HIV-risico bij transgender mannen en vrouwen

Gegevens over hiv-waarden bij transgenders zijn vaak moeilijk te vinden, omdat vrouw-naar-man (FTM) en man-vrouw (MTF) geen geslachtsaanduidingen zijn die in veel toezichtrapporten worden vermeld. De staat Californië is een zeldzame uitzondering, met toevoeging van MTF en FTM als geregistreerde genderkeuzes in 2002.
Een onderzoek uit 2008 concludeerde dat 6,8% van de transseksuele bevolking in Californië HIV-positief was. Dit was de hoogste prevalentie van elke groep in de staat, inclusief mannen die seks hebben met mannen (MSM). Wat meer is, Afro-Amerikanen in de transgender gemeenschap hadden een infectiepercentage van bijna 29%.
HIV onder de transgenderpopulatie blijft een belangrijk en onderbelicht sociaal probleem. Socioculturele opvattingen over seks en genderarbeid om de gemeenschap als geheel te marginaliseren, waardoor transgender mannen en vrouwen een verhoogde kwetsbaarheid voor infectie en ziekteprogressie krijgen.

Transgender definiëren

De voorwaarde transgender is een inclusieve term voor een persoon wiens genderidentiteit en -uitdrukking verschillen van wat wordt verwacht als een resultaat van hun geboortegeslacht. Genderidentiteiten die onder de paraplu van transgender vallen, zijn:

• Crossdresser - iemand die kleding draagt ​​die meestal wordt toegewezen aan het andere geslacht
• Bi-geslacht - zij die vinden dat hun genderidentiteit zowel mannelijk als vrouwelijk is
• Transseksueel - zij die hun genderidentiteit vinden, zijn in strijd met hun anatomische geslacht. Deze individuen voelen dat hun fysiologische lichaam niet hun echte genderzelf vertegenwoordigt.
• Travestiet - een andere (verouderde) term voor een crossdresser
• Cisgender - iemand die zich identificeert met het geslacht dat ze bij de geboorte toegewezen kregen
• Genderqueer - gebruikt om een ​​persoon te beschrijven die zich identificeert als zowel mannelijk als vrouwelijk; geen man, geen vrouw; of een geslacht buiten het traditionele systeem met twee seksen (mannelijk en vrouwelijk)

Het is niet ongebruikelijk dat mensen genderidentiteit en seksuele geaardheid verwarren, of de twee verbinden wanneer er geen associatie aanwezig is. Per definitie beschrijft seksuele geaardheid een patroon van emotionele, romantische of seksuele aantrekkingskracht naar een andere persoon. De wetenschappelijke consensus is dat seksuele geaardheid geen keuze is en in plaats daarvan wordt beïnvloed door een combinatie van hormonale en genetische factoren in de vroege ontwikkeling van de baarmoeder..
Gender-identiteit verwijst daarentegen naar het geslacht of geslachten die een persoon identificeert. Genderidentiteit kan in de loop van de tijd veranderen en heeft niet altijd betrekking op seksuele geaardheid. Als een geboren man bijvoorbeeld identificeert als een vrouw, kan ze biseksueel, heteroseksueel of homoseksueel zijn.

HIV-incidentie bij transgenders

Hoewel de transmissieroutes in de transgender-gemeenschap vrijwel gelijk zijn aan die van andere populaties, zijn er een aantal factoren die transgender personen met een hoger HIV-risico plaatsen.

• De angsten en het risico van openbaarmaking maken het vaak moeilijk om leden van de transgender gemeenschap te identificeren en te bereiken. Dit bemoeilijkt niet alleen de inspanningen voor het bereiken van preventie, materialen die worden gebruikt om outreach te bereiken zijn vaak niet-specifiek voor de bevolking of, erger nog, gendervooroordeel.
• Over het algemeen ervaren degenen die zich identificeren als transgender hun anatomie anders dan de medische gemeenschap dat zou doen. Zonder een gemeenschappelijk referentiepunt wordt gezondheidsbevordering en onderwijs moeilijk. De medische gemeenschap is vaak ongevoelig voor deze identificatiekloof, waardoor gezondheidsbevordering en -onderwijs des te moeilijker worden.
• Degenen die zich identificeren als transgender, experimenteren vaak seksueel en kunnen het risico soms op een andere manier waarnemen - zeg maar, tussen MTF-transgenders die zich als lesbiennes identificeren. Daarnaast zijn er veel betrokken bij sekswerk om verslavingen te ondersteunen; om geld te verdienen voor hormonale therapie; of omdat werkgelegenheidsdiscriminatie hen economisch kwetsbaar maakt. Delen van de naalden is gebruikelijk bij diegenen die hormonen injecteren, waardoor het risico op overdracht nog groter wordt.

Wat gedaan kan worden?

Hiaten in behandeling, zorg en outreach zijn evident in gemeenschappen waar de HIV-cijfers van transgenders hoog oplopen. Er wordt steeds meer moeite gedaan om deze lacunes op te vullen door transgender-specifieke diensten te integreren die leden van de gemeenschap veilige en vertrouwelijke toegang bieden tot testen, medicatie en ondersteuning.. 
Kernpunten van transgender-specifieke HIV-diensten:

• Aanbieders moeten de behoeften van de transgender gemeenschap begrijpen en gevoelig blijven voor problemen met genderidentificatie en persoonlijke identiteit.
• Verzekeringsmaatschappijen moeten het belang van hormonale therapie begrijpen en betere inspanningen leveren om betaalbare behandeling met ondersteunende zorg te bieden.
• Preventie-educatie moet specifiek gericht zijn op de transgender gemeenschap op een manier die gevoelig is voor hun behoeften, zorgen en angsten.
• Individuele zorgverleners moeten er speciaal voor zorgen dat hun patiënten zich veilig voelen door hun genderidentiteiten vrij te geven en de voorwaarden van die identiteiten na publicatie te respecteren (d.w.z. het voor transgender geschikte gebruik van "hij" of "zij").