van Denver), waardoor de kwaliteit van leven verbetert (ik krijg meestal elke nacht 2-4 uur slaap). Ik heb de tijd om spelen, en tijd voor een 2 tot 3 uur durende powernap voordat je weer aan het werk gaat ", zegt hij.Nachtdiensten kunnen ook een verhoogde mate van onafhankelijkheid, autonomie en flexibiliteit bieden, waaronder het vermogen om meestal interne politiek te vermijden of regelmatig met ziekenhuisadministratie om te gaan. "Mijn planning is tamelijk open, ik krijg de eerste notities in de planning, omdat de dagdocumenten hun nachten rond mijn nachten zullen invullen. Het ziekenhuis verleidde ook de nocturnistische positie door hetzelfde salaris te betalen als mijn dagpartners voor het werken met vier [minder] diensten elke maand."
Ondanks de vele voordelen van werken als een nocturnist en de positieve impact die het heeft gehad op zijn leven, erkent Dr. Sallaberry dat de nocturnistische taak niet voor iedereen is. Hij voegt eraan toe: "Het is geschikt voor een select aantal artsen die graag onafhankelijk werken en een zeker comfortniveau hebben in hun klinische inzicht." Nocturnisten moeten bereid zijn vele nachten op te offeren voor werk, en het kan moeilijk zijn om met andere artsen om te schakelen wanneer dat nodig is, afhankelijk van de grootte van het hospitalistenteam en het aantal nachtartiesten dat de nachtplanning deelt. In het geval van Dr. Sallaberry is hij de enige toegewijde nocturnist in zijn instelling.
Bovendien legt dr. Sallaberry uit dat u tijdens uw werknachten beperkte toegang hebt tot middelen om mee te werken en medische noodgevallen aan te pakken. De werkdruk in de avond is echter aanzienlijk lager dan overdag. "Mijn taak als nocturnist is om 'blussen' uit te brengen op toegelaten patiënten en nieuwe patiënten toe te laten.Ik doe geen familiebijeenkomsten tenzij een patiënt ernstig ziek is en onder mijn directe zorg staat ', zegt dr. Sallaberry..
Gesprekken over geld: compensatie voor nachtmensen is hoger dan bij andere ziekenhuismedewerkers
Vanwege het lagere aantal artsen dat beschikbaar is en geïnteresseerd is in werknachten, verdienen nachtartiesten doorgaans meer geld dan ziekenhuispersoneel dat in dagdiensten werkt. Of, zoals in het geval van Dr. Sallaberry, kunnen de nachtmensen minder verschuivingen per maand doen, voor hetzelfde bedrag als hun tegenhangers overdag.Verschillende recruiters bij The Medicus Firm, een nationaal onderzoeksbureau voor artsen, vertegenwoordigen momenteel een aantal zoekopdrachten van ziekenhuizen naar nocturnisten op verschillende locaties in het land. Ze schatten dat de beloning voor nocturnisten jaarlijks ongeveer $ 20.000 tot $ 40.000 hoger is, vergeleken met de vergoeding voor reguliere hospitalisten die de dagploeg uitvoeren. Dat kan echter ook variëren.
Kiersten Feldman, een adviseur voor artsenwerving uit het kantoor van het kantoor in Atlanta, meldt dat een van haar klanten in de regio Zuidoost-Azië jaarlijks meer dan 100.000 dollar aan jaarlijkse beloning voor nocturnisten biedt. Ze voegt eraan toe dat, voor artsen die het unieke schema kunnen beheren, lucratieve nocturnistische mogelijkheden zoals die van haar een geweldige manier bieden voor artsen om schulden af te lossen, wat geld te sparen of andere financiële doelen te bereiken met het extra inkomen.
Chris Miller, hoofd recruiter bij The Medicus Firm in Dallas, heeft met succes verschillende nocturnisten geplaatst in ziekenhuiswerk. Hij is het ermee eens dat, hoewel de nocturnistische rol lucratief is, het niet noodzakelijk de juiste rol voor iedereen is. Hij merkt op dat sommige artsen met gezinnen het nachtschema uitdagend vinden, evenals het werk zelf. "Nocturnisten hebben niet zoveel back-up als daghospitalisten meestal, dus daarom kunnen nachtmensen een hoger aantal procedures of intubaties doen dan een ziekenhuisarts zou doen tijdens een gewone dagdienst." Hij voegt eraan toe dat nocturnisten mogelijk minder patiënten per shift hebben, maar meer toegeven (dat wil zeggen patiënten om in het ziekenhuis te mogen opnemen) en dus meer papierwerk, dan een ziekenhuisarts zou hebben op een typische dagdienst..
