Veel voorkomende oorzaken van pijn in het onderbeen en behandelingsopties

Pijn in het onderbeen komt vaak voor, maar het kan lastig zijn om de vele mogelijke oorzaken ervan te achterhalen. Hoewel factoren zoals hoe uw pijn aanvoelt, zoals steken, branden of kramp, enzovoort, inzicht kunnen geven, zijn dikwijls een gedetailleerd lichamelijk onderzoek en / of een beeldvormende test nodig om de diagnose te stellen.
Hier is een samenvatting van de meest voorkomende pijnomstandigheden in het onderbeen, variërend van spier- en botproblemen tot bloedvaten en zenuwen.
Let op: het is het beste om niet zelf te diagnosticeren, vooral als je beenpijn ernstig is, plotseling, gepaard gaat met zwelling, of als je een onderliggende gezondheidstoestand hebt zoals diabetes of een bloedsomloopprobleem.
Raadpleeg een zorgaanbieder voor een juiste diagnose, zodat u een snelle behandeling kunt ondergaan en weer goed kunt voelen. 

Spierpijn

Een stam is een veelvoorkomende oorzaak van beenpijn en is het gevolg van overbelasting van een spier die soms tot een traan leidt. De gastrocnemius-spier van het kalf is een algemeen gebied voor spanningen en tranen.
symptomen
Hoewel spierspanningen meestal lichte pijn veroorzaken, kunt u ook last krijgen van kramp of een scherp, scheurend gevoel, vooral als de spanning plotseling en / of ernstig is. Naast pijn kunnen zwelling en blauwe plekken ook optreden over de aangedane spier.
Oorzaken
Spierstammen kunnen optreden als gevolg van een plotselinge trauma, zoals een val of een klap voor de spier. Overbelastingsblessures aan het onderbeen kunnen ook leiden tot spierspanningen. Meer specifiek kan een plotselinge richtingsverandering, zoals bij het spelen van tennis of basketbal, resulteren in een kuitspierstrek.
Diagnose
Hoewel een medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek over het algemeen voldoende zijn om een ​​spierspanning in het onderbeen te diagnosticeren, kan uw arts een röntgenfoto bestellen om een ​​gelijktijdige botbreuk uit te sluiten.
Behandeling
Het R.I.C.E-protocol wordt aanbevolen voor de behandeling van een spierspanning. Dit omvat het laten rusten van de spier, meerdere keren per dag ijs aanbrengen op het pijnlijke gebied, de spier samendrukken met een elastisch verband en het onderbeen boven het hart heffen (om zwelling te verminderen).
Bovendien kan uw arts u aanraden een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID) te nemen om de acute ontsteking te verzachten. Fysiotherapie kan een persoon helpen terug te komen in hun trainingsregime na een spierbelasting.
Medius Gastrocnemius Stamoverzicht en behandeling

Shin Splints

Scheenspalken, ook bekend als mediaal tibiaal stresssyndroom, verwijst naar ontsteking van de spieren, pezen en andere weefsels rondom uw scheenbeen (tibia).
symptomen
De pijn van scheenbeenspalken kan scherp of dof zijn en wordt gevoeld langs de binnenkant (mediaal) en de rug (achterste zijde) van het scheenbeen waar de kuitspieren aan het bot hechten. Meestal wordt de pijn gevoeld tijdens en na lichamelijke activiteit.
Oorzaken
Scheenbeenspalken is een veelvoorkomend blessure aan de oefening, die vaak invloed heeft op hardlopers en degenen die betrokken zijn bij sprint- of springsporten. Bovendien kunnen shin-splints verergeren of worden geactiveerd door voetaandoeningen zoals overpronatie of hoog gebogen voet. Onjuist of versleten schoeisel kan ook uw kansen op het ontwikkelen van scheenbout vergroten.
Diagnose
Een medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek zijn voldoende om shin-splints te diagnosticeren. Uw arts kan echter beeldvormingsonderzoeken bestellen om na te bootsen aandoeningen zoals een stressfractuur van de tibia, tendinitis (zie hieronder) of, minder vaak, chronisch exertioneel compartimentsyndroom..
Behandeling
Hoewel shin-splints behoorlijk onaangenaam kunnen zijn, is het goede nieuws dat eenvoudige maatregelen kunnen worden gebruikt om ze te behandelen.
Deze maatregelen omvatten:

• Het stopzetten van de activiteit die leidde tot de scheenbeenspalken (vaak wekenlang). Probeer de activiteit te vervangen door een zachtere oefening zoals zwemmen.
• Icing het gebied meerdere keren per dag gedurende 20 minuten. Plaats het ijs in een handdoek of gebruik een koudverpakking zodat er geen direct contact is met het ijs op uw huid.
• Comprimeren van het gebied met een elastisch verband. Dit is vooral handig als zwelling aanwezig is.
• De spieren van je onderbeen strekken. Dit zal helpen je shin-splints te kalmeren.

Bovendien kunnen medicijnen zoals NSAID's door uw arts worden aanbevolen om pijn te verzachten en ontstekingen te verminderen.
Tips voor het vermijden en behandelen van scheenblessen

tendinitis

Tendinitis is een veel voorkomende verwonding door sportoverbelasting, maar kan iedereen treffen, ongeacht de activiteitsniveaus. Tendinitis is een ontsteking rond een pees, die een sterke, koordachtige structuur is die een spier verankert in botten.
Veel voorkomende peesontstekingen die pijn in het onderbeen rond het enkelgebied veroorzaken, zijn achillespeesontsteking en posterieure tibia tendinitis.
symptomen
Tendinitis veroorzaakt pijn die toeneemt met de activiteit of het rekken van de aangedane pees. Andere tekenen en symptomen kunnen zijn: zwelling die verergert met de activiteit naarmate de dag vordert, verdikking van de pezen en ochtendstijfheid.
Een plotselinge pijn en / of "knallen" aan de achterkant van uw kuit of hiel duidt op een mogelijke scheur of breuk van de achillespees. In dit geval moet u onmiddellijk medische hulp inroepen.
Oorzaken
Trauma, zoals door een val of plotselinge toename van de intensiteit of frequentie van fysieke activiteit kan leiden tot kleine scheurtjes in de vezels waaruit een pees bestaat. Deze kleine tranen veroorzaken zwelling en irritatie.
Meer specifiek, naast trauma en overmatig gebruik of repetitieve bewegingen, zijn andere factoren die uw kansen op het ontwikkelen van Achilles tendinitis vergroten, onder andere:

• Afwijkingen in de voetstructuur, zoals platte voeten of hoge bogen
• Strakke kuitspieren
• Verschil in beenlengte
• Ongeschikt of versleten schoeisel dragen
• Koud weer training

Diagnose
Diagnose van tendinitis gaat meestal gepaard met een medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek. Beeldvormingstests, zoals een magnetic resonance imaging (MRI), kunnen worden besteld om een ​​diagnose van tendinitis te bevestigen en / of om toegang te krijgen tot de ernst van de peesscheur.
Behandeling
De rijst. protocol (rust, ijs, compressie en hoogte) wordt ook aanbevolen voor deze aandoening. Ontstekingsremmende medicijnen, fysiotherapie en / of orthesen zijn ook vaak nuttig.

Spierkrampen

Een spierkramp is een samentrekking van een spier die plotseling is en niet onder uw controle staat. De kuitspier is een gemeenschappelijke ruimte waar kramp kan optreden (vaak een "charley-paard" genoemd).
symptomen
Spierkrampen kunnen mild zijn en aanvoelen als een klein trekje of ernstig en intens scherp of stekend zijn. Houd in gedachten, terwijl spierkrampen in het onderbeen van enkele seconden tot enkele minuten kunnen duren, spierpijn kan nog dagen aanhouden.
Oorzaken
Het is niet helemaal duidelijk waarom spierkrampen ontstaan, hoewel experts vermoeden dat strakke en vermoeide spieren leiden tot abnormaliteiten in de processen die normaal de spiercontractie controleren..
Bijkomende factoren die uw risico op het ontwikkelen van spierkrampen kunnen vergroten, zijn onder andere:

• uitdroging
• Elektrolyt uitputting
• Trainen in extreme hitte

Er zijn ook meerdere aandoeningen die onderbeenkrampen kunnen veroorzaken, waaronder diabetes, schildklier- of leverziekte, fibromyalgie en zenuw- of bloedvataandoeningen. Zwangerschap is een andere veel voorkomende oorzaak van spierkrampen in het onderbeen.
Ten slotte kunnen sommige medicijnen, zoals statines (cholesterolverlagende medicijnen), spierkrampen veroorzaken.
Diagnose
Een medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek, die een gevoelige spier of voelbare knoop kunnen onthullen, volstaat over het algemeen om spierkrampen te diagnosticeren. Als er echter een onderliggende aandoening wordt vermoed als mogelijke boosdoener achter de krampen, kan uw arts verschillende bloed- en / of beeldvormende tests bestellen..
Behandeling
Behandeling voor krampen in de benen houdt vaak in dat u zich voorzichtig uitrekt en masseert, hydrateert en warmte toedient. Soms wordt oraal magnesium en / of calcium aanbevolen. Het behandelen van een onderliggende aandoening is ook de sleutel tot het verlichten van uw spierkrampen.
Spierkrampen - oorzaken, preventie en behandeling

Stressbreuk

Een stressfractuur, die verwijst naar een piepkleine breuk in een bot, komt veel voor in het onderbeen.
symptomen
Het kenmerkende symptoom van een stressfractuur is gelokaliseerde scherpe pijn met activiteit die afneemt met rust.
Oorzaken
Stressfracturen zijn overbelastingsletsels. Kortom, de spieren rondom het bot worden zo moe van overmatig gebruik dat ze uiteindelijk de stress op het bot overbrengen, wat leidt tot een piepkleine pauze.
Stressfracturen van het onderbeen worden het meest gezien bij sporten die repetitieve druk op het been uitoefenen, zoals ren- en springsporten (bijv. Gymnastiek, basketbal en tennis).
Diagnose
Een röntgenfoto is meestal voldoende om een ​​stressfractuur in het onderbeen te diagnosticeren. Soms kan de fractuur echter niet goed worden gevisualiseerd op een röntgenfoto of zal deze gedurende een aantal weken niet verschijnen. In deze gevallen kan uw arts een computertomografie (CT) -scan of een MRI bestellen.
Behandeling
De belangrijkste behandeling voor stressfracturen is rust, meestal gedurende zes tot acht weken. Daarnaast worden ijs en medicatie, zoals Tylenol (acetaminophen) of een opioïde met een lage potentie, zoals Norco (hydrocodon / paracetamol), gebruikt om de acute pijn van een stressfractuur te beheersen..
Alles over stress fracturen van het scheenbeen

Deep Vein Thrombosis (DVT)

Een ernstige en mogelijk levensbedreigende oorzaak van pijn in de benen staat bekend als een diepe veneuze trombose (DVT) - een stolsel in een beenader dat kan afbreken en naar de longen kan reizen.
symptomen
Naast krampende kuitpijn, omvatten andere symptomen van een DVT in het onderbeen zwelling, warmte en / of roodheid van het kalf.
Oorzaken
Een bloedader van de diepe ader (een trombus genaamd) kan optreden als gevolg van een verwonding aan de aderwand, zoals van een trauma of een operatie, of van een onderliggende gezondheidstoestand waardoor het bloed meer kans loopt om te stollen, zoals kanker of zwangerschap..
Immobiliteit, langdurige ziekenhuisopname en zwaarlijvigheid, die alle het veneuze bloed niet goed laten stromen, verhogen ook iemands risico voor het ontwikkelen van een DVT.
Diagnose
Naast een zorgvuldige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan uw arts de diagnose van een DVT met een echografie bevestigen.
Behandeling
Behandeling van een DVT houdt in dat u een anticoagulans (bloedverdunnende medicatie) moet nemen om te voorkomen dat de huidige stolsel groter wordt of dat zich nieuwe stolsels vormen..
Een overzicht van diepe veneuze trombose

Chronische veneuze insufficiëntie

De aders van de benen zijn bloedvaten die het bloed terug naar het hart terugvoeren met behulp van kleppen die de doorbloeding en de controledruk helpen regelen. Als de kleppen niet goed werken, kan het bloed echter terugstromen in de aderen en zich in de benen verzamelen. Na verloop van tijd kan deze bloedcollectie leiden tot verhoogde veneuze druk, een aandoening die chronische veneuze insufficiëntie wordt genoemd.
symptomen
Enkele tekenen en symptomen van chronische veneuze insufficiëntie zijn:

• Een pijnlijke of krampende pijn in de benen
• Onderbeen en enkel zwelling
• Jeukende, droge en / of tannachtig gekleurde huid
• Aanwezigheid van slecht genezende wonden (veneuze ulcera genaamd), vooral langs de binnenste enkel
• Aanwezigheid van spataderen

Oorzaken
Elke factor of gezondheidstoestand die de druk in de aderen verhoogt (genoeg om de kleppen te beschadigen en de bloedstroom te verslechteren) kan chronische veneuze insufficiëntie veroorzaken. Langdurig staan, zwaarlijvigheid en zwangerschap kunnen bijvoorbeeld extra gewicht en druk op de aders in het been veroorzaken, waardoor uiteindelijk schade aan de klep ontstaat.
Een geschiedenis van beentrauma of een stolsel in een ader, die de bloedstroom kan blokkeren en de kleppen kan beschadigen, kan ook leiden tot chronische veneuze insufficiëntie.
Diagnose
Diagnose van chronische veneuze insufficiëntie omvat een medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en een veneuze duplex echografie.
Behandeling
Behandeling van veneuze insufficiëntie omvat beenopheffing en compressiekousen.
Ontdek meer over veneuze insufficiëntie en hoe het wordt behandeld

Perifere aderenziekte (PAD)

