Ivan Pavlov Biography (1849-1936)
Ivan Pavlov was een Russische fysioloog die het best bekend was in de psychologie vanwege zijn ontdekking van klassieke conditionering. Tijdens zijn studies naar het spijsverteringsstelsel van honden merkte Pavlov op dat de dieren op natuurlijke wijze kwijlden bij de presentatie van voedsel. Hij merkte echter ook op dat de dieren begonnen te kwijlen wanneer ze de witte laboratoriumjas van een experimentele assistent zagen. Door deze observatie ontdekte Pavlov dat door de presentatie van voedsel aan de lab-assistent te koppelen, er een geconditioneerde reactie optrad.
Deze ontdekking had een weergalmende invloed op de psychologie. Pavlov kon ook aantonen dat de dieren ook konden worden geconditioneerd om te kwijlen op het geluid van een toon. De ontdekking van Pavlov had een grote invloed op andere denkers, waaronder John B. Watson, en leverde een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de denkrichting bekend als behaviorisme.
Bekijk het leven en de carrière van Ivan Pavlov in deze korte biografie.
Ivan Pavlov is het best bekend voor
- Klassieke conditionering
- Onderzoek naar fysiologie en spijsvertering.
- 1904 Nobelprijs voor de fysiologie.
Zijn vroege leven
Ivan Petrovich Pavlov werd geboren op 14 september 1849 in een klein dorpje in Ryazan, Rusland, waar zijn vader de dorpspastoor was. Zijn vroegste studies waren gericht op theologie, maar het lezen van Charles Darwin's Over de oorsprong van de soorten had een krachtige invloed op zijn toekomstige belangen. Hij verliet al snel zijn religieuze studies en wijdde zich aan de studie van de wetenschap. In 1870 begon hij met het bestuderen van de natuurwetenschappen aan de Universiteit van Sint-Petersberg.
Pavlov's carrière en ontdekking van klassieke conditionering
De primaire interesses van Pavlov waren de studie van fysiologie en natuurwetenschappen. Hij hielp bij het oprichten van de afdeling fysiologie aan het Institute of Experimental Medicine en bleef het programma de komende 45 jaar overzien.
"De wetenschap eist van een man zijn hele leven.Als je twee levens had, zou dat niet genoeg voor je zijn. Wees gepassioneerd in je werk en in je zoeken," Pavlov heeft ooit gesuggereerd.
Dus hoe heeft zijn werk in de fysiologie geleid tot zijn ontdekking van klassieke conditionering?
Terwijl hij onderzoek deed naar de spijsverteringsfunctie van honden, merkte hij op dat zijn proefpersonen zouden kwijlen voor de levering van voedsel. In een reeks bekende experimenten presenteerde hij een verscheidenheid aan stimuli voor de presentatie van voedsel, uiteindelijk vond hij dat, na herhaalde associatie, een hond zou kwijlen voor de aanwezigheid van een stimulus anders dan voedsel. Hij noemde dit antwoord a voorwaardelijke reflex. Pavlov ontdekte ook dat deze reflexen hun oorsprong vinden in de hersenschors van de hersenen.
Pavlov kreeg veel lof voor zijn werk, waaronder een benoeming van 1901 aan de Russische Academie van Wetenschappen en de Nobelprijs voor de Fysiologie van 1904. De Sovjetregering bood ook substantiële steun aan het werk van Pavlov en de Sovjet-Unie werd al snel een toonaangevend centrum voor fysiologisch onderzoek.
Hij stierf op 27 februari 1936.
Aanzienlijke bijdragen aan de psychologie
Veel buiten de psychologie kan verrast zijn om te horen dat Pavlov helemaal geen psycholoog was. Niet alleen was hij geen psycholoog; hij had naar verluidt een hekel aan het gebied van de psychologie helemaal. Zijn werk had echter een grote invloed op het veld, met name op de ontwikkeling van behaviorisme. Zijn ontdekking en onderzoek naar reflexen beïnvloedde de groeiende behavioristische beweging, en zijn werk werd vaak geciteerd in de geschriften van John B. Watson..
Andere onderzoekers gebruikten Pavlov's werk in de studie van conditionering als een vorm van leren. Zijn onderzoek toonde ook technieken aan om reacties op het milieu te bestuderen in een objectieve, wetenschappelijke methode.
Selecteer publicaties van Ivan Pavlov
Een van de vroegste publicaties van Pavlov was zijn tekst uit 1902 Het werk van de spijsklieren, wat zich concentreerde op zijn fysiologisch onderzoek. Latere werken die zijn gericht op zijn ontdekking van klassieke conditionering omvatten zijn boek uit 1927 Geconditioneerde reflexen: een onderzoek naar de fysiologische activiteit van de hersenschors en Lezingen over geconditioneerde reflexen: vijfentwintig jaar objectieve studie van de hoge zenuwactiviteit (gedrag) van dieren die een jaar later werd gepubliceerd.
Een woord van heel goed
Ivan Pavlov is misschien niet van plan geweest om het gezicht van de psychologie te veranderen, maar zijn werk had een diepgaande en blijvende invloed op de wetenschap van de geest en het gedrag. Zijn ontdekking van klassieke conditionering heeft geholpen de denkrichting te vestigen die bekend staat als behaviorisme. Dankzij het werk van gedragsdenkers zoals Watson en Skinner, groeide het behaviorisme in de eerste helft van de twintigste eeuw uit tot een dominante kracht binnen de psychologie.
