Coinfecties Hoe te weten of u risico loopt

Co-infectie vindt plaats wanneer een gastheerorganisme of cel tegelijkertijd met meer dan één pathogeen wordt geïnfecteerd. Hoewel dit technisch gezien kan voorkomen bij veel verschillende combinaties van infecties, zijn er co-infecties die vaak samen voorkomen in verband met verschillende risicofactoren.
Er zijn over het algemeen drie klinische omstandigheden waarin co-infecties een prominente rol spelen: de ziekte van Lyme, HIV en hepatitis.

Ziekte van Lyme

De ziekte van Lyme wordt beschouwd als een vectoroverdraagbare ziekte (ook wel VBD genoemd). Vectoren zijn alles dat fungeert als drager van de ziekte. In het geval van de ziekte van Lyme omvatten vectoren vlooien, muggen en teken. Hoewel alle drie de VBD's kunnen dragen, zijn muskieten verantwoordelijk voor ongeveer 94 van de 100 gevallen.
Het is gebruikelijk dat vectoren, zoals muggen, meer dan één veelvoorkomende ziekte hebben. Wanneer u de ziekte van Lyme en een van deze andere veelvoorkomende infecties krijgt, wordt u geacht een co-infectie met de ziekte van Lyme te hebben.
Wat is een vector?

Prevalentie van de ziekte van Lyme Co-infecties

Er is gemeld dat de snelheid van co-infectie met de ziekte van Lyme 39 procent of minder is. Als u één of meerdere co-infecties met de ziekte van Lyme hebt, vertoont u waarschijnlijk ernstiger symptomen dan iemand die alleen de ziekte van Lyme heeft opgelopen.
Ixodes-teken, ook bekend als harde teken, is een van de grootste boosdoeners van het overdragen van door vectoren overgedragen ziekten. De meest voorkomende voorbeelden van een Ixodes-teek zijn de hertekruinknagelknobbel en de westelijke zwartbenige teek. Beide teken zijn te vinden in de Rocky Mountains.
Hoewel Babesia en Bartonella de meest voorkomende co-infecties zijn die samen met de ziekte van Lyme voorkomen, wordt uw arts voorgesteld om Babesia en Anaplasma-co-infecties te overwegen als u ernstiger symptomen van de ziekte van Lyme vertoont..

Lyme-ziektedecinfecties behandelen

Er zijn momenteel geen gestandaardiseerde behandelings- en behandelingsopties die momenteel worden overgelaten aan deskundigen. Omdat het vaak moeilijk is om onderscheid te maken tussen de ziekte van Lyme en co-infecties, kan uw arts doxycycline voorschrijven, dat de ziekte van Lyme en vele andere door vectoren overgedragen ziekten behandelt..
Doxycycline is echter mogelijk niet de beste optie voor iedereen, omdat het vermeden moet worden bij zwangere of zogende vrouwen en bij kinderen jonger dan 8 jaar oud. Andere orale antibioticumopties kunnen zijn:

amoxicilline
Cefuroximaxetil

Voor meer ernstige gevallen die toediening van IV-antibiotica rechtvaardigen, kunnen de volgende medicijnen worden gebruikt:

ceftriaxon
cefotaxime
Penicilline G

HIV-co-infecties

Vanwege de aangetaste immuunrespons in verband met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) lopen geïnfecteerde personen het risico van een co-infectie.
Enkele van de meest voorkomende co-infecties die voorkomen bij HIV zijn:

