Zal Evolocumab helpen met coronaire hartziekten?
Op het eerste gezicht lijkt de CHD-hypothese van cholesterol en voeding zinvol. Immers, "we zijn wat we eten," en als we diëten eten rijk aan cholesterol en verzadigde (dierlijke) vetten, dan zou ons cholesterolgehalte in het bloed waarschijnlijk omhoog gaan. Bovendien, omdat plaques - die slagaders verstoppen en CHD en beroerte veroorzaken - gedeeltelijk uit cholesterol bestaan, zou een verhoogd cholesterolgehalte in het bloed secundair aan een dieet het risico op CHZ en beroerte verhogen. En als u met behulp van medicijnen het cholesterolgehalte in uw bloed zou verlagen, verlaagt u uw risico op CHZ en beroerte, nietwaar? Wel, met betrekking tot al deze aannames is het onwaarschijnlijk.
Recentelijk is er een verandering op zee opgetreden in de principes die het management van CHD beheersen. We zijn er niet zeker van of een dieet dat rijk is aan cholesterol en verzadigde vetten direct verantwoordelijk is voor verhoogde niveaus van cholesterol in het bloed. Bovendien weten we niet zeker of het verlagen van het cholesterolgehalte in het bloed bij mensen met een verhoogd risico op hartziekten beroerte, onstabiele angina, een hartaanval en meer helpt voorkomen. Alles wat we weten is dat modificatie van de levensstijl (bijvoorbeeld gewichtsverlies, lichaamsbeweging en stoppen met roken), evenals statines, of medicijnen zoals Zocor en Crestor, die plaques stabiliseren en waar mogelijk low-density lipoproteïne-cholesterol (LDL-C) verlagen of "slecht" cholesterol, helpt waarschijnlijk de dood en andere ongunstige cardiovasculaire gebeurtenissen te voorkomen,
Evolocumab behoort tot een nieuwe klasse van geneesmiddelen. In klinische onderzoeken is aangetoond dat LDL-C-spiegels in verschillende deelnemerspopulaties snel dalen - met name bij personen met een genetische stoornis, familiaire hypercholesterolemie genaamd, die cyclopaan (echt, erg hoog) cholesterolniveau's in het bloed veroorzaakt. Of evolocumab enig voordeel zal opleveren bij de meerderheid van de mensen die risico lopen op overlijden en bij ongewenste voorvallen veroorzaakt door coronaire hartziekten, valt nog te bezien en hangt waarschijnlijk af van resultaten van langetermijn- of prospectieve onderzoeken die deelnemers observeren gedurende jaren van evolocumab (Repatha). ) behandeling. Met andere woorden, alleen de tijd zal uitwijzen of evolocumab werkt.
Wat is Evolocumab?
Evolocumab is volledig humaan monoklonaal antilichaam dat bindt en dus het eiwit PCSK9 remt. Dit eiwit interfereert met de receptor die LDL-C opneemt voor degradatie door de lever en interfereert ook met het vermogen van deze receptor om te recyclen. (Interessant is dat uit onderzoek blijkt dat statines op een of andere manier PCSK9 op de een of andere manier kunnen reguleren, maar statines en evolocumab niet synergiseren of potentiëren wanneer ze samen worden gebruikt.)Momenteel voert Amgen, de maker van evolocumab, verschillende grootschalige klinische onderzoeken uit bij verschillende patiëntenpopulaties over de hele wereld. De resultaten van deze onderzoeken zijn veelbelovend met betrekking tot het vermogen van evolocumab om LDL-C-waarden te verlagen. Bijvoorbeeld, in één fase 3-studie, leden deelnemers met de slechtste vorm van familiale hypercholesterolemie (homozygote familiale hypercholesterolemie) die op statine therapie (sommige waren ook op een ander cholesterolmedicijn genaamd Zetia) ondervonden een 31 procent daling in LDL-C niveaus op 12 weken vergeleken met mensen die het medicijn niet kregen. (Deelnemers ondervonden ook een afname van 23 procent in apolipoproteïne B.) Het is belangrijk dat evolocumab sneller werkte dan twee andere nieuwe geneesmiddelen die door de pijplijn kwamen: lomitapide en mipomersen. Om op te starten, in termen van negatieve effecten, wordt evolocumab beter verdragen dan lomitapide en mipomersen.
In een andere fase 3-studie zagen deelnemers die intolerant waren voor ten minste twee statines en die alleen met evolocumab en Zetia werden behandeld, een afname van 53 tot 56 procent in LDL-C in vergelijking met een daling van 37 tot 39 procent bij deelnemers die alleen Zetia kregen. Bovendien lokte evolocumab minder bijwerkingen uit dan Zetia.
Ten slotte verminderde evolocumab in fase 2-onderzoeken, bij deelnemers met hypercholesterolemie en reeds bij statines van middellange tot hoge intensiteit, LDL-C-spiegels met 66 tot 75 procent wanneer het tweemaal per maand werd toegediend..
Kan het echt Patiënten helpen?
Op dit moment is de jury nog steeds niet zeker of evolocumab in staat zal zijn enig gezondheidsvoordeel te geven aan mensen met een risico op een beroerte en een hartaanval. Het eenvoudig verlagen van het cholesterolgehalte betekent waarschijnlijk bij de meeste mensen weinig, een punt werd naar huis gestuurd door de nieuwe ACC / AHA-richtlijnen die effectief de 'doelwit'-niveaus van serumcholesterol hebben afgeschaft. Bovendien suggereren deze richtlijnen dat statines, de enige geneesmiddelen die echt enig voordeel vertonen bij het verminderen van cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit, moeten worden voorgeschreven aan mensen die al een hart- en vaatziekte hebben (beroerte of een hartaanval), mensen met LDL-C-waarden van meer dan 190 ( zeer hoge niveaus van "slechte" cholesterol), mensen van 40 tot 75 jaar met type 2 diabetes, en mensen van 40 tot 75 jaar met een 7,5 procent risico op hart- en vaatziekten in de komende 10 jaar.Als evolocumab tijdens langlopende klinische onderzoeken die deelnemers jarenlang volgen, effectief is in het verminderen van de gevolgen van hart- en vaatziekten zoals beroerte en hartaanval, dan kijken we naar een farmaceutisch succes dat alleen kan worden vergeleken met de statines. We worden ook geconfronteerd met de bevestiging van de cholesterol-dieet-CHD-hypothese die tot nu toe onwaarschijnlijk is gebleken op basis van jarenlang wetenschappelijk onderzoek. Uiteindelijk doet het vermogen van evolocumab om LDL-C-niveaus drastisch te verlagen bij verschillende deelnemerspopulaties denken aan het kassucces-medicijn Zetia, dat ondoeltreffend (of zelfs licht schadelijk) is gebleken bij het voorkomen van opbouw van plaque bij studiedeelnemers. Met andere woorden, Zetia was een epische mislukking en kon dus evolocumab zijn
