De link tussen ocs en epilepsie
Hoewel het voor sommigen verrassend kan zijn, bestaat er een langdurige associatie tussen epilepsie en verschillende vormen van geestesziekte. Inderdaad, bij patiënten met temporale lob epilepsie, een vorm van epilepsie waarbij aanvallen beginnen in de temporale kwab van de hersenen, voldoet 70% aan diagnostische criteria voor ten minste één vorm van geestesziekte en de meest voorkomende zijn stemmings- en angststoornissen.
Hoewel de aantallen verschillen van studie tot studie, suggereert onderzoek dat tussen 10% en 20% van de mensen met temporaalkwabepilepsie een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) heeft. Dit percentage is veel hoger dan zou worden verwacht in de algemene populatie, waar de prevalentie gewoonlijk ongeveer 1,5% tot 2% is. Hoewel veel vormen van epilepsie een verhoogd risico op OCD hebben, lijkt temporaalkwabepilepsie de sterkste link te hebben.
Wat is epilepsie?
Voordat we de relatie tussen OCD en epilepsie bespreken, kan het nuttig zijn om eerst te definiëren wat epilepsie is.
Epilepsie treft maximaal 1% van de bevolking. Hoewel er veel soorten epilepsie zijn, gaat het om een verstoring van de communicatie tussen neuronen in de hersenen. Wanneer normale communicatie tussen zenuwcellen wordt verstoord, kan dit leiden tot een patroon van neuronale activiteit dat bekend staat als een aanval.
Epileptische aanvallen kunnen vele vormen aannemen en kunnen variëren van subtiele veranderingen in het bewustzijn tot volwaardige, zogenaamde 'grand mal'-aanvallen waarbij het bewustzijn verloren gaat en het hele lichaam in gewelddadige stuiptrekkingen terechtkomt. Dit zijn de soorten aanvallen waarmee het grote publiek het meest vertrouwd is.
Mensen met epilepsie ervaren meestal talrijke aanvallen en hebben vaak een behandeling met medicijnen nodig om de aanvallen te beheersen. In zeldzame gevallen kan hersenchirurgie om bepaalde hersengebieden te verwijderen noodzakelijk zijn om de aanvallen te beheersen en de kwaliteit van leven te herstellen.
De link tussen ocs en epilepsie
Interessant is dat mensen met temporaalkwabepilepsie vaak een specifiek gedragspatroon vertonen waarnaar wordt verwezen interictief gedragssyndroom. Dit gedragssyndroom lijkt veel op OCD, omdat het vaak wordt gekenmerkt door veranderingen in seksueel gedrag, toegenomen religiositeit en uitgebreide, en in sommige gevallen dwangmatig, schrijven en tekenen (soms hypergrafie genoemd). Evenzo hebben onderzoeken naar persoonlijkheidsvariabelen ook ontwikkelingsobsessies geïdentificeerd als een kernkenmerk van individuen met temporaalkwabepilepsie.
Natuurlijk zijn deze gedragingen alleen lang niet voldoende voor een diagnose van OCS; ze zijn echter een eerste aanwijzing dat er een kwetsbaarheid is om deel te nemen aan obsessief, repetitief gedrag bij personen met temporaalkwabepilepsie.
Bij temporaalkwabepilepsie treedt OCD meestal vroeg na het begin van aanvallen op. Later optreden van ocs-symptomen bij epilepsie kan verband houden met hersenbeschadiging die optreedt in hersenkringen die worden blootgesteld aan herhaalde aanvalsactiviteit.
Er is gesuggereerd dat epilepsie circuits kan verstoren die verschillende hersenregio's met elkaar verbinden, met name in het limbisch systeem, basale ganglia en frontale cortex, hersenregio's die sterk betrokken zijn geweest bij de expressie van ocs-symptomen. Hoewel ze niet consistent zijn in alle studies, zijn er ook verstoringen in de neurochemische serotonine opgemerkt bij zowel epilepsie als ocs. Hoewel de onderzoeksresultaten gemengd zijn, is de totale remissie van OCD-symptomen opgemerkt na een operatie om hersengebieden te verwijderen die zijn aangetast door epilepsie..
Behandeling van OCS in de context van epilepsie
Behandeling van OCS in de context van epilepsie lijkt veel op OCS die alleen voorkomt. Psychologische behandelingen zoals exposure- en responspreventietherapie of cognitieve gedragstherapie zijn een goede eerste keuze; Vanwege de geheugenproblemen die soms optreden bij epilepsie, moet de behandeling mogelijk echter worden aangepast.
Behandeling met medicatie is ook mogelijk; Vanwege het potentieel van sommige medicijnen die worden gebruikt om ocs te behandelen, kunnen sommige OCD-medicijnen echter niet worden gebruikt voor patiënten met epilepsie. Anderen zijn mogelijk toegestaan, maar in zorgvuldig gecontroleerde doseringen. Bovendien moeten mogelijk negatieve interacties tussen OCD-medicijnen en anti-epileptica worden gecontroleerd. Als u een medische behandeling voor OCD zoekt, moet u uw huisarts of psychiater adviseren over alle onderliggende medische aandoeningen.
Studies suggereren dat OCS in de context van epilepsie vaak schromelijk wordt gediagnosticeerd. Dit is belangrijk omdat wanneer ocs en epilepsie samen voorkomen, het risico op depressie aanzienlijk toeneemt. Depressie maakt de behandeling van ocs en epilepsie moeilijker, vermindert therapietrouw en verhoogt het risico op zelfmoord.
