Myocarditis Oefening Aanbevelingen

Myocarditis is een ontsteking van de hartspier en is een van de hartaandoeningen die gepaard gaan met een plotselinge dood bij jonge atleten. Wanneer het voorkomt, heeft myocarditis vaak geen symptomen in een vroeg stadium en kan een jonge atleet zich goed genoeg voelen om te concurreren, zich niet bewust van het probleem. Na de diagnose zal de oefening echter worden beperkt. Hoe kan een jongere met myocarditis weer gemakkelijk bewegen, hoeveel oefeningen in de toekomst mogelijk zijn en welke oefeningen al dan niet worden aanbevolen?
Voordat u een overzicht van myocarditis en aanbevelingen voor oefeningen bespreekt, is het belangrijk om te praten over jonge sporters met milde myocarditis en zich daarom mogelijk niet bewust zijn van hun trainingslimieten. In sommige opzichten kan het hebben van milde myocarditis gevaarlijker zijn dan het hebben van een ernstige ziekte. Vroeg in de loop van myocarditis kunnen mensen weinig of geen symptomen hebben. Dit betekent dat een jonge atleet met een hartaandoening zich vaak goed genoeg voelt om te concurreren en zich mogelijk helemaal niet bewust is van het potentiële gevaar. Zelfs bij zeer milde myocarditis moeten jonge atleten hun atletische activiteiten significant beperken totdat ze door hun cardioloog een "alles duidelijk" krijgen.

Myocarditis Overzicht

Myocarditis is een ontstekingsziekte die de hartspier aantast. Myocarditis kan worden veroorzaakt door tal van onderliggende aandoeningen, waaronder infecties (zoals het Coxsackie-virus, toxoplasmose en de ziekte van Lyme), verschillende auto-immuunziekten (zoals lupus) en reacties op verschillende toxines en drugs (zoals cocaïne). In meer dan een paar gevallen is er geen specifieke onderliggende oorzaak te vinden, in welk geval de myocarditis 'idiopathisch' zou zijn.
Symptomen van myocarditis kunnen enorm variëren bij patiënten met myocarditis, grotendeels afhankelijk van de mate van ontsteking in het hart en de hoeveelheid hartspier die door de ontsteking is beschadigd.
Wanneer myocarditis ernstig is en een groot deel van de hartspier aantast, kan dit duidelijke cardiomyopathie en hartfalen veroorzaken. Dit gaat meestal gepaard met symptomen zoals dyspneu (kortademigheid), vermoeidheid, zwakte en oedeem (zwelling)..
Aan de andere kant kan myocarditis slechts kleine delen van de hartspier aantasten, met slechts zeer milde symptomen zoals lichte zwakte of gemakkelijke vermoeidheid. Soms is het enige symptoom pijn op de borst die alleen optreedt tijdens inspanning. In sommige gevallen van myocarditis zijn er helemaal geen symptomen.
Myocarditis kan optreden als een zeer acute ziekte, of het kan een chronische, smeulende ziekte veroorzaken.

Diagnose van Myocarditis

Er zijn een aantal tests die worden gebruikt om een ​​diagnose van myocarditis te stellen, waaronder een elektrocardiogram (ECG). Nogmaals, het is belangrijk op te merken dat veel mensen die een plotselinge dood door een hartaandoening ervaren slechts lichte symptomen hebben gehad en daarom niet de test hebben gehad die de diagnose zou onthullen.

Een speciale opmerking voor jonge atleten met milde myocarditis

Zoals eerder vermeld, kan lichaamsbeweging voor jonge atleten met slechts milde myocarditis gevaarlijk zijn. Dit zijn de mensen die het meest vatbaar zijn voor plotse dood tijdens atletische evenementen. Voor veel te veel van deze mensen was er geen reden om harttesten uit te voeren die aanwijzingen zouden geven dat er hartontsteking aanwezig was.
Als u een ouder bent met een kind met milde myocarditis, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat uw kind net zo bekend is met de oefeningenaanbevelingen als u. Myocarditis ontwikkelt zich vaak op hetzelfde moment dat jonge mensen proberen onafhankelijk te worden en hun eigen beslissingen te nemen. Naast het risico op overlijden, kan te veel lichaamsbeweging een kind een risico op permanente hartbeschadiging en invaliditeit toebrengen, en het is van het grootste belang dat deze jonge atleten dit begrijpen.
Wanneer bij een jonge atleet een diagnose van myocarditis wordt gesteld, wordt het vaak sterk aanbevolen deze volledig te vermijden allemaal competitieve sporten gedurende ten minste zes maanden, waarbij alleen de concurrentie wordt hervat als de harttesten een volledig herstel laten zien.

