Wat is een chirurg?

Een chirurg is een arts die is opgeleid om chirurgische ingrepen uit te voeren. Het is een beroep dat uitzonderlijke handvaardigheid en fijne motoriek vereist om de technieken uit te voeren die nodig zijn om ziekten te onderzoeken, beschadigde weefsels te repareren of te verwijderen, of de functie of het uiterlijk van een orgaan of lichaamsdeel te verbeteren.
Het kost niet minder dan 13 jaar training en opleiding om een algemene chirurg te worden. Diegenen die zich willen specialiseren, verwachten nog een tot twee jaar aan de training toe te voegen. Hoewel artsen kunnen worden beoefend in andere medische specialismen (zoals oogheelkunde, gynaecologie, podologie en tandheelkunde), is chirurgie haar eigen specialiteit en een professional die zich uitsluitend bezighoudt met chirurgische procedures..

concentraties

Chirurgische procedures worden grofweg gecategoriseerd door hun urgentie, locatie, doel, mate van invasiviteit en soorten instrumenten en technieken die hierbij betrokken zijn:

Gebaseerd op urgentie, een operatie kan worden beschouwd als keuzevak, semi-keuzevak of een noodgeval.
Op basis van locatie, operaties kunnen beschreven worden door het lichaamsdeel (borst, colon, appendix) of in grote lijnen geclassificeerd als gastro-intestinaal (spijsverteringskanaal), urogenitaal (reproductieve en urinaire organen), hepatische (lever), nefrotische (nieren), neurologische (zenuwstelsel), orthopedische (botten en gewrichten) en anderen.
Gebaseerd op doel, een operatie kan oriënterend (diagnostisch), therapeutisch, cosmetisch, corrigerend of reconstructief zijn. Het kan ook gaan om amputatie of transplantatie
Gebaseerd op de mate van invasiviteit, een operatie kan minimaal invasief zijn of een open operatie vereisen.
Gebaseerd op instrumentatie, u kunt laserchirurgie, microchirurgie, laparoscopische chirurgie ("kijkoperatie"), angioplastiek ondergaan (met behulp van een katheter om een operatie uit te voeren via een bloedvat) of een robotchirurgie ondergaan.

Procedure Types

Een chirurgische ingreep kan worden geïdentificeerd aan de hand van de achtervoegsels die worden gebruikt om de doelen van de operatie te classificeren, zoals:

-ectomy verwijst naar de verwijdering van een orgaan of structuur, zoals een appendectomie of hysterectomie.
-otomy beschrijft het snijden in een orgaan of weefsel, zoals bij een laparotomie.
-oscopy verwijst naar het gebruik van een scope in een minimaal invasieve operatie, zoals laparoscopie of artroscopie.
-stoma wordt gebruikt om de permanente of semi-permanente opening in het lichaam te beschrijven, zoals een colostoma.
-oplasty wordt gebruikt om reconstructieve of reparatieve chirurgie te beschrijven, zoals neuscorrectie of artroplastiek.

Gemeenschappelijke operaties

De lijst met uitgevoerde operaties is encyclopedisch. Volgens een onderzoek uit 2014 van het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services, zijn de 15 meest voorkomende operaties uitgevoerd in de Verenigde Staten:

Knie-ingrepen
Coronaire angioplastie
laminectomie (spinale decompressie operatie)
Heup vervanging
Spinale fusie
cholecystectomie (verwijdering van galblaas)
Gedeeltelijke botverwijdering (inclusief osteotomie)
hysterectomie
Colorectale resectie (verwijdering van een deel van de dikke darm of het rectum)
Lysis van peritoneale verklevingen (verwijdering littekenweefsels die buikorganen bij elkaar houden)
appendectomie
Heupfractuur of dislocatie
ovariëctomie (verwijdering van één of beide eierstokken)
Coronaire bypass
Breuk of dislocatie van een onderste extremiteit

Chirurgie: wat u moet weten

Procedurele expertise

Chirurgen voeren operaties uit op intramurale of poliklinische basis. De chirurg leidt een chirurgisch team dat meestal een anesthesist en een geregistreerde verpleegster heeft, maar kan ook een chirurgisch assistent, een chirurgisch technoloog, een circulerende verpleegkundige en een hartinfusionist in de arm nemen..
De chirurg is betrokken bij alle stadia van de operatie, inclusief pre-operatieve, intra-operatieve en postoperatieve zorg.

preoperatieve

Pre-operatieve zorg wordt voornamelijk gebruikt om te controleren of een persoon fit en klaar voor een operatie is. Deze fase kan extreem kort zijn of een uitgebreide voorbereiding vereisen, waarbij een persoon mogelijk moet afvallen, pre-operatieve evaluaties moet ondergaan of moet wachten op de ontvangst van een orgaan voor transplantatie.
De beoordeling kan door de chirurg worden uitgevoerd, maar wordt in ziekenhuizen meestal uitgevoerd door een verpleegkundige. De chirurg is uiteindelijk verantwoordelijk voor het beoordelen van de bevindingen en het geven van het startsein. Voorafgaand aan de operatie zou van de chirurg worden verwacht dat hij de patiënt zou ontmoeten, eventuele vragen zou beantwoorden en de angsten zou helpen verminderen die de patiënt mogelijk heeft..

