Artsen en specialisten die hepatitis kunnen behandelen
Soorten clinici
De volgende keer dat u een ziekenhuis, kliniek of kantoor bezoekt, neemt u even de tijd om de lobby-directory te bekijken. In het verleden zag iemand mogelijk slechts één of twee soorten clinici. Tegenwoordig zijn er echter veel typen, elk met verschillende niveaus van training die een gewaardeerd deel van uw zorgbehoeften bieden.- artsen die de graad of doctor of medicine (MD) of doctor of osteopathic medicine (DO) behalen, kunnen een licentie krijgen om geneeskunde en chirurgie door een medische raad van de staat uit te oefenen. Deze artsen voltooien vier jaar opleiding in de medische school en vervolledigen vervolgens een extra trainingsprogramma van ten minste drie jaar (een residency-programma genoemd) ter voorbereiding op een specialiteit. Elk specialiteitsprogramma vereist verschillende studieduur. De meeste primaire zorgspecialiteiten, zoals huisartsgeneeskunde of interne geneeskunde, zijn bijvoorbeeld drie of vier jaar lang. Chirurgische specialiteiten vereisen ten minste vijf jaar training. Artsen hebben de training om uw hepatitis, zowel acuut als chronisch, al dan niet viraal, volledig te beheren.
- verpleegkundigen zijn een cruciaal onderdeel van het gezondheidszorgsysteem en worden vaak beschreven als zijnde de ogen en armen van artsen. Ze implementeren behandelplannen en waarschuwen de arts voor eventuele problemen. Met dit gezegd, het beroep is ongelooflijk divers en mensen met verpleegkundige graden zijn te vinden in veel verschillende instellingen, niet alleen klinisch. Verpleegkundigen voltooien verschillende niveaus van training, maar de norm is het behalen van een vierjarige bachelor in de wetenschap in verpleegkunde (BSN) gevolgd door uitgebreide testen en licenties als een RN. Verpleegkundigen op dit niveau van training zouden geen diagnose stellen van ziekten of medicijnen voorschrijven, maar zouden een aanzienlijke ervaring in de patiëntenzorg hebben.
- Verpleegster beoefenaars zijn verpleegkundigen die een geavanceerde klinische opleiding (NP) volgen en een vergunning hebben om bepaalde ziekten te diagnosticeren en een medicijn voor te schrijven. Deze clinici zijn opgeleid voor eerstelijnszorg en kunnen, afhankelijk van hun praktijk, een aanzienlijke ervaring hebben met het diagnosticeren en behandelen van verschillende vormen van hepatitis.
- Physician Assistants (ook PA's genoemd) zijn getraind om te werken onder toezicht van een bevoegd arts. Met deze regeling kunnen PA's omgaan met de minder gecompliceerde gevallen die de artsen vrijmaken voor de meer gecompliceerde gevallen. In zekere zin zijn PA's artsenverlengers, waardoor de arts in staat is om meer patiënten in een bepaalde tijd te zien.
- Alternatief medicijn, in zijn vele vormen, wordt steeds prominenter, maar het wordt nog steeds niet door iedereen omarmd. Veel van de therapieën die als alternatief worden beschouwd, hebben vaak geen overtuigend bewijs van hun bruikbaarheid. Voorbeelden van clinici die op dit gebied oefenen zijn chiropractische (DC) en natuurgeneeskundige (ND) artsen en artsen die zijn opgeleid in de traditionele Aziatische geneeskunde (OMD). Hoewel deze artsen mogelijk goed zijn opgeleid en een nuttige behandeling bieden, is het goed om te onthouden dat als een alternatieve therapie werkt en wetenschappelijke ondersteuning biedt, deze uiteindelijk in de conventionele geneeskunde zal worden opgenomen.
Klinieken in de eerste lijn
De meeste mensen zullen waarschijnlijk van hun diagnose van hepatitis leren van hun huisarts. Eerstelijnszorg wordt meestal omschreven als het type routine van top tot teen medische zorg dat iedereen nodig heeft gedurende hun hele leven, zoals jaarlijkse controles, gezondheidseducatie en voortdurende zorg voor chronische ziekten, maar het is vaak het eerste niveau van gezondheid zorg voor het identificeren van gezondheidsproblemen, zoals hepatitis. In één opzicht is eerstelijnszorg eenvoudigweg waar u uw belangrijkste medische zorg krijgt, maar het is ook het eerste toegangsniveau tot het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem.Primaire zorgaanbieders zijn artsen die zich meestal specialiseren in familiale geneeskunde of interne geneeskunde. Deze providers zullen de nodige training krijgen om de meeste gevallen van virale en chronische hepatitis te behandelen. Andere clinici, zoals nurse practitioners en physician assistants, bieden ook eerstelijnszorg en kunnen aanzienlijke ervaring hebben met het behandelen van hepatitis, afhankelijk van hun trainingsniveau..
