Startpagina » OCD » Feiten over obsessieve-compulsieve stoornis

    Feiten over obsessieve-compulsieve stoornis

    Obsessief-compulsieve stoornis (OCD) is een aandoening die wordt gekenmerkt door overweldigende, obsessieve gedachten en dwanghandelingen. Deze obsessieve gedachten en repetitief gedrag kunnen een grote invloed hebben op uw leven, maar kunnen worden geholpen door een aantal medische interventies. 

    Of je nu leeft met OCD of iemand met de aandoening steunt, hier zijn 10 feiten over ocs die je moet weten:

    1. OCD kan aanzienlijke angst veroorzaken

    Als u OCD hebt, kunt u ernstige angst krijgen als gevolg van obsessieve gedachten. Vaak worden rituelen of compulsies gebruikt om de angst veroorzaakt door obsessies te verminderen. Dit gedrag omvat:

    • Herhaaldelijk controleren om te controleren of deuren zijn vergrendeld.
    • Objecten, letters of woorden tellen.
    • Herschikken van objecten om een ​​specifieke volgorde of symmetrie te garanderen.
    • Dingen doen in veelvouden, zoals vijf keer het licht aan- en uitzetten omdat vijf een "goed" nummer is.

    OCD wordt gekenmerkt door obsessies en dwanghandelingen, maar de manieren waarop OCS-symptomen zich manifesteren variëren van persoon tot persoon. Als u OCD heeft, kunt u ook een ticstoornis hebben en meerdere motorische bewegingen ervaren, zoals knipperende of gezichtstics. Er zijn verschillende subtypes van OCS, waaronder een obsessie voor reinheid, een obsessie met symmetrie en orde, en hamsteren.

    2. Veel mensen met ocs hebben inzicht in hun symptomen

    Als je OCD hebt, kun je de irrationaliteit of overdrevenheid van je obsessies of dwanghandelingen herkennen. Dit kan een van de meest frustrerende aspecten van de aandoening zijn.

    3. OCD beïnvloedt ongeveer 2,5 procent van de mensen gedurende hun hele leven

    Er is geen verschil in de mate van OCS bij mannen en vrouwen. Mensen van alle culturen en etnische afkomst worden getroffen, maar er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van deze aandoening kunnen vergroten, waaronder:

    • Leeftijd: U loopt het grootste risico om OCD te ontwikkelen tijdens de late adolescentie. Zodra u de vroege volwassen leeftijd bereikt, neemt het risico op het ontwikkelen van OCD af.
    • Geslacht: Mannen en vrouwen hebben evenveel kans OCD te ontwikkelen als gevolg van de puberteit, maar mannen hebben meer kans op het ontwikkelen van OCS tijdens hun jeugd.
    • Genetica: Het hebben van familieleden met OCD verhoogt uw risico aanzienlijk. Hoe dichterbij die persoon bij uw naaste familie staat, hoe groter het risico, vooral als hun OCD als kind of tiener begon.
    • Traumatische levensgebeurtenissen: Stressvolle, traumatische gebeurtenissen, zoals seksueel misbruik of de dood van een geliefde, verhogen uw risico.
    • Hersenstructuur: Hoewel onderzoek niet helemaal duidelijk is, wordt aangenomen dat er een verband is tussen OCD-symptomen en onregelmatigheden in de hersenen.

    4. Symptomen van OCD beginnen meestal in adolescentie en vroege volwassenheid

    Kinderen tot 4 jaar kunnen echter worden beïnvloed. Hoewel het zeldzaam is, kan OCD ook op latere leeftijd beginnen. Typisch, de meeste mensen worden gediagnosticeerd op de leeftijd van 19. 

    5. Een enkel OCD-gen is niet geïdentificeerd

    OCD ontwikkelen is het resultaat van een complexe interactie tussen levenservaring en genetische risicofactoren. Hoewel er geen enkel gen is geïdentificeerd, weten onderzoekers dat er een genetische link is van studies van tweelingen, die aantoonden dat wanneer één tweeling OCD heeft, de andere eerder de aandoening ontwikkelt.

    6. OCD kan niet worden vastgesteld met behulp van een bloedtest of röntgenfoto

    Als u denkt dat u OCD heeft, moet u een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater of een psycholoog, een diagnose stellen. De symptomen van OCD lijken op andere ziekten, dus het is belangrijk om professionele hulp te zoeken. 

    7. Effectieve behandelingen zijn beschikbaar

    Deze omvatten medicijnen zoals Prozac (fluoxetine), Zoloft (sertraline), Paxil (paroxetine) en Anafranil (clomipramine), die serotoninespiegels beïnvloeden, evenals psychotherapieën, waaronder cognitieve gedragstherapie (CGT). Medicatie en psychotherapie kunnen even effectief zijn. Onderzoekers onderzoeken ook andere therapieën zoals diepe hersenstimulatie (DBS) voor mensen met therapieresistente OCD. 

    8. Stress kan OCD-symptomen veroorzaken of erger maken Erger

    Door je stressniveaus onder controle te houden, kun je de ernst en frequentie van je symptomen aanzienlijk verminderen.

    9. OCD is een chronische psychische aandoening

    Uw aandacht moet uitgaan naar de dagelijkse beheersing van uw symptomen, in plaats van u te genezen van de aandoening.

    10. Het is mogelijk om een ​​volledige en productieve leven te leven met OCD

    Met goede coping-mechanismen en behandelingen op zijn plaats, kunt u een gelukkig en productief leven leiden.