Hoe directe toegang tot fysiotherapie werkt
In de Verenigde Staten worden voorzieningen voor fysiotherapeutische diensten door elke afzonderlijke staat geregeld door middel van een "staatspraktijk" -handeling. De practice act is wetgeving die beschrijft hoe fysiotherapeutische diensten worden geleverd. Historisch gezien bepaalde de praktijk van elke staat dat fysiotherapeutische diensten alleen zouden worden verstrekt als deze werden besteld door een erkende arts of een andere erkende zorgverlener. Elke staat somt verschillende professionals op die patiënten kunnen verwijzen naar fysiotherapie, inclusief podotherapeuten, tandartsen en nurse practitioners.
De American Physical Therapy Association (APTA) heeft in veel landen met succes gelobbyd om de wet te helpen veranderen zodat patiënten directe toegang hebben tot fysiotherapie. Door in elