5 Risico's van de contractuurbehandeling van Dupuytren

De contractuur van Dupuytren is een aandoening waarbij strak weefsel ontstaat in de handpalm en vingers. Precies daarom is deze aandoening een beetje een mysterie, maar er is een bekende genetische component en er zijn andere factoren geweest, waaronder levensstijl, activiteiten en andere medische aandoeningen die mogelijk ook een rol spelen..
Deze aanscherping van het weefsel in de handpalm, het fascia genoemd, trekt de vingers in de palm en maakt eenvoudige activiteiten moeilijk, vooral omdat de toestand verslechtert. Om deze reden zoeken veel mensen met deze aandoening naar behandelingen om de functie van de hand te verbeteren. Verschillende behandelingen kunnen verschillende risico's hebben.
Hier zijn enkele van de meer voorkomende complicaties die kunnen optreden bij de behandeling van de contractuur van Dupuytren.
1

Herhaling

Herhaling van Dupuytren's is bijna een garantie na behandeling voor contractuur. De ziekte van Dupuytren is een aandoening die leidt tot het ontstaan ​​van een contractuur. Behandeling van het symptoom (de contractuur) lost het onderliggende probleem (de aandoening) niet uit. Daarom zal het probleem na verloop van tijd waarschijnlijk terugkeren.
Het huidige onderzoek onderzoekt de biologie van de ziekte van Dupuytren en in de loop van de tijd kunnen we systemische behandelingen ontwikkelen die het verloop van deze ziekte kunnen veranderen. Huidige behandelingen, waaronder chirurgie, therapie, naaldaponeurotomie en collagenase-injecties, zijn echter allemaal gericht op de symptomen. De gemiddelde tijd tot een recidief optreedt verschilt tussen deze behandelingen - met ongeveer 50 procent van de mensen die een recidief hebben binnen drie jaar na een naaldaponeurotomie en binnen vijf jaar na de operatie. Proberen om de timing of de ernst van een recidief te voorspellen, is bijna onmogelijk.
2

Zenuwletsel

De complicatie van de behandeling van Dupuytren, het meest gevreesd door chirurgen, is meestal een zenuwbeschadiging. De koorden van Dupuytren kunnen nauw om de zenuwen in de vingers worden gewikkeld en soms trekt het snoer de zenuw naar een onverwachte locatie. Bij elke invasieve behandeling kan de zenuw gewond raken. Wanneer een zenuwbeschadiging optreedt, kan de vinger tintelingen of gevoelloosheid ontwikkelen en dit kan een permanent probleem zijn.
Hoewel artsen de veiligheid van verschillende behandelingen kunnen bespreken, is de waarheid dat de kans op zenuwbeschadiging niet te groot is met de verschillende behandelingsopties. Zeker, zenuwbeschadiging kan het beste worden vermeden door behandeling met een arts die geschoold is in de geselecteerde behandeling. Een chirurg die regelmatig een operatie uitvoert, heeft bijvoorbeeld minder kans op zenuwbeschadiging bij een operatie dan bij een naaldbehandeling, maar het verschil is meer vanwege de ervaring van de chirurg, niet de specifieke behandeling. Een chirurg die regelmatig de naaldaponeurotomie uitvoert, heeft waarschijnlijk een vergelijkbare kans op zenuwbeschadiging.
3

Pijn

Pijn na de behandeling is een frustrerend probleem. Over het algemeen is de contractuur van Dupuytren een vervelend probleem, maar geen pijnlijk probleem. Echter, tot 20 procent van de mensen meldt significante pijn na behandeling van de aandoening.
De hand en vingers zitten vol zenuwuiteinden en zijn vatbaar voor ongemak na de behandeling. Typisch, de pijn verdwijnt met de tijd, maar er zijn sommige mensen die chronische pijn hebben of een aandoening die het complexe regionale pijnsyndroom wordt genoemd en dat blijvend ongemak en invaliditeit kan veroorzaken..
Pijn na behandeling van contractuur van Dupuytren kan vaak worden verbeterd met specifieke therapeutische activiteiten. Voor veel mensen kan werken met een ergotherapeut of handtherapeut nuttig zijn. Dit zijn personen die een specifieke training hebben gevolgd en helpen om de normale functie van handen en vingers te herstellen. Vanwege de complexe interactie van gewrichten, pezen, spieren en andere structuren kan het werken met iemand met ervaring en expertise in de functie van handen mensen helpen die worstelen met ongemak na de behandeling van de contractuur van Dupuytren.
4

Skin Tears

Huidbeschadiging is verrassend vaak na behandeling voor de contractuur van Dupuytren. Wanneer de contractuur van Dupuytren de vingers in de palm van de hand trekt, kan de huid ook strakker en samentrekkender worden. Bovendien wordt de huid veel minder soepel en flexibel. 
Wanneer een release van het Dupuytren-snoer wordt uitgevoerd, moet de huid mogelijk worden vrijgegeven of scheuren. Tijdens de operatie is soms een huidtransplantatie noodzakelijk om wonden te sluiten. Na collagenase-injecties of naaldaponeurotomie kan de huid scheuren en kunnen er openingen ontstaan. Deze openingen in de huid kunnen geïnfecteerd en pijnlijk worden. Om deze reden kan de strakheid van de huid uiteindelijk de hoeveelheid verbetering beperken die uw arts met de behandeling kan bereiken.
5

Littekenweefsel

Littekenweefsel is het resultaat van elke vorm van invasieve behandeling. Met minder invasieve behandeling vormt zich meestal minder littekenweefsel. Met meer invasieve behandelingen kan er meer littekenweefsel worden gevormd. Littekenweefsel komt het meest voor na chirurgische behandeling en kan uiteindelijk toekomstige behandelingsopties beperken als en wanneer de contractuur op de weg terugkeert.
Een van de frustrerende aspecten van de behandeling van de ziekte van Dupuytren is het feit dat de contractuur van Dupuytren een reactie onder de huid veroorzaakt die erg lijkt op de vorming van littekenweefsel. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom artsen vaak terughoudend zijn om Dupuytren agressief te behandelen. Voor sommige mensen kan de behandeling net zo slecht, zo niet slechter, en het oorspronkelijke probleem zijn. De hoop met minder invasieve behandelingen zoals naaldaponeurotomie en collagenase-injecties is dat ze verlichting bieden zonder het risico op de ontwikkeling van littekenweefsel.