Startpagina » HIV / AIDS » Microsporidiose en HIV

    Microsporidiose en HIV

    Definitie: Microsporidiose is een opportunistische ziekte veroorzaakt door verschillende soorten van de eencellige schimmels, microsporidia. De ziekte, die het maagdarmkanaal en andere delen van het lichaam kan beïnvloeden, wordt bijna altijd gezien bij personen met ernstig gecompromitteerde immuunsystemen, zoals die met HIV. Vaker wel dan niet vindt infectie plaats wanneer het CD4-aantal van de persoon onder de 100 cellen / ml daalt.
    Hoewel microsporidiose het vaakst wordt geassocieerd met een reeks gastro-intestinale symptomen, waaronder ernstige diarree en verspilling, kunnen bepaalde soorten microsporidia de nieren, longen, sinussen, ogen en het centrale zenuwstelsel beïnvloeden, evenals.
    Aanvankelijk werd gedacht dat het een pathogeen van het protozo was, maar later bevestigde genetisch onderzoek microsporidia om lid te zijn van het schimmelkoninkrijk. Er zijn momenteel 14 microsporidia-soorten waarvan bekend is dat ze mensen infecteren.

    Prevalentie tarieven

    Het huidige bewijs lijkt te suggereren dat de prevalentie van microsporidiose onder HIV-geïnfecteerde Amerikanen laag is, ongeveer 1,6%. Andere studies hebben echter aangetoond dat de prevalentie van microsporidiale infectie in die later stadium-individuen met chronische of ernstige diarree-symptomen hoog is, meer rond 39%.

    Wijzen van verzending

    Overdracht van microsporidia is nog steeds niet helemaal duidelijk, hoewel onderzoek lijkt te suggereren dat de schimmelsporen kunnen worden ingenomen, geïnhaleerd of zelfs door kwetsbare mucosale weefsels (zoals het oog) worden gevoerd.
    Tijdens infectie vermenigvuldigen de sporen zich binnen het cytoplasma (d.w.z. het inwendige fluïdum) van geïnfecteerde cellen, met sommige soortachtige Encephalitozooan intestinalis-ernstige diarree, terwijl anderen-achtige Encephalitozoon cuniculi-invloed op de nieren en het centrale zenuwstelsel.

    Symptomen van microsporidiose

    Hoewel immuuncompetente personen mogelijk worden gediagnosticeerd met microsporidiose, wordt de ziekte over het algemeen gezien bij mensen met AIDS. Bij het beïnvloeden van het maag-darmkanaal worden vaak ernstige diarree en verspilling opgemerkt, vaak in de afwezigheid van koorts, ontsteking of hoge koorts. Vaak zijn de symptomen niet te onderscheiden van die van cystoisosporiasis en cryptosporidiose.
    Symptomen kunnen van verre zijn (afhankelijk van de soort van microsporidia waarmee geïnfecteerd is) en kunnen omvatten:
    • Hoest, piepende ademhaling en moeizame ademhaling
    • Atypische urineweginfectie
    • Spierzwakte en pijn
    • Hoofdpijn en migraine
    • Wazig zicht, lichtgevoeligheid, oogpijn, overmatig scheuren
    • Verstopte neus, pijn in de sinussen
    • Ontstoken galblaas

    Diagnose van microsporidiose

    Diagnose van microsporidiose wordt ondersteund door de presentatie van klinische kenmerken en symptomatologie; pre-test waarschijnlijkheid (een subjectieve beoordeling van de waarschijnlijkheid van infectie bij een individu); en de analyses van faeces, urine, lichaamsweefsel of andere lichaamsvloeistoffen.
    Transmissie-elektronenmicroscopie, hoewel duur, kan een definitieve diagnose opleveren door de sporen van microsporidia duidelijk te identificeren. Als alternatief worden gram-gekleurde lichtmicroscopen als effectief beschouwd voor het identificeren van spore-infiltratie.
    Genetische PCR (polymerasekettingreactie) tests zijn beschikbaar voor identificatie van microsporidia, maar vrijwel uitsluitend in onderzoeksinstellingen.

    Behandeling van microsporidiose

    Aangezien microsporidiose over het algemeen gepaard gaat met ernstige immuunsuppressie, wordt geadviseerd antiretrovirale combinatietherapie (cART) toe te dienen als onderdeel van de initiële.
    Het azoolgeneesmiddel, albendazol, kan worden gebruikt bij de behandeling van microsporidia, in het bijzonder bij soorten zoals E. intestinalis, hoewel sommige studies hebben aangetoond dat het minder effectief is bij de behandeling van andere soorten. Itraconazol wordt ook vaak gebruikt met albendazol bij uitgezaaide ziekte (d.w.z. wanneer het zich buiten de oorspronkelijke presentatielocatie heeft verspreid)..
    De schimmelwerende fumagilline wordt ook als een haalbare optie beschouwd, waarbij sommige studies suggereren dat het superieure actie heeft in gevallen van E. Bienusi infecties. Het is echter niet beschikbaar voor systemisch gebruik in de Verenigde Staten. Topische fumagilline-druppels zijn beschikbaar voor infecties van het oog, hoewel het wordt aanbevolen voor gebruik in combinatie met albendazol-therapie..
    Houd er echter rekening mee dat het momenteel het gebruik van albendazol is niet aangeraden tijdens het eerste trimester van de zwangerschap als gevolg van dierproeven die wijzen op een risico op foetale geboorteafwijkingen. Er zijn momenteel onvoldoende gegevens over het gebruik van albendazol bij zwangerschap bij de mens.

    Preventie van microsporidiose

    Omdat de etiologie (oorzaak) van microsporidiose niet helemaal duidelijk is, wordt geadviseerd dat personen met een aangetast immuunsysteem dezelfde richtlijnen volgen voor cystoisosporiasis, waaronder het vermijden van onbehandeld water, rauw vlees of rauwe visgerechten.
    Uitspraak: mi-kro-spo-rid-ee-OH-suhs