Wat is de meest agressieve belasting van HIV?

Hoewel er geen vaste koers is in de manier waarop HIV van de ene persoon naar de volgende evolueert, zijn er stammen (varianten) die gepaard gaan met snelle progressie. Deze varianten zijn het resultaat van genetische mutaties die zich meestal aanvankelijk ontwikkelen binnen een specifiek gebied, vaak verspreid over dat gebied om een ​​overheersende - zo niet de overheersende - stam te worden.
Een studie gepubliceerd in het medische tijdschrift EBioMedicine heeft gerapporteerd dat een dergelijke variant is geïsoleerd in Cuba, waarvan bekend is dat het zich binnen drie jaar na de eerste infectie ontwikkelt tot aids, waardoor het misschien wel de meest agressieve soort is die tot nu toe is geïdentificeerd.
Volgens het rapport hebben onderzoekers van de Universiteit van Leuven in België de strain positief geïdentificeerd als CRF19, een recombinante variant van HIV die bestaat uit drie verschillende subtypen, A, D en G.
Daar waar HIV binnen vijf tot tien jaar zonder behandeling over het algemeen doorgaat naar AIDS, lijkt CRF19 zo snel te vorderen dat een individu een groter risico loopt op ziekte en overlijden voordat de behandeling is gestart.

Bestudeer bevindingen

Tweeënzeventig patiënten werden door onderzoekers geïdentificeerd als zijnde snelle progressors (RP), die ofwel een steile daling in hun CD4-telling tot onder 200 cellen / ml vertoonden of een AIDS-definiërende aandoening vertoonden (of beide). De mediane leeftijd van de patiënten was 34, terwijl het gemiddelde CD4-aantal op het moment van de diagnose 276 cellen / ml was. Een overeenkomend cohort van HIV-patiënten zonder de CRF19-variant had daarentegen een gemiddeld CD4-aantal van tussen 522 en 577 op het moment van diagnose.
Bovendien hadden snelle progressoren virale virale ladingen van één tot drie keer hoger dan niet-snelle progressoren.
Als gevolg hiervan hadden patiënten met bevestigd CRF19 mediane tijd tussen seroconversie en AIDS van slechts 1,4 jaar in vergelijking met 9,8 jaar voor hun niet-CRF19-tegenhangers..

Verklaringen voor Rapid Progression

De onderzoekers waren in staat om verschillende co-factoren uit te sluiten die mogelijk de snelle progressie naar AIDS hebben verklaard. Wat de demografie betreft, waren er verrassend meer heteroseksuele snelle progressors dan niet-rapid-progressors (49% vs28%). Bovendien werden geen verschillen in HIV-opname door seksuele activiteit (anaal, vaginaal) opgemerkt.
Op basis van hun bevindingen zijn de onderzoekers van mening dat snelle veranderingen in de CRF19-variant het verschijnsel kunnen verklaren.
Over het algemeen zijn er twee soorten co-receptoren op het oppervlak van witte bloedcellen die HIV-toegang tot een cel mogelijk maken: CCR5 en CXCR4. CCR5 is de co-receptor die door hiv in het algemeen wordt gebruikt bij infecties in een vroeg stadium, terwijl CXCR4 wordt gebruikt bij infectie in een later stadium.
Met de CRF19-varianten schakelt het virus veel sneller over van CCR5 naar CXCR4 dan andere stammen van HIV. Daarbij wordt de progressie van de ziekte ook versneld, wat leidt tot de voortijdige ontwikkeling van AIDS.
De bevindingen zullen waarschijnlijk een toename van de HIV-surveillance in Cuba vereisen, die momenteel een prevalentie van 0,2% heeft (vergeleken met 0,9% in de VS) en iets meer dan zesduizend bevestigde gevallen.
Waar het om gaat is dat, met de gemiddelde tijd van infectie tot diagnose variërend van 37 maanden tot 55 maanden, volksgezondheidsautoriteiten misschien niet in staat zijn om individuen met de CRF19-variant snel genoeg te identificeren om de snelle verspreiding van het virus te voorkomen.
Hoewel alarmen voor de volksgezondheid pas nu naar voren zijn gebracht, werd de variant al in 2005 geïsoleerd in Cuba en mogelijk afkomstig uit Centraal-Afrika, waar een spetterend aantal gevallen werd gemeld in Angola, Burkina Faso, Kameroen en Togo..