Synthetische HDL Plaquebuster? Of gewoon buste?

Zoals iedereen weet, is HDL-cholesterol "goed cholesterol", omdat verhoogde HDL-waarden in verband zijn gebracht met een verlaagd risico op coronaire hartziekte. HDL blaast overtollig cholesterol uit de weefsels en geeft het terug naar de lever voor verwerking. Daarom hebben onderzoekers jarenlang geprobeerd om behandelingen te ontwikkelen die de HDL-waarden verhogen en zo het proces van het verwijderen van "slechte" cholesterol stimuleren. Deze inspanningen waren grotendeels teleurstellend.
Eén onderzoekspad dat eens het meest veelbelovend leek, is op het gebied van HDL-mimetica - een synthetische vorm van HDL die het effect van ApoA, het HDL-lipoproteïne, "nabootst"..

• Lees over cholesterol en triglyceriden

Wat zijn HDL-mimetica?

Zoals alle lipoproteïnen bestaan ​​HDL-deeltjes uit lipiden (in dit geval cholesterol) en speciale eiwitten die het lipide door de bloedbaan transporteren. De eiwitten die deel uitmaken van HDL-lipoproteïnen zijn een familie van eiwitten die ApoA wordt genoemd. ApoA is het "actieve ingrediënt" van het HDL-deeltje. Het is de ApoA die overtollig cholesterol verzamelt van arteriële wanden en het wegvoert. Dus het HDL-cholesterol dat we meten met bloedtesten is cholesterol dat uit het weefsel is verwijderd en op weg is terug naar de lever voor verwerking.
Het is dan ook logisch dat als we de hoeveelheid ApoA-eiwitten in onze bloedbaan kunnen verhogen, we het cholesterolverwijderingsproces kunnen verhogen en vermoedelijk het risico op het ontwikkelen van atherosclerose kunnen verminderen.
HDL-mimetica zijn geneesmiddelen die de ApoA-eiwitten zo dicht mogelijk benaderen. Het zijn synthetische HDL-deeltjes. Verscheidene zijn in ontwikkeling, maar het onderzoeks- en ontwikkelingsproces is traag en stilgevallen.

Ervaring met HDL Mimetics

De eerste klinische ervaring met een HDL-mimeticum werd gemeld in 2003. Een HDL-nabootser genaamd ApoA-1 Milano, toegediend als vijf wekelijkse intraveneuze injecties, resulteerde in significante krimp van plaques bij een handvol mannen met coronaire hartziekte. (De hoeveelheid krimp was eigenlijk vrij klein, maar het was krimp en het was statistisch significant.)
ApoA-1 Milano werd ontdekt door 40 mensen te bestuderen uit een klein stadje in Italië waarvan bekend was dat ze een opmerkelijk lang en gezond leven leidden, ondanks het feit dat ze een duidelijk verlaagd HDL-gehalte hadden. Onderzoekers ontdekten dat deze mensen een "gemuteerde" vorm van HDL (de ApoA-1 Milano) hadden die niet werd gedetecteerd door routinematige bloedtests, maar dat bleek zeer effectief te zijn bij het voorkomen van hart- en vaatziekten. Onderzoekers waren in staat om de DNA-mutatie die deze nieuwe HDL produceerde te synthetiseren en vervolgens dit nieuwe DNA aan een stam laboratoriumbacteriën toe te voegen, waardoor een 'fabriek' ontstond voor de productie van de ApoA-1 Milano.
Deze studie wekte enorme opwinding bij cardiologen en, dankzij nieuwsberichten, bij het grote publiek.
Maar in de tussenliggende jaren hebben we bijna niets gehoord over ApoA-1 Milano.
Er is echter nogal wat activiteit op de achtergrond geweest. De rechten op ApoA-1 Milano zijn verschillende keren van eigenaar veranderd en van verschillende farmaceutische bedrijven is bekend dat zij aan HDL-mimetica werken. Maar inmiddels lijkt het vrij duidelijk dat het proces om deze medicijnen te ontwikkelen op zijn minst moeilijk en duur is.
Verder werd in 2014 een tweede HDL-mimeticum (CER-001, van Cerenis Therapeutics) getest in een klinische studie met de naam CHI-SQUARED en geen voordeel aangetoond in het verminderen van plaquevolumes.

Waar staan ​​HDL-nabootsers nu??

Het enthousiasme is sterk gedimd sinds 2003. Deze medicijnen zijn heel moeilijk te ontwikkelen en te produceren gebleken en op basis van de resultaten van CHI-QUICED zijn ze niet voorbestemd om universeel effectief te zijn. Hoewel we het niet zeker weten, lijkt het erop dat de grote farmaceutische bedrijven zich van hen hebben teruggetrokken. Ze worden ontwikkeld door kleinere bedrijven met beperkte middelen.
Bovendien is het algemene enthousiasme van onderzoekers om HDL-spiegels te verhogen als middel om hartaandoeningen te voorkomen de afgelopen jaren aanzienlijk gedaald, met het spectaculaire falen van CETP-remmers zoals torcetrapib en meer recentelijk niacine. Geneesmiddelenbedrijven hebben miljarden uitgegeven om medicijnen te vinden die zowel het HDL-gehalte verhogen als hartziekten verminderen, tot geen effect. Sceptici beginnen zelfs de volledige "HDL-hypothese" in twijfel te trekken, d.w.z. dat hoge HDL-niveaus altijd goed zijn.

• Lees over de "donkere kant" van goede cholesterol.

Dus synthetische HDL is nog in ontwikkeling en kan nog een grote zegen voor de geneeskunde blijken te zijn. Maar er moet nog veel meer worden gedaan. En zelfs als deze inspanning zich voordoet, moet dit type medicijn intraveneus (in nog te bepalen doses en intervallen) worden toegediend; en gezien de jaren van inspanningen en het geld dat is besteed, kunnen we verwachten dat deze medicijnen onbetaalbaar zijn. Dus we moeten niet onze adem inhouden.

Bottom Line

De beste manier om onze HDL-waarden te verhogen, is door een gezonde levensstijl aan te nemen. Deze methode heeft het voordeel dat we ons risico verlagen, ongeacht onze werkelijke HDL-niveaus.

• Lees hoe u uw HDL-niveaus kunt verhogen.
• Lees over het beoordelen van uw risico op hartaandoeningen.
• Lees hoe u een verhoogd cardiaal risico kunt verminderen.