Ivabradine voor ongepaste sinustachycardie
Ivabradine is een relatief nieuw geneesmiddel dat wordt verkocht voor de behandeling van angina en hartfalen. In de afgelopen jaren heeft ivabradine een significante belofte getoond voor de behandeling van IST. Rapporten geven aan dat het ook effectief kan zijn voor andere dysautonomiesyndromen waarbij tachycardie vaak een prominent kenmerk is.
Hoe werkt Ivabradine?
Ivabradine werd oorspronkelijk ontwikkeld voor de behandeling van angina pectoris en werd in 2005 over de hele wereld goedgekeurd voor gebruik. Het werd in april 2015 in de Verenigde Staten goedgekeurd voor de behandeling van hartfalen, maar niet voor IST.Ivabradine In IST
Verscheidene kleine rapporten - vaak één of twee patiënten beschrijvend - begonnen te verschijnen kort nadat het medicijn in klinisch gebruik werd gebruikt, wat suggereert dat ivabradine nuttig zou kunnen zijn bij de behandeling van patiënten met IST. Vervolgens werd in 2012 een goed ontworpen gerandomiseerde, placebogecontroleerde klinische studie gerapporteerd in Italië, die concludeerde dat ivabradine inderdaad uniek effectief kan zijn voor deze aandoening. IST-patiënten die gerandomiseerd waren met ivabradine vertoonden een totale vermindering van 75% van de symptomen, en 50% van de behandelde patiënten rapporteerde de onmiddellijke en volledige oplossing van de symptomen. Bijwerkingen waren minimaal. Vergeleken met wat doorgaans wordt gezien met andere medische behandelingen die worden gebruikt voor IST, is een dergelijk resultaat inderdaad opvallend.Een recentere niet-gerandomiseerde studie met ivabradine bij 24 patiënten met IST vertoonde vergelijkbare gunstige resultaten. In deze studie werd het medicijn echter na een jaar bij 10 patiënten gestopt om te zien wat er zou gebeuren (de andere patiënten weigerden te stoppen met het medicijn), en 8 van deze 10 patiënten hadden geen herhaling van IST.
Ivabradine voor POTS en Vasovagal Syncope
Posturaal orthostatisch tachycardiesyndroom (POTS) en vasovagale syncope zijn twee andere dysautonomiesyndromen waarbij sinusknooptachycardie vaak een prominente rol speelt bij het produceren van symptomen. Het is dus niet verrassend dat artsen zouden kiezen om ivabradine in deze omstandigheden te proberen.Er zijn weinig feitelijke gegevens over het gebruik van ivabradine voor POTS, maar artsen over de hele wereld hebben het medicijn bij geselecteerde personen met deze aandoening gebruikt. De gegevens die er wel zijn, suggereren echter dat, tenminste bij sommige mensen, het beheersen van de tachycardie met ivabradine de andere symptomen geassocieerd met POTS kan verminderen of elimineren. Een gerandomiseerde klinische studie met ivabradine voor POTS wordt nu uitgevoerd in Israël.
Hoewel vasovagale syncope geassocieerd is met een plotselinge daling van de bloeddruk en (meestal) in de hartfrequentie, is het goed bekend dat mensen voorafgaand aan het bewustzijnsverlies (dat wil zeggen, tijdens de "waarschuwingssymptomen" die mensen vaak ervaren met deze aandoening), een abnormaal snel hartslag is vaak aanwezig. In een pilootstudie met 25 patiënten met vasovagal syncope die net vóór het uitsterven een dergelijke tachycardie hadden aangetoond, had meer dan 70% gunstige resultaten met ivabradine - ofwel een significante vermindering of eliminatie van de symptomen.
Ivabradine toont dus veelbelovend voor alle dysautonomieën waarin sinustachycardie een belangrijke eigenschap is.
Bijwerkingen
Hoewel dit medicijn al meer dan een decennium in Europa, in een groot deel van Azië en in Rusland, Australië en Canada wordt gebruikt, werd het pas in april 2015 in de VS goedgekeurd. Bovendien is de enige goedgekeurde indicatie voor ivabradine in de VS. voor de behandeling van hartfalen. (Ivabradine wordt op de markt gebracht door Amgen, onder de handelsnaam Corlentor.)Als u in de Verenigde Staten woont en IST (of een van de andere dysautonomieën die op dit medicijn kunnen reageren) heeft, en als uw arts gelooft dat ivabradine voor u gunstig kan zijn, kan hij of zij het nu voorschrijven. Omdat ivabradine echter alleen wordt gelabeld voor hartfalen in de Verenigde Staten, moet uw arts bereid zijn het voor te schrijven voor "off-label" gebruik. In elk geval is ivabradine nu een realistische optie, zelfs voor Amerikanen met IST.
Ivabradine blokkeert het If-kanaal, een kanaal in celmembranen waardoor natrium en kalium cellen kunnen binnendringen. Het If-kanaal (de "f" staat voor "funny", zo genoemd omdat dit kanaal zich anders gedraagt dan de meeste andere kanalen), speelt een belangrijke rol bij het afvuren van de sinusknoop, die het normale hartritme regelt. Door het If-kanaal te blokkeren, vertraagt ivabradine de snelheid van het afvuren van de sinusknoop en dus de hartslag. Dit mechanisme om de sinushartslag te vertragen is fundamenteel verschillend van de mechanismen die door bètablokkers en calciumantagonisten worden gebruikt, dus ivabradine produceert vaak een vertraging van de hartslag, zelfs wanneer deze andere geneesmiddelen dit niet doen.
De enige prominente bijwerking van ivabradine, waargenomen bij ongeveer 15% van de patiënten, is een visuele aandoening die het "lichtfenomeen" wordt genoemd. Dit fenomeen wordt beschreven als een abnormale "helderheid" in het gezichtsveld, zonder enige verandering in de gezichtsscherpte . Er wordt gedacht dat dit het gevolg is van het blokkeren van een kanaal in retinale cellen dat vergelijkbaar is met het IF-kanaal in het hart. Gelukkig is deze bijwerking meestal mild en lost deze meestal vanzelf op. Een recent rapport suggereert dat patiënten met dit medicijn een verhoogd risico op atriale fibrillatie kunnen hebben. Andere minder vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn en duizeligheid. Over het algemeen wordt het medicijn naar verluidt vrij goed verdragen.