Tuberculose
Hepatitis B
Hepatitis C

Risicofactoren met betrekking tot HIV Co-infecties

Hepatitis B (HBV) is een co-infectie die sterk gerelateerd is aan het gebruik van injectiegeneesmiddelen en seksueel contact. Dit kan op hetzelfde moment als HIV voorkomen, omdat de transportroute vergelijkbaar is. Vanwege de gelijkenis in infectie, is HBV-testen meestal voltooid. Als wordt geconstateerd dat u geen HBV hebt en een diagnose van HIV hebt, wordt hepatitis B-vaccinatie meestal aanbevolen.
Hepatitis C (HCV) co-infectie kan ook worden verkregen via gebruik van injectiegeneesmiddelen en seksueel contact. In 2009 hadden ongeveer 20 van de 100 met HIV geïnfecteerde personen ook HCV. Er werd echter vastgesteld dat dit risico veel hoger was in populaties die zich bezighouden met gebruik van injectiegeneesmiddelen en mannen die seks hebben met mannen.
U moet worden getest op tuberculose (tbc) als u de diagnose hiv krijgt. TBC die latent is, kan actief worden in verband met een HIV-infectie.

Verhoogde risico's gerelateerd aan HIV Co-infecties

Beide HIV-co-infecties met HBV of HCV hebben een verhoogd risico op leverschade. Vanwege het verhoogde risico voor uw lever, wordt het testen rond de tijd van HIV-bevestiging aanbevolen. Hoewel HBV kan worden gevaccineerd, kan HCV dat niet. Om deze reden moet u, als u negatief bent bevonden, jaarlijks een test ondergaan voor HCV.

Behandeling van HIV-co-infecties

Behandeling van HIV en de co-infectie is noodzakelijk. Met een tuberculose co-infectie bij een persoon met HIV, kan HIV-therapie immuunreconstructie inflammatoir syndroom (IRIS) veroorzaken. Om een IRIS-reactie te voorkomen, moet behandeling van de tuberculose voorafgaan aan de behandeling van HIV. Bij de behandeling van tuberculose wordt de HIV-behandeling bepaald door uw CD4-aantal, wat samenvalt met uw immuunfunctie.
Hoe gezonder uw immuunsysteem wanneer de tbc-behandeling wordt gestart, hoe langer u de hiv-behandeling kunt uitstellen. Afhankelijk van CD4-niveaus kunt u de HIV-behandeling ergens beginnen of voortzetten, van twee tot acht weken nadat de TBC-behandeling is gestart.
Terwijl HIV tegelijkertijd met co-infecties kan worden behandeld en omdat het management complexer is om medicamenteuze interacties te verminderen en behandelingen te optimaliseren, is het vinden van een arts die ervaring heeft met de behandeling van HIV met co-infecties de voorkeur.

Hepatitis co-infecties

Co-infectie van hepatitis B en hepatitis C komt vaak voor omdat beide kunnen worden verkregen door gebruik van injectiegeneesmiddelen, bloedcontact en seksueel contact. Deze combinatie van co-infecties heeft met name een hoog risico op het ontwikkelen van leverfalen en progressie naar leverkanker. U kunt ook een verhoogd risico op overlijden hebben door leverfalen als u de ziekten niet behandelt. De huidige behandelingen met betrekking tot hepatitis C zijn nu zeer effectief, dus wacht niet langer met behandelen.

Prevalentie van HBV- en HCV-co-infecties

De prevalentie van HBV- en HCV-co-infecties is niet goed bekend, maar er wordt geschat dat ergens tussen de negen en de dertig van de honderd mensen met chronische hepatitis B ook hepatitis C zullen hebben. Men gelooft dat injectiedruggebruik, bloedadministratie die niet goed gescreende en niet-gesteriliseerde medische apparatuur vertegenwoordigt de overgrote meerderheid van gevallen van co-infectie van HBV en HCV.

Behandeling van HBV- en HCV-co-infecties

Welke ziekte het eerst wordt behandeld, is afhankelijk van de mate van infectie. Als u een actieve HBV-infectie heeft, wordt u waarschijnlijk vóór of tegelijkertijd met HCV-behandeling gestart met de HBV-behandeling. Als u echter lage HBV-DNA-spiegels heeft, zult u deze spiegels waarschijnlijk periodiek zonder HBV-behandeling laten controleren terwijl u uw HCV-behandelingen heeft.
Secundaire infecties versus co-infecties