Vroege training na een diagnose van myocarditis

Wanneer de eerste diagnose van myocarditis wordt gesteld, wordt de oefening meestal volledig beperkt tot een volledig begrip van de details van de aandoening bekend is. In het algemeen wordt lichaamsbeweging (van welke graad dan ook) afgeraden totdat de functie van de linker hartkamer (het grote hartkamer dat bloed naar de rest van het lichaam pompt) weer normaal is en er geen abnormale hartritmes zijn. Zelfs als er geen hartritmestoornissen zijn en de ventriculaire functie normaal is, moet de oefening niet worden hervat als er tekenen zijn van aanhoudende ontsteking in het hart..
Maar er zullen ook veel andere factoren in overweging moeten worden genomen, waaronder de mogelijke oorzaak van de myocarditis, en of deze van voorbijgaande aard is (zoals een infectie) of een progressief proces. Sommige oorzaken verhogen het risico op plotse dood veel meer dan andere. Er werd bijvoorbeeld vastgesteld dat oefening het risico op overlijden met 45 procent verhoogde voor mensen met door Coxsackievirus geïnduceerde myocarditis.

Verruimen tot inspanning met myocarditis

Naarmate de toestand van een persoon verbetert en matige lichaamsbeweging veilig wordt geacht, kan het nuttig zijn. Dat gezegd hebbende, elke oefening mag alleen worden gestart onder de zorgvuldige begeleiding van uw cardioloog. Voor veel mensen kan cardiale revalidatie worden voorgeschreven om ervoor te zorgen dat dit plaatsvindt in een gecontroleerde omgeving.
Het is bekend dat lichaamsbeweging ontstekingsremmende effecten heeft, evenals effecten op het immuunsysteem die helpen bij het bestrijden van virussen (de oorzaak is ongeveer 50 procent van de gevallen van myocarditis).
Zodra een persoon is vrijgemaakt om terug te keren om te trainen, wordt meestal alleen matige lichaamsbeweging aanbevolen. Matige lichaamsbeweging is voldoende om de voordelen met betrekking tot ontsteking te zien, terwijl extreme inspanning niet alleen riskant kan zijn, maar ook de hartschadelijke effecten van virale myocarditis kan versterken..

Competitieve training en myocarditis

Concurrerende oefeningen moeten gedurende ten minste 6 maanden worden vermeden (Europese aanbevelingen, Amerikaanse aanbevelingen zijn 3 tot 6 maanden), en dan pas terug onder begeleiding van een cardioloog.
Alvorens terug te keren naar de activiteit, moeten sporters grondig worden geëvalueerd met een ECG, stress-ECG, Holter-monitoring en een echocardiogram. Sommige cardiologen kunnen een hart-MRI aanbevelen, hoewel we op dit moment niet zeker zijn van het voordeel. Sporters met littekens in hun hart lopen mogelijk een groter risico op abnormale ritmes en plotselinge dood, en een terugkeer naar competitie wordt mogelijk niet aanbevolen.

Lange termijn Outlook op training met myocarditis

De langetermijnvooruitzichten met betrekking tot trainingsaanbevelingen met myocarditis zullen afhangen van de oorzaak, evenals van eventuele permanente hartschade die werd opgelopen door de ontsteking. Veel virale oorzaken van myocarditis zijn zelfbeperkt, maar kunnen blijvende schade aanrichten die de fysieke activiteit in de toekomst zou kunnen beperken.

Goede en slechte oefeningen met myocarditis

Het beste type oefeningen voor diegenen die herstellende zijn van myocarditis zal afhangen van verschillende factoren, waaronder blijvende hartschade of littekens. Een trainingsprogramma moet zorgvuldig worden uitgewerkt met uw cardioloog, en te beginnen met hartrevalidatie is een manier om activiteit zo veilig mogelijk te volgen wanneer de activiteit al begonnen is.

Kort overzicht op training met myocarditis

Myocarditis wordt vaak veroorzaakt door virale infecties die jonge volwassen atleten kunnen treffen. Helaas zijn degenen die het meeste risico lopen op een plotselinge dood, vaak degenen met de mildste ziekte, omdat hun symptomen hen niet op het probleem hebben gewezen.
Eenmaal gediagnosticeerd, is fysieke activiteit gedurende enkele maanden sterk beperkt. Voordat een cardioloog terugkeert naar de activiteit, wil hij zien dat de werking van de hartspier, met name de ventriculaire functie, is hersteld en dat er geen abnormale hartritmes aanwezig zijn. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de ontsteking van myocarditis is verdwenen, hoewel er geen eenvoudige manieren zijn om dit te bepalen. Harttesten met een ECG, ECG-stresstest, echocardiogram, Holter-monitoring en andere tests kunnen worden aanbevolen. 
De versnelde oefening die eenmaal is begonnen en de specifieke aanbevolen oefeningen, zijn afhankelijk van uw specifieke situatie en moeten zorgvuldig worden besproken met uw cardioloog. Dit moet vergezeld gaan van de voorzorgsmaatregelen die ze suggereert, en informatie over eventuele symptomen om op te letten om te bepalen of de activiteit te veel is.