Weinig voorkomende tekenen en symptomen van vroege hiv-infectie
Ondanks de inspanningen van de overheid om het HIV-onderzoek onder alle Amerikanen van 15 tot 65 jaar te verhogen, zullen veel mensen wachten tot de "vroege tekenen" van infectie verschijnen. Het feit dat de nieuwste infecties met absoluut geen symptomen aanwezig zijn, verergert het probleem alleen maar en kan verklaren waarom 20% van de 1,2 miljoen Amerikanen die leven met HIV nog niet gediagnosticeerd zijn.
Om de zaken nog verder te compliceren, suggereert onderzoek voor mensen die wel symptomen hebben, dat ergens tussen de 25 en 40% zich zal voordoen met aandoeningen die normaal niet geassocieerd zijn met HIV. Als gevolg hiervan is het waarschijnlijk dat nieuwe infecties worden gemist of verkeerd worden gediagnosticeerd - en niet alleen door het geïnfecteerde individu, maar door de behandelaars zelf.
Dergelijke niet-typische symptomen van vroege infectie kunnen ziekten van het maagdarmstelsel en het centrale zenuwstelsel omvatten, evenals de ogen, longen, nieren, lever en geslachtsdelen..
Vaak voorkomende en veel voorkomende symptomen van vroegtijdig hiv
Typisch gesproken zal ongeveer 40% van de nieuw geïnfecteerde personen tekenen van acuut retroviraal syndroom (of ARS) ervaren. ARS is simpelweg de reactie van het lichaam op HIV, terwijl het een verdediging tegen de virale indringer opbouwt, met de ontstane ontsteking die symptomen veroorzaakt die lijken op die van de griep..Koorts, vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, gezwollen lymfeklieren en spier / gewrichtspijn zijn niet ongebruikelijke kenmerken van ARS. Anderen kunnen huiduitslag ontwikkelen (vaak aangeduid als een "HIV-uitslag"), die zich kan manifesteren met hobbelige plekken, meestal op de bovenste helft van het lichaam. Anderen kunnen nog steeds misselijkheid op de korte termijn, braken of maagpijn ervaren.
Hoewel deze worden beschouwd als de meest voorkomende symptomen van ARS, lijkt er steeds meer bewijsmateriaal te zijn dat sommigen meer ernstige aandoeningen kunnen ervaren, zelfs levensbedreigende aandoeningen..
In 2015 streefden wetenschappers met de Zurich Primary HIV Prevention Study in Zwitserland naar het bereik en de frequentie van symptomen die kunnen optreden tijdens een acute HIV-infectie. Volgens het onderzoek waren ze niet alleen in staat om 18 verschillende ziektes of aandoeningen te identificeren - veel meer dan eerder was vastgesteld - ze meldden dat een aanzienlijk aantal werd gemist bij de eerste diagnose.
Alleen patiënten geïdentificeerd tijdens vroege infectie waren inbegrepen, gedefinieerd als:
- Acute HIV-infectie, wat betekent dat een persoon symptomen had gehad samen met een negatieve of onbepaalde HIV-test, of geen symptomen had maar positief getest was op HIV binnen 90 dagen na een bekende blootstelling.
- Recente hiv-infectie, wat betekent dat een persoon symptomen kreeg samen met een positieve hiv-test, of geen symptomen had, maar binnen 90-180 dagen na een bekende blootstelling positief getest was op hiv..
Onder hen presenteerde 23% een AIDS-definiërende aandoening, wat betekent dat hun allereerste teken van infectie een ziekte was die meestal wordt gezien in een later stadium van de ziekte. Deze omvatten gevallen van slokdarm candida (spruw, cytomegalovirus (CMV) van de darm of lever, herpes zoster (gordelroos), en zelfs een geval van HIV-wasting syndroom, een aandoening die bijna uitsluitend geassocieerd is met een geavanceerde infectie.
Niet-hiv-geassocieerde gastro-intestinale symptomen waren de volgende op de lijst, goed voor 14% van de atypische presentaties. Bijna de helft was gevallen van amandelontsteking, terwijl meer ernstige verschijnselen ernstige maagbloedingen, ontsteking van de galblaas, nierfalen en een herpes-gerelateerde infectie omvatten (die niet alleen verkeerd werd gediagnosticeerd als blindedarmontsteking maar later resulteerde in de gedeeltelijke verwijdering van de dikke darm van de patiënt).
De symptomen van het centrale zenuwstelsel (CZS) waren verantwoordelijk voor nog eens 12% van de atypische gevallen. Hiervan werden ziekenhuisopnamen gemeld bij patiënten met ernstige hersenontsteking (encefalitis) en meningitis. Voorbijgaande gezichtsverlamming werd ook regelmatig opgemerkt, evenals gevallen van acute psychiatrische episodes.
Meer misschien heeft bijna de helft van deze gevallen de diagnose gekregen anders dan HIV voordat het uiteindelijk op het virus wordt getest.
Dus wat zegt dit ons?
In het verleden hadden we redelijkerwijs kunnen vermoeden dat een persoon met een ernstige, HIV-gerelateerde ziekte jaren geleden gewoon geïnfecteerd was en nu pas symptomatisch werd. We begrijpen nu dat bij sommige patiënten een ernstige ziekte zelfs in de vroegste stadia van de infectie kan voorkomen.Nog verbazingwekkender is dat we nu weten dat deze aandoeningen vaak voorkomen bij patiënten met gezonder immuunsysteem. Volgens het onderzoek, individuen met een sterkere immuunrespons (d.w.z. een CD4-telling van meer dan 500 cellen / ml) die meer waarschijnlijk een ernstige acute episode vertoonden dan iemand met een matig onderdrukt systeem.
Hoewel de mechanismen voor deze aandoeningen niet helemaal duidelijk zijn, weten we dat bepaalde factoren hun waarschijnlijkheid kunnen vergroten, waaronder een extreem hoge virale last bij vroege infectie (gemiddeld 4-5 miljoen exemplaren / ml) en het type virus dat de persoon heeft besmet met (met name het niet-B-hiv-subtype).
We krijgen ook meer inzicht in de snelheid en mate van HIV-infiltratie in de darm en hersenen, en de factoren die een persoon vatbaar kunnen maken voor ernstige gastro-intestinale en CNS-infecties.
Vanuit een individueel standpunt, ondersteunt het onderzoek de oproep van de regering om HIV-testen van alle Amerikanen tussen 15 en 65 jaar als onderdeel van het bezoek van de arts. We kunnen niet langer aannemen dat iemand een laag risico loopt, simpelweg omdat hij of zij niet het "klassieke" teken van infectie vertoont.
Hoewel de Zwitserse onderzoekers concludeerden dat de werkelijke incidentie van atypische acute symptomen mogelijk slechts rond de 15% is, is dat nog steeds één op de acht potentieel gemiste diagnoses. En met hiv-infectiegraden stijgt in veel at-risk populaties (inclusief mannen die seks hebben met mannen en Afro-Amerikanen), dat is een op de acht die we eenvoudigweg niet kunnen missen.
HIV Doctor Discussion Guide
Ontvang onze afdrukbare gids voor de volgende afspraak met uw arts om u te helpen de juiste vragen te stellen.
