Startpagina » Orthopedie » Hoe een gebroken bot wordt gereset

    Hoe een gebroken bot wordt gereset

    Wanneer u een arm, been of een ander bot van het lichaam breekt, moet dat bot vaak weer op zijn plaats worden gezet, zodat het op de juiste manier kan genezen. Het proces van het resetten van een bot wordt breukvermindering genoemd.
    Het vereist een arts om de gebroken uiteinden van het bot in hun oorspronkelijke positie te manipuleren en ze op hun plaats te bevestigen met een cast, beugel, tractie of externe fixatie. Door dit te doen kan nieuw bot netjes tussen de gebroken randen teruggroeien en beter ervoor zorgen dat mobiliteit en botintegriteit worden hersteld.
    Hoewel fractuurverlagingen meestal worden uitgevoerd in een eerstehulpafdeling, kunt u worden doorverwezen naar een spoedeisende hulp of uw huisarts als de fractuur minder duidelijk of traumatisch is. Wat de faciliteit ook is, het proces blijft min of meer hetzelfde.

    Stappen voor het instellen van een botbreuk

    1. Diagnose is de eerste stap en omvat meestal een röntgenfoto om te bepalen of de gebroken uiteinden niet op hun plaats zijn. De fractuur kan gesloten zijn (wat betekent dat de huid intact is) of gebroken (wat betekent dat de huid kapot is). Op basis van de bevindingen zal de arts beslissen of het bot moet worden gereduceerd (reset).
    2. Anesthesie selectie is belangrijk omdat het ervoor zorgt dat de patiënt de juiste verlichting krijgt op basis van het pijnniveau en de medische status van het individu. In bijna alle situaties waar een fractuurvermindering nodig is, zal enige vorm van anesthesie worden gebruikt. Als de breuk traumatisch of gecompliceerd is, kan de persoon een algemene verdoving nodig hebben om volledig in slaap te vallen. Maar meer in het algemeen zal de arts kiezen voor een lokale anesthesie, een hematoomblok genoemd, dat een lokaal anestheticum rechtstreeks aan het gebied rond de fractuur afgeeft..
    3. Sterilisatie van de huidwordt uitgevoerd met alcohol, jodium of een ander type steriliserende oplossing. Dit voorkomt dat bacteriën in breuken op de huid terechtkomen die niet alleen tot infecties kunnen leiden, maar ook tot complicaties zoals bloedvergiftiging.
    1. Toediening van het hematoomblok wordt gedaan door de anesthesie uit een injectiespuit in het hematoom van de breuk (de bloedverzameling rond het gebroken bot) te injecteren. Door het medicijn op deze manier af te leveren, kunnen de gebroken uiteinden van het bot worden baadt in de lokale verdoving, waardoor een betere pijnblokkering wordt gewaarborgd.
    2. De breukvermindering uitvoeren omvat het manipuleren van de uiteinden van het gebroken bot, zodat ze opnieuw worden uitgelijnd in hun oorspronkelijke positie. De patiënt kan druk of een knerpend gevoel voelen, maar zal gewoonlijk geen noemenswaardige pijn ervaren.
    3. Het bot immobiliseren zorgt ervoor dat de gebroken uiteinden stevig op hun plaats worden gehouden. Na het verminderen van de breuk, kan een spalk worden aangebracht. Hoewel de spalk uit verschillende materialen kan worden gemaakt, zijn de meest voorkomende soorten gips en glasvezel. Als de breuk ernstig is, kan er externe fixatie nodig zijn. Dit is een techniek waarbij pinnen of schroeven in het bot worden gestoken en samen worden vastgemaakt aan een extern frame aan de buitenkant van de huid met behulp van een reeks klemmen en stangen.
    1. Röntgenfoto's na de reductie worden uitgevoerd om er beter voor te zorgen dat de verminderde breuk correct is uitgelijnd. Als dat niet het geval is, kunnen verdere behandelingsopties worden onderzocht, inclusief chirurgie.