Oorzaken en risicofactoren van Lupus
Pas als de wetenschap de ziekte inhaalt, zullen we haar wortels echt begrijpen. In de tussentijd kunnen we kijken naar bijdragers die worden verondersteld factor te worden in lupus zoals wetenschappers ze nu begrijpen.
Gemeenschappelijke risicofactoren
Lupus is een auto-immuunziekte waarbij uw immuunsysteem niet goed werkt, waardoor uw lichaam zijn eigen weefsels kan aanvallen. Deze factoren worden als veel voorkomende potentiële boosdoeners beschouwd:hormonen
Onderzoek suggereert dat hormonale factoren verband houden met auto-immuunziekten, hoewel het onderzoek nog in de kinderschoenen staat en de link tussen de twee nog steeds vaag is.
90% van de mensen met lupus zijn vrouw, wat erop wijst dat hormonen een belangrijke rol spelen.
Vrouwelijke hormonen zoals oestrogeen lijken echter geen lupus te veroorzaken. In plaats daarvan lijken ze het risico te verhogen bij diegenen die al vatbaar zijn voor de ontwikkeling van de ziekte.
Infectie
Virussen en bacteriën kunnen een rol spelen bij de ontwikkeling van lupus, maar er is geen direct causaal verband vastgesteld. Echter, infectie wordt aangehaald als een van de meest voorkomende potentiële triggers voor het ontwikkelen van lupus. Virussen en bacteriën kunnen ook lupus-uitbarstingen veroorzaken.
medicijnen
Het is vastgesteld dat sommige medicijnen triggers zijn van lupus- en lupusfakkels. In feite is een deel van de ziekte, door drugs geïnduceerde lupus, op dit uitgangspunt gebaseerd. Dit type lupus wordt meestal veroorzaakt door langdurig gebruik van bepaalde medicijnen zoals anticonvulsiva, antibiotica en bloeddrukmedicijnen en de symptomen verdwijnen bijna altijd wanneer het medicijn wordt stopgezet.
Bovendien worden allergieën voor medicijnen vaker gezien bij mensen met lupus die net zijn gediagnosticeerd dan bij mensen zonder lupus.
Milieu
Er wordt aangenomen dat omgevingsfactoren, hoewel niet specifiek bewezen, mogelijk lupus en / of lupusfakkel kunnen veroorzaken en kunnen omvatten:
- Blootstelling aan ultraviolet licht (lichtgevoeligheid) van gloeilampen of de zon
- Blootstelling aan silicastof, dat voorkomt in aarde, sigarettenrook, aardewerk en reinigingspoeders
- Blootstelling aan roken
Het Epstein-Barr-virus (EBV) is in verband gebracht met lupus bij kinderen en volwassenen.
Lifestyle
Bepaalde keuzes die je voor jezelf maakt, evenals hoe je weersomstandigheden zowel fysiek als mentaal uitdagen, kunnen ook een rol spelen bij de ontwikkeling van lupus. Deze drie factoren worden vaak overwogen:
- Stress, emotioneel of fysiek
- Uitputting
- Roken
Demografische risicofactoren
Voorouders, leeftijd en geslacht beïnvloeden allemaal het risico op het ontwikkelen van lupus (SLE):- Race: In de Verenigde Staten en Europa worden de hoogste percentages lupus (SLE) gezien bij mensen met een Spaanse, Aziatische en Afrikaanse afkomst; de laagste percentages worden gezien bij mensen van Europese afkomst.
- Leeftijd: De meeste mensen worden gediagnosticeerd met lupus tussen de leeftijd van 15 en 45, hoewel het op elk moment kan voorkomen.
- Seks: Negen van de 10 mensen gediagnosticeerd met lupus zijn vrouw.
Genetica
Als er lupus is in uw naaste familie, kunt u vatbaar zijn voor lupus en de gerelateerde impact van de bovengenoemde factoren. De meeste onderzoekers zijn het erover eens dat genetica of erfelijkheid minstens één factor is bij het bepalen van je neiging om lupus te ontwikkelen; op zichzelf is deze factor echter meestal niet voldoende om lupus te veroorzaken.Een familiegeschiedenis van lupus betekent niet dat je de aandoening ontwikkelt, alleen dat je gevoeliger bent.
Tot op heden zijn er meer dan 50 genen die wetenschappers hebben gekoppeld aan lupus, hoewel het niet is bewezen dat ze oorzaak lupus, alleen dat ze kunnen bijdragen.
De rol van antigenen
Een antigeen is een stof die het lichaam binnendringt en een immuunrespons stimuleert, met name de productie van antilichamen, die vechten tegen wat het lichaam waarneemt als een indringer. Antigenen kunnen afkomstig zijn van toxines, bacteriën, vreemde bloedcellen en de cellen van getransplanteerde organen. Bij patiënten met lupus, in het bijzonder SLE, valt het immuunsysteem antigenen aan in gezonde weefsels, zogenaamde auto-antigenen of zelf-antigenen.
Met andere woorden, normale tolerantie voor deze auto-antigenen is verloren gegaan bij lupuspatiënten, voornamelijk als gevolg van genetische en omgevingsfactoren. Bij mensen met lupus zijn antilichamen gericht tegen auto-antigenen zoals dubbelstrengs DNA en het Smith (Sm) -antigeen behulpzaam bij de diagnose. Deze antilichamen gericht tegen auto-antigenen worden auto-antilichamen genoemd.
Lupus is een systemische auto-immuunziekte die het hele lichaam beïnvloedt, inclusief de nieren, gewrichten, huid, het zenuwstelsel, bloedcellen en bloedvaten.
Wanneer een van deze organen wordt aangevallen door je immuunsysteem, worden er tekenen en symptomen met betrekking tot dat orgaan zichtbaar. Als uw immuunsysteem bijvoorbeeld antilichamen produceert die uw nieren aanvallen, treden vaak symptomen op zoals eiwitten in uw urine (die schuimende urine kunnen produceren), hoge bloeddruk en / of een stijging van uw creatininegehalte in het bloed..
De lancering van een orgaanaanval begint met het immuunsysteem, denkend dat een zelf-antigeen (zoals een normaal eiwit in het lichaam) iets vreemds en slechts is. De herkenning van het antigeen als slecht door uw lichaam vereist een combinatie van gebeurtenissen, zoals een genetische aanleg en een of meer triggers, zoals een infectie.
Met andere woorden, het vergt een aantal toevallige, ongelukkige gebeurtenissen - een perfecte storm, om zo te zeggen.
Hoe wordt Lupus gediagnosticeerd?
