Wat is Clostridium Difficile?
Een van de meer algemene oorzaken bij mensen met HIV is een bacterie die bekend staat als Clostridium difficile (ook wel aangeduid als C. difficile.) C. difficile is een organisme dat normaal in het menselijke maagdarmkanaal wordt aangetroffen, goed voor ongeveer 3 procent van de bacteriële flora bij gezonde volwassenen.
Wanneer de immuunfunctie echter wordt aangetast, kunnen de systemen die de bacteriegroei onder controle houden misgaan, waardoor wordt toegestaan C. difficile om de populatie te vergroten totdat deze 10 tot 30 procent van de bacteriële flora kan vertegenwoordigen bij chronisch zieke patiënten. Deze overgroeiproduceert toxines die zowel ernstige infectieuze diarree als ontsteking van de dikke darm veroorzaken (bekend als colitis).
Primaire symptomen zijn onder meer:
- waterige diarree, soms met bloed of etter
- koorts
- buikpijn, krampen of tederheid
Oorzaken van C. Difficile Diarree
In aanvulling op HIV-infectie, C. difficile-geassocieerde diarree kan worden veroorzaakt door een aantal andere factoren:- Gebruik van antibiotica: Wanneer een antibioticum per ongeluk zowel "slechte" als "goede" bacteriën in het maagdarmkanaal doodt, kan overgroei optreden. Sterker nog, sommige studies suggereren dat ongeveer 90% van alle aan gezondheidszorg gerelateerde C. difficile infecties zijn het resultaat van breed spectrum antibioticumgebruik.
- Middelen tegen zweren: Anti-maagzweermedicijnen verminderen de zuurgraad van de maag. Door dit te doen, veranderen ze soms de maagzuurgraad, waardoor C. difficile ongecontroleerd kan groeien.
- Lang verblijf in het ziekenhuis: een combinatie van stress door ziekte, zwakte door rondslingeren in een ziekenhuisbed en de mogelijkheid van patiënt-tot-patiëntbesmetting kan de kans op een C. difficile infectie. Eigenlijk, C. difficile wordt aangehaald als de meest voorkomende oorzaak van ziekenhuisgerelateerde diarree.
- Oudere en jongere leeftijd: mensen ouder dan 65 jaar zijn een groter risico omdat hun immuunsysteem de neiging heeft zwakker te zijn, terwijl jongere kinderen en baby's ook kunnen worden blootgesteld aan infectie als gevolg van hun onvolgroeide immuunrespons..
Hoe is C. Difficile Verspreiding?
C. difficile is aanwezig in de ontlasting van geïnfecteerde mensen, en vormt sporen die kunnen worden overgedragen door direct contact met toiletten, bedrails, handdoekhouders, enz. Mensen kunnen ook de sporen verspreiden van hand tot mond wanneer ze in contact komen met vervuilde oppervlakken.C. difficile sporen kunnen op milieuoppervlakken tot vijf maanden leven. Ze worden niet gemakkelijk gedood door traditionele desinfectiemiddelen en vereisen vaak een 1:10 concentratie chloorbleekmiddel om een volledige uitroeiing van de sporen te verzekeren.
Handen wassen is de belangrijkste manier om verspreiding te voorkomen C. difficile van persoon tot persoon. Oppervlakken moeten ook grondig worden gereinigd, evenals gebruiksvoorwerpen of artikelen voor persoonlijke hygiëne die mogelijk in contact zijn geweest met zieke of gehospitaliseerde personen. Vermijd op alcohol gebaseerde reinigingsmiddelen omdat ze minder effectief zijn in het doden C. difficile sporen.
Hoe is een C. Difficile Infectie behandeld?
Behandelen C. difficile infectie vereist een tweevoudige aanpak: de symptomen behandelen en de oorzaak behandelen. Bij sommige patiënten kan dit moeilijk blijken te zijn, vaak moet het in de loop van enkele maanden tot zelfs een jaar worden behandeld. De opkomst van resistente geneesmiddelen compliceert de zaak alleen maar verder, vooral bij patiënten met een ernstig gecompromitteerd immuunsysteem.Therapie kan vaak omvatten:
- Antibiotica zoals Flagyl en Vancomycine (de laatste is effectiever tegen geneesmiddelenresistente stammen).
- Orale hydratatie met oplossingen voor vervanging van water en elektrolyten, evenals de intraveneuze vervanging van vloeistoffen bij ernstig uitgedroogde patiënten.
- Pijnstilling kan worden gebruikt, maar alleen met de nodige voorzichtigheid, omdat ze soms abdominale symptomen kunnen maskeren, waardoor de diagnose van een onderliggende ziekte wordt vertraagd. Zelfzorgmiddelen zoals Tylenol kunnen worden gebruikt om milde tot matige pijn te verlichten. Narcotica moeten met voorzichtigheid worden gebruikt omdat ze de maagfunctie kunnen beïnvloeden, terwijl Motrin moet worden vermeden omdat dit verdere gastro-intestinale irritatie kan veroorzaken.
Het wordt meer als een opkomende therapeutische procedure beschouwd en moet daarom worden uitgevoerd door een gastro-intestinale specialist die ervaring heeft met fecale bacteriologie..