Specialisten die hepatitis behandelen
Niet iedereen die hepatitis heeft, moet een specialist raadplegen. Hoewel veel patiënten kunnen worden behandeld door hun huisarts of nurse practitioner, moet soms een specialist worden betrokken bij zeer gecompliceerde of ongebruikelijke gevallen van hepatitis. Er zijn drie artsenpecialiteiten met training in het behandelen van hepatitis. Alle drie beginnen hun opleiding als internist of kinderarts. Vanuit deze brede training specialiseren zij zich verder in specifieke gebieden van de geneeskunde.- Besmettelijke ziekte: De arts besmettelijke ziekten behandelt ziekten veroorzaakt door micro-organismen, zoals virussen en bacteriën. Acute virale hepatitis veroorzaakt door de hepatotrope virussen (bijvoorbeeld hepatitis A-, B- en C-virussen) wordt vakkundig behandeld door deze artsen. Hepatitis niet veroorzaakt door virussen, zoals alcoholische hepatitis, kunnen het beste worden behandeld door andere specialisten.
- gastro-enteroloog: Gastro-enterologie is een subspecialisme van interne geneeskunde. Deze specialisten richten zich op alle spijsverteringsorganen en -processen van het lichaam. Omdat de lever een belangrijk onderdeel is van het metabolisme en de spijsvertering, hebben gastro-enterologen veel kennis van hepatitis.
- Hepatologist: Een gastro-enteroloog met een uitgebreide opleiding in leverziekte is een hepatoloog. Deze artsen zijn subspecialisten met vele jaren training en zijn experts in alle ziekten die de lever aantasten, vooral hepatitis.
Welke specialist kiest u?
De behandeling van hepatitis, of het nu gaat om een virale, chronische auto-immuunziekte of een andere bron, vereist vaak een aanpak met meerdere specialismen. Dit betekent dat verschillende soorten artsen samenkomen om deskundige zorg te bieden. Het kan zijn dat u, onder uw hoede, door verschillende sub-specialistenartsen wordt behandeld. Een specialist kan bijvoorbeeld een leverbiopsie uitvoeren, maar een andere zal de langdurige behandeling met geneesmiddelen die significante neveneffecten hebben, beheren. Hoewel deze op het niveau van de eerstelijnszorg kunnen worden beheerd, is de behandeling met hepatitis vaak het beste op subspecialitair niveau, met name de behandeling van virale hepatitis..Internisten of kinderartsen
Elk van de hierboven beschreven specialisten kan zich richten op volwassenen of kinderen. Een arts kan bijvoorbeeld een volwassen gastro-enteroloog of een pediatrische gastro-enteroloog zijn. Het verschil in focus komt van de keuze van ingezetenschap na de medische school. Gewoonlijk komt een arts onmiddellijk na zijn afstuderen aan de medische faculteit in een residentieprogramma. Als de arts geïnteresseerd is in de behandeling van alleen kinderen en tieners, zal hij of zij een programma voor pediatrische residentie voltooien, dat is drie jaar onder toezicht staande medische praktijk. Na dit programma kan de arts zich sub-specialiseren in een bepaald type geneesmiddel, zoals gastro-enterologie.Als de arts alleen geïnteresseerd is in het behandelen van volwassenen, zal de arts een residentieprogramma in de interne geneeskunde voltooien. Daarna kan hij of zij zich ook sub-specialiseren in een bepaald type medicijn.
Hoewel het gemakkelijk is om te denken dat kinderen gewoon 'kleine volwassenen' zijn als het gaat om medische zorg, is dit niet echt waar. Omdat kinderen specifieke medische zorgen hebben en verschillende medische behandelingen nodig hebben, is het altijd een goed idee voor kinderen of tieners om een pediatrische specialist te bezoeken. Helaas is dit niveau van zorg mogelijk niet overal beschikbaar, vooral in kleinere steden of landelijke gebieden.