Met perifere arterieziekte (PAD), komt de bloedtoevoer naar het been in het gedrang door vernauwing van een of meerdere beenarteriën.
symptomen
PAD wordt geassocieerd met een krampachtige pijn in de kuit, dij of bil die wordt veroorzaakt door activiteit en wordt verlicht met rust.
Naast pijn in de kramp kan PAD leiden tot een koele, vaak bleke ledemaat met een verhoogde gevoeligheid voor pijn. Andere tekenen van perifere arteriële ziekte zijn onder andere wonden die niet genezen, veranderingen in de teennagels, glimmende huid en een haarverlies nabij het gedeelte van het been dat is aangetast.
Oorzaken
De vernauwing van een slagader treedt op als een gevolg van opstapeling van vettige afzetting (atherosclerose genoemd) in de wanden van de slagader.
Factoren die de kans op het ontwikkelen van PAD vergroten, zijn onder meer:

• Het roken van sigaretten
• Geschiedenis van hoog cholesterol, hoge bloeddruk en / of diabetes
• Oudere leeftijd (70 jaar of ouder)
• Sedentaire levensstijl
• Bekende atherosclerose op andere plaatsen (bijvoorbeeld coronaire hartziekte of carotide slagaderziekte)

Diagnose
Als uw arts PAD vermoedt, zal hij eerst een lichamelijk onderzoek uitvoeren waarin hij uw benen zal inspecteren en uw pols zal onderzoeken. Om een ​​diagnose van PAD te bevestigen, zal uw arts een test uitvoeren, de enkel-brachiale index (ABI) genoemd, die de bloeddruk van uw enkel meet.
Beeldvormingstests, zoals een echografie, kunnen ook worden gebruikt om de bloedvaten in uw benen van naderbij te bekijken.
Behandeling
De behandeling is multifactorieel en houdt levensstijlveranderingen in zoals stoppen met roken, een dagelijks wandelprogramma starten en medicijnen gebruiken om uw bloed te verdunnen, zoals aspirine of Plavix (clopidogrel). Het omvat ook het onder controle krijgen van uw onderliggende medische aandoeningen, zoals diabetes, hoge bloeddruk en hoog cholesterolgehalte.
In ernstigere gevallen kan angioplastiek (wanneer de blokkade in een slagader wordt geopend met behulp van een opgeblazen ballon) gevolgd door stenting (wanneer een buis in de slagader wordt geplaatst om deze open te houden) worden uitgevoerd. Bypass-chirurgie (wanneer een transplantaat wordt gebruikt om de bloedstroom van een geblokkeerde slagader te verleggen) kan ook worden overwogen.
Overzicht van perifere aderenziekte

Lumbosacrale Radiculopathie

Lumbosacrale radiculopathie (ook wel ischias genoemd) verwijst naar compressie of irritatie van een of meer zenuwen die van uw onderrug naar uw been reizen.
symptomen
Lumbosacrale radiculopathie veroorzaakt een elektrische of schokachtige pijn in de onderrug, billen en / of langs het been. Gevoelloosheid en tintelingen of branderige gevoelens, evenals zwakte in het been, kunnen ook voorkomen.
Oorzaken
Lumbosacrale radiculopathie kan worden veroorzaakt door een hernia of een irritatie van een strakke spier, zoals gezien met het piriformis-syndroom. Spinale stenose - waarbij het gebied rond het ruggenmerg van een persoon versmald is - kan ook leiden tot zenuwcompressie in de onderste wervelkolom.
Minder vaak kan een infectie of tumor de oorzaak zijn achter lumbosacrale radiculopathie.
Diagnose
Naast een medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek, kan uw arts beeldvormende onderzoeken (bijv. Een MRI, een CT-scan) bestellen om de diagnose te bevestigen of toegang te krijgen tot het onderliggende 'waarom' achter de radiculopathie (bijv. Een hernia versus spinale stenose).
Als beeldvormende onderzoeken niet onthullend zijn, kan uw arts een onderzoek naar elektromyografie (EMG) en zenuwgeleiding bevelen.
Behandeling
Behandeling van lumbosacrale radiculopathie omvat vaak een combinatie van het volgende:

• Pijnstillers (bijv. Een NSAID of opioïde)
• Spierverslapper
• Wijziging van activiteiten
• Epidurale steroïde injectie
• Fysiotherapie

Chirurgie is over het algemeen gereserveerd voor mensen met aanhoudende, invaliderende symptomen of symptomen met cauda equina syndroom - een zeldzame maar zeer ernstige lumbale / sacrale zenuwaandoening die leidt tot blaas, darmen en / of seksuele disfunctie.
Wat is Radiculopathie en waarom kan het je been pijn doen? Een woord van heel goed
Er zijn talloze mogelijke oorzaken voor pijn in het onderbeen, variërend van goedaardige, milde spierstammen en krampen tot ernstigere aandoeningen, zoals geblokkeerde bloedvaten. Op het einde, terwijl kennis een krachtig hulpmiddel is, zorg ervoor dat de pijn in het onderbeen wordt beoordeeld door een arts. Je verdient het om zo snel mogelijk aan de slag te gaan op je reis naar herstel.