De implanteerbare defibrillator
Hoe ziet een ICD eruit??
De meeste ICD's bestaan uit een kleine, dunne, batterij-aangedreven titanium "generator", die onder de huid net onder het sleutelbeen wordt ingebracht, en twee of drie "leads" (draden) die aan de generator zijn bevestigd. De draden worden door nabijgelegen bloedvaten geleid en gepositioneerd op specifieke locaties in het hart.De afbeelding op deze pagina vergelijkt de grootte van een typische ICD-generator met een kwart.
Onlangs is een subcutane ICD ontwikkeld, waarbij zowel de generator als de elektroden onder de huid worden geplaatst, en niet in de bloedvaten en het hart. Dit nieuwe, minder invasieve type ICD heeft verschillende voordelen en enkele nadelen vergeleken met de standaard ICD. Dit artikel behandelt specifiek alleen de standaard ICD's, maar u kunt hier meer lezen over subcutane ICD.
De ICD-generator bevat een batterij, condensatoren, een computer en andere geavanceerde elektronica. De leads zenden de kleine elektrische signalen van het hart (de signalen die het hartritme regelen) terug naar de generator, waar ze continu worden geanalyseerd. Als een gevaarlijke aritmie wordt gedetecteerd, behandelt de ICD deze onmiddellijk door te pacen of door het hart door de leads te choqueren.
Wat doet een ICD?
De belangrijkste taak van een ICD is het voorkomen van plotselinge hartdood door hartstilstand veroorzaakt door ventriculaire tachycardie of ventriculaire fibrillatie.Een ICD detecteert automatisch het plotselinge begin van deze gevaarlijke aritmieën en zal binnen 10 tot 20 seconden automatisch een grote elektrische ontlading (dat wil zeggen een schok) aan het hart afgeven, waardoor de aritmie stopt en het normale hartritme kan terugkeren.
ICD's zijn zeer effectief. Een goed geïmplanteerde, goed functionerende ICD zal deze levensbedreigende aritmieën meer dan 99% van de tijd stoppen.
Naast het leveren van schokken die een hartstilstand stoppen, kunnen ICD's ook als pacemakers werken. Pacemakers gebruiken kleine elektrische ontladingen om het te kloppen hart te stimuleren wanneer de hartslag te langzaam is. (Opmerking: het pacemakeraspect van subcutane ICD's is zeer beperkt - dit is een van de nadelen van deze minder invasieve apparaten.)
Bij sommige patiënten kan de pacemakerfunctie van ICD's ook worden gebruikt om episodes van ventriculaire tachycardie te stoppen (maar niet ventriculaire fibrillatie), waardoor de noodzaak van een shock wordt vermeden. Tenslotte kunnen sommige ICD's ook cardiale resynchronisatietherapie (CRT) bieden, wat de symptomen kan verbeteren bij mensen met hartfalen.
Alle ICD's zijn "programmeerbaar", wat betekent dat met een speciaal programmeerapparaat dat draadloos communiceert met de ICD, de arts eenvoudig de manier kan veranderen waarop het apparaat functioneert wanneer de instellingen moeten worden aangepast.
Maar hoewel ICD's al deze verschillende dingen kunnen doen, is hun kernfunctie het voorkomen van plotselinge hartdood bij mensen met een verhoogd risico op hartstilstand.
Hoe wordt een ICD ingevoegd?
De operatie om een ICD te implanteren wordt als minimaal invasief beschouwd en wordt meestal gedaan door een cardioloog, met behulp van lokale anesthesie, in een laboratorium voor hartkatheterisatie. Een kleine incisie wordt onder het sleutelbeen gemaakt en de leads worden ingebracht en in het hart geplaatst met behulp van flouroscopie (een röntgenfoto 'video') als richtlijn. Vervolgens worden de leads aangesloten op de ICD-generator; de generator wordt onder de huid geplaatst; en de incisie is gesloten.Nadat de ICD is geïmplanteerd, kan de arts het apparaat testen om te verzekeren dat het werkt zoals het is ontworpen, als en wanneer een hartstilstand optreedt. Dit wordt gedaan door de patiënt in een lichte slaap te brengen met een kortwerkend kalmerend middel, vervolgens een aritmie te induceren en ICD de aritmie automatisch te laten detecteren en stoppen.
De inbrengprocedure duurt in het algemeen ongeveer een uur of zo, en in de meeste gevallen kan de patiënt dezelfde dag naar huis gaan.
Wat is follow-up zoals bij een ICD?
Nadat een ICD is geïmplanteerd, ziet de arts de patiënt binnen vier tot zes weken om te controleren of de heelkundige site volledig is genezen. Langdurige follow-up vereist meestal twee tot vier keer per jaar kantoorbezoeken. Tijdens al deze bezoeken wordt de ICD draadloos "verhoord" met behulp van de programmeur. Deze ondervraging geeft de arts vitale informatie over hoe de ICD werkt, de status van de batterij, de status van de leads en of en hoe vaak de ICD moet worden toegediend - zowel pacing-therapie als shocktherapie.Veel moderne ICD's hebben de capaciteit om dit soort informatie draadloos naar de dokter te verzenden, thuis, via internet. Met deze "afvraag op afstand" -functie kan de arts de ICD van een persoon evalueren wanneer dat nodig is, zonder dat de patiënt naar het kantoor hoeft te komen.
Lees meer over ICD's:
- Wat zijn de complicaties met ICD's?
- Wie zou een ICD moeten ontvangen?
- Hoe heeft het hebben van een ICD invloed op uw levensstijl?