intraoperatieve

De intraoperatieve fase is de operatie zelf, die de tijd overspant waarin een patiënt in een operatie wordt gereden en naar de verkoeverkamer wordt gereden.
De operatie zal uiteindelijk een soort incisie met zich meebrengen. Een angiografie zou bijvoorbeeld een kleine incisie in de arm of het been inhouden, terwijl voor laparoscopie verschillende incisies in het sleutelgat nodig zijn om de scoop en chirurgische instrumenten in te brengen. Open chirurgie is de traditionele vorm van chirurgie waarbij een grotere incisie wordt gemaakt met een scalpel.
Vóór de operatie werden de handen, polsen en onderarmen van de chirurg gedurende ten minste vier minuten grondig gewassen, waarna steriele handschoenen op beide handen werden geplaatst. Steriele lakens worden rond de operatiekamer geplaatst, terwijl chirurgische maskers worden gedragen om verontreiniging door druppeltjes of verstuikte ziekteverwekkers te voorkomen.
Tijdens de operatie kunnen een of meerdere procedures worden uitgevoerd, zoals:

verwijdering (de gerichte vernietiging van weefsel of tumoren met behulp van elektriciteit, chemicaliën, microgolven of bevriezing)
anastomose (de herverbinding of bypass van structuren die vloeistof vervoeren, zoals bloedvaten of darmen)
angioplastiek (de opening van een vernauwd bloedvat)
artrodese (de chirurgische verbinding van botten zodat ze samen kunnen groeien)
centese (het uittrekken van vloeistof met een naald of buis ten behoeve van diagnose of behandeling)
debridement (het verwijderen van dood weefsel)
Decompressie (inclusief de decompressie van intracraniale druk of wervelwervel)
uitsnijding (het uitsnijden van een orgaan, tumor of weefsel)
enten (de plaatsing van weefsel van het ene lichaamsdeel naar het andere)
implantaten (de permanente of semi-permanente implantatie van mechanische apparaten zoals pacemakers, hartkleppen en cochleaire implantaten)
ligatie (de afbindbuizen, bloedvaten of kanalen)
prothesen (door de mens gemaakte apparaten gebruiken om de lichaamsstructuur te vervangen, zoals de knie, heup of borsten)
Vermindering (de herschikking van een lichaamsdeel, zoals bot of kraakbeen, om zijn positie te corrigeren)

Resectie (de gedeeltelijke verwijdering van een orgaan of structuur)
Stent plaatsing (het inbrengen van een kunstmatig buisachtig implantaat in vernauwde of geblokkeerde vaten of kanalen)
Transplantatie (de overdracht van een gedoneerd orgaan of weefsel van een mens of dier)

postoperatieve

De hoofdverantwoordelijkheid van de chirurg tijdens de postoperatieve fase is om eventuele complicaties van een operatie te behandelen. De chirurg zou ook de resultaten met de patiënt beoordelen en eventuele bevindingen onthullen, ongeacht of deze nadelig of gunstig zijn.
Bovendien zal de chirurg verantwoordelijk zijn voor het zorgen voor de juiste langetermijn-follow-up in het geval van een doorgaand postoperatief probleem.
Tips voor het overwinnen van Chirurgie Angst

subspecialties

Algemene chirurgie is de term die wordt gebruikt voor operaties die voornamelijk betrekking hebben op de buik, maar kan worden uitgebreid tot elk lichaamsdeel of medische toestand, indien van toepassing. Omdat het gebied van de chirurgie zo groot is, zullen veel chirurgen een extra opleiding volgen om zich te specialiseren in een bepaalde conditie, groep of techniek. Enkele van de meer algemene subspecialisaties zijn:

Bariatrische chirurgie
Cardiothoracale chirurgie
Colorectale chirurgie
Neurochirurgie
Mondziekten en Kaakchirurgie
Orthopedische operatie
Pediatrische chirurgie
Plastische chirurgie
Chirurgische kritische zorg
Vaatchirurgie

Sommige soorten chirurgen worden niet getraind in algemene chirurgie, maar worden eerder chirurgen binnen hun specifieke praktijkgebied. Bijvoorbeeld, verloskunde en gynaecologie is zijn eigen gebied van de geneeskunde waaronder gynaecologische chirurgie een onderdeel is van de training. Hetzelfde geldt voor podologie of otolaryngologie.

Training en certificering

Een chirurg worden is een lang en uitdagend proces. Het leertraject duurt gemiddeld 13 jaar om te voltooien bij het afstuderen van de middelbare school. Dit kan worden opgesplitst in niet-gegradueerde school, medische school, residentie en fellowships.
U zou meestal beginnen met het inschrijven voor een universiteit of hogeschool met een pre-medisch programma dat biologie, natuurkunde en scheikunde zou omvatten. Na het behalen van een bachelordiploma, moet je slagen voor de Medical College Admission Test (MCAT) om je aan te melden voor de medische school.
De meest succesvolle aanvragers van een medische school hebben een Grade Point Average (GPA) van 3,3 of hoger.

Medische school

Na het afstuderen kun je een doctor in de geneeskunde (MD) of een arts voor osteopathische geneeskunde (DO) volgen. Er zijn momenteel 141 medische scholen in de Verenigde Staten die een MD-graad aanbieden en 35 die een DO-graad aanbieden. De programma's zijn vergelijkbaar, maar je krijgt extra training in botten en joints in een DO-programma.
Tijdens de eerste twee jaar van de medische opleiding, zul je je bachelorstudies in de klas uitbreiden (inclusief anatomie, fysiologie, microbiologie, biochemie, organische chemie, pathologie, psychologie, ethiek en medisch recht). De tweede helft van de medische school zal gewijd zijn aan klinische rotaties in verschillende faciliteiten om blootstelling te krijgen aan verschillende gebieden van de geneeskunde.
In je vierde jaar op de medische school, begin je te interviewen met de verschillende chirurgische residency-programma's waarin je bent geïnteresseerd. Als je wordt toegelaten, zou je het programma starten in juni van het jaar waarin je de medische school hebt voltooid..

Residentie en licentie

Sommige chirurgische residenties kunnen acht of negen jaar duren, maar de meeste zijn vijf. Het eerste jaar van residentie wordt het interne jaar genoemd. Daarna zouden de volgende drie tot vier jaar gericht zijn op algemene chirurgie onder het toezicht van academische chirurgen. Als u besluit een subspecialiteit na te streven, zoals thoracale of vasculaire chirurgie, zou u verwachten dat u nog twee tot drie jaar aan uw training zou toevoegen..
Bewoners worden grofweg betaald in $ 55.000 per jaar en voeren hun taken uit onder rechtstreeks toezicht van ervaren chirurgen. Het verloop percentage van chirurgische bewoners is ongeveer 18 procent, volgens een studie uit 2017 in JAMA-operatie.
Na het voltooien van uw verblijfsvergunning zou u licenties verkrijgen in de staat waarin u van plan bent te oefenen. Dit vereist meestal het behalen van een nationaal en in sommige gevallen een staatsexamen. Chirurgen met een MD-diploma volgen het US Medical Licensing Exam (USMLE), terwijl DO-chirurgen de keuze hebben om het Comprehensive Osteopathic Medical Licensing Exam (COMLEX) af te leggen..
Hoewel het nog niet vereist is, wordt het ten zeerste aanbevolen dat chirurgen board-gecertificeerd worden via de American Board of Surgery (ABS). Door dit te doen, wordt uw werkgelegenheidspotentieel aanzienlijk vergroot, evenals uw positie in de chirurgische gemeenschap.

Afspraak tips

Ongeacht of een operatie groot of klein is, chirurgie kan zeer stressvol zijn. Het helpt vaak om uw angsten met de chirurg te bespreken voorafgaand aan de procedure. Door dit te doen, kunt u begrijpen wat er aan de hand is, evenals de voordelen en risico's van behandeling.
Begin met het plannen van een kantoorafspraak en het noteren van eventuele vragen zodat je geen details vergeet. De vragen kunnen zijn:

Waarom is deze procedure nodig??
Zijn er alternatieven die niet zijn onderzocht??
Wat kan er gebeuren als ik de operatie niet heb?
Wat zijn de voordelen en hoe lang gaan ze mee??
Wat zijn de risico's en mogelijke complicaties?
Kan ik iets doen om het risico te verminderen??
Hoe vaak hebt u deze procedure uitgevoerd??
Welk type anesthesie zal worden gebruikt?
Wat kan ik tijdens herstel verwachten?
Welke zorg heb ik nodig tijdens het herstel??
Wat zijn de kosten van de operatie?

Het is belangrijk om te weten dat het honorarium van de chirurg niet de kosten voor de ziekenhuisfaciliteit of het honorarium van de anesthesist omvat. Neem contact op met uw verzekeringsmaatschappij om erachter te komen welke kosten worden gedekt en of de providers in het netwerk zijn.
U moet ook de tijd nemen om de inloggegevens van de chirurg te controleren. Een goede plek om te beginnen is met de DocInfo-website beheerd door de Federatie van medische overheidsinstanties. De site kan u informatie verschaffen over de opleiding van de chirurg, de certificeringen van het bord, staten met actieve licenties en alle acties die tegen de chirurg zijn ingediend.
10 dingen om uw chirurg te vertellen vóór de operatie

Een woord uit een operatie

Chirurgie is een gerespecteerd en veel gevraagd beroep, maar er is nog steeds een tekort, met name in landelijke gebieden. Volgens de New England Journal of Medicine, de tekorten in alle niet-primaire zorgspecialiteiten zullen naar verwachting toenemen in 2025, vooral chirurgische. Om deze reden blijven chirurgen een van de hoogste verdieners in het medische beroep.
Volgens het Bureau of Labor Statistics was het gemiddelde jaarsalaris voor een chirurg in 2018 $ 255,110. Degenen die betrokken zijn bij orthopedische en orale / maxillofaciale chirurgie kunnen goed verdienen met meer dan $ 300.000 per jaar.
6 tips voor het vinden van een groot chirurg