Cholesterol en triglyceriden Wat u moet weten
Cholesterol is van cruciaal belang voor het bouwen en onderhouden van belangrijke delen van uw cellen, zoals uw celmembranen, en voor het maken van verschillende essentiële hormonen, waaronder de oestrogenen, progesteron, vitamine D en steroïden. Triglyceriden, ketens van hoogenergetische vetzuren, bieden veel van de energie die nodig is om uw weefsels te laten functioneren. Je kunt dus niet leven zonder een van deze soorten lipiden.
Maar als de bloedspiegels van cholesterol of triglyceriden te hoog worden, is uw risico op het ontwikkelen van een hartaanval, beroerte en perifere vaatziekte aanzienlijk verhoogd. En daarom moet je je zorgen maken om je lipidenniveau.
Overzicht
Er zijn twee bronnen voor cholesterol en triglyceriden - voedingsbronnen en 'endogene' bronnen (geproduceerd in het lichaam). Dieetcholesterol en triglyceriden zijn voornamelijk afkomstig van het eten van vlees en zuivelproducten. Deze voedingslipiden worden door je darm opgenomen en vervolgens via de bloedbaan naar je lever gebracht, waar ze worden verwerkt.Een van de belangrijkste taken van de lever is om ervoor te zorgen dat alle weefsels van je lichaam alle cholesterol en triglyceriden krijgen die ze nodig hebben om te functioneren. Over het algemeen neemt uw lever ongeveer acht uur na een maaltijd cholesterol en triglyceriden via de voeding in de bloedbaan op. In tijden waarin voedingslipiden niet beschikbaar zijn, produceert uw lever zelf cholesterol en triglyceriden. In feite wordt ongeveer 75% van het cholesterol in uw lichaam geproduceerd door de lever.
Je lever plaatst vervolgens de cholesterol en triglyceriden, samen met speciale eiwitten, in minuscule bolvormige verpakkingen, lipoproteïnen genaamd, die in de bloedsomloop worden vrijgegeven. Cholesterol en triglyceriden worden uit de lipoproteïnen verwijderd en naar uw lichaamscellen gebracht, waar ze ook nodig zijn.
Overtollige triglyceriden - die niet onmiddellijk nodig zijn voor brandstof - worden opgeslagen in vetcellen voor later gebruik. Het is belangrijk om te weten dat veel van de vetzuren die in ons lichaam zijn opgeslagen, zijn ontstaan als koolhydraten via de voeding. Omdat er een limiet is aan het aantal koolhydraten dat we in ons lichaam kunnen opslaan, worden alle "extra" koolhydraten die we eten omgezet in vetzuren, die vervolgens worden verpakt als triglyceriden en opgeslagen als vet. (Dit verklaart waarom het gemakkelijk is om zwaarlijvig te worden, zelfs op een vetarm dieet.) De opgeslagen vetzuren worden gesplitst van de triglyceriden en verbrand als brandstof tijdens periodes van vasten.
Goed en slecht cholesterol
U hoort artsen en diëtisten vaak praten over twee verschillende "soorten" cholesterol - LDL-cholesterol (low-density lipoprotein-cholesterol) (zogenaamd "slechte" cholesterol) en HDL-cholesterol (of "goede" cholesterol) ). Deze manier van praten over cholesterol is een handige steno, maar strikt genomen is het niet echt correct.Strikt genomen, zoals elke goede chemicus je zal vertellen, is cholesterol gewoon cholesterol. Eén molecuul cholesterol is vrijwel hetzelfde als een ander. Dus waarom praten artsen over goede en slechte cholesterol??
Het antwoord heeft te maken met lipoproteïnen.
lipoproteïnen. Cholesterol (en triglyceriden) zijn lipiden en lossen daarom niet op in een watermedium zoals bloed. Om lipiden in de bloedbaan te transporteren zonder samen te klonteren, moeten ze worden verpakt in kleine deeltjes die lipoproteïnen worden genoemd. Lipoproteïnen zijn oplosbaar in het bloed en zorgen ervoor dat cholesterol en triglyceriden gemakkelijk door de bloedbaan kunnen worden verplaatst.
Het "gedrag" van de verschillende lipoproteïnen wordt bepaald door de specifieke soorten eiwitten (apolipoproteïnen genaamd) die op hun oppervlak verschijnen. Lipoproteïnemetabolisme is vrij complex en wetenschappers werken nog steeds aan alle details. De meeste artsen houden zich echter bezig met twee belangrijke soorten lipoproteïnen: LDL en HDL.
LDL-cholesterol - "Slecht" cholesterol. Bij de meeste mensen is het grootste deel van het cholesterol in het bloed verpakt in LDL-deeltjes. LDL-cholesterol wordt vaak "slecht" cholesterol genoemd.
Verhoogde niveaus van LDL-cholesterol zijn sterk geassocieerd met een verhoogd risico op een hartaanval en beroerte. Er wordt door veel deskundigen gedacht dat wanneer het LDL-cholesterolgehalte te hoog is, het LDL-lipoproteïne de neiging heeft zich aan de bekleding van de bloedvaten te hechten, wat helpt bij het stimuleren van atherosclerose. Een verhoogd LDL-cholesterolgehalte is dus een belangrijke risicofactor voor hartaandoeningen en beroertes.
Hoewel er geen twijfel over bestaat dat een verhoogd LDL-cholesterolgehalte sterk bijdraagt aan het cardiale risico, zijn experts de laatste jaren begonnen zich af te vragen of het verlagen van het LDL-cholesterolniveau op zich het risico noodzakelijkerwijs vermindert. Vooral terwijl het verlagen van het LDL-cholesterolgehalte met statinegeneesmiddelen het hartrisico aanzienlijk vermindert, is het niet aangetoond dat het verlagen van LDL-cholesterol bij de meeste andere soorten medicijnen dit zeker doet. Dit is de reden waarom sommige experts begonnen zijn de cholesterolhypothese ter discussie te stellen en waarom de huidige richtlijnen voor de behandeling van cholesterol zo sterk afhankelijk zijn van het gebruik van statines..
"HDL-cholesterol - Goed" cholesterol. Hogere niveaus van HDL-cholesterol in het bloed worden geassocieerd met a lager risico op hartziekte, en omgekeerd, lage HDL-cholesterolwaarden zijn geassocieerd met een verhoogd risico. Om deze reden wordt HDL-cholesterol gewoonlijk "goed" cholesterol genoemd.
Het lijkt erop dat het HDL-lipoproteïne de wanden van bloedvaten "doorzoekt" en overtollig cholesterol verwijdert. Het cholesterol dat aanwezig is in HDL is dus grotendeels een teveel aan cholesterol dat net is verwijderd uit cellen en bloedvatwanden en dat wordt teruggevoerd naar de lever voor recycling. Hoe hoger het HDL-cholesterolgehalte, hoe waarschijnlijker, hoe meer cholesterol wordt verwijderd van waar het anders schade zou kunnen veroorzaken.
In de afgelopen jaren is het idee dat HDL-cholesterol altijd "goed" is onder vuur komen te liggen, en inderdaad lijkt het erop dat de waarheid een beetje ingewikkelder is dan alleen "HDL = goede cholesterol". Geneesmiddelenbedrijven die hard werken om medicijnen te ontwikkelen voor het verhogen van HDL-niveaus, bijvoorbeeld, zijn tot nu toe in een stenen muur terechtgekomen. Verschillende medicijnen die met succes HDL-waarden verhogen, hebben de cardiale uitkomsten niet verbeterd. Dergelijke resultaten dwingen experts hun denken over HDL-cholesterol te herzien.
Oorzaken van hoog cholesterol
Verhoogde LDL-cholesterolwaarden kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder erfelijkheidsomstandigheden zoals familiaire hypercholesterolemie. Meer in het algemeen zijn verhoogde cholesterolspiegels gerelateerd aan slechte voeding, obesitas, sedentaire levensstijl, leeftijd, roken en geslacht (vrouwen in de pre-menopauze hebben een lager cholesterolgehalte dan mannen).Verschillende medische aandoeningen, waaronder diabetes, hypothyreoïdie, leverziekte en chronisch nierfalen, kunnen ook het cholesterolgehalte verhogen. Sommige medicijnen, vooral steroïden en progesteron, kunnen hetzelfde doen.
Triglyceriden en cardiaal risico
Vele klinische onderzoeken hebben aangetoond dat het hebben van een hoog triglyceriden-bloedniveau - een aandoening die hypertriglyceridemie wordt genoemd - ook geassocieerd is met een aanzienlijk verhoogd cardiovasculair risico. Hoewel deze associatie in het algemeen door deskundigen wordt geaccepteerd, is het nog niet aanvaard dat verhoogde triglycerideniveaus een directe oorzaak van atherosclerose zijn, zoals wordt aangenomen dat LDL-cholesterol aanwezig is. Er is geen algemeen geaccepteerde 'triglyceride-hypothese'.Toch is er geen twijfel dat hypertriglyceridemie sterk geassocieerd is met een verhoogd cardiovasculair risico. Bovendien zijn hoge triglycerideniveaus een opvallend kenmerk van verschillende andere aandoeningen waarvan bekend is dat ze het cardiale risico verhogen. Deze omvatten obesitas, sedentaire levensstijl, roken, hypothyreoïdie - en vooral metabool syndroom en type 2 diabetes.
Deze laatste relatie is bijzonder belangrijk. De insulineresistentie die het metabool syndroom en diabetes type 2 kenmerkt, produceert een algeheel metabool profiel dat het hartrisico enorm verhoogt. Dit ongunstige metabole profiel omvat, naast hypertriglyceridemie, verhoogde CRP-niveaus, hoge LDL-cholesterolniveaus en lage HDL-cholesterolniveaus. (In feite is er gewoonlijk een "wip" -relatie tussen triglyceriden- en HDL-cholesterolniveaus - hoe hoger de ene, hoe lager de andere.) Mensen met insulineresistentie hebben ook vaak hypertensie en obesitas. Hun algehele risico op hartaandoeningen en beroertes is zeer hoog.
Gezien de overvloed aan risicofactoren die gewoonlijk gepaard gaan met hoge triglycerideniveaus, is het begrijpelijk dat onderzoekers tot nu toe niet hebben kunnen pesten hoeveel van het verhoogde risico direct wordt veroorzaakt door de hypertriglyceridemie zelf..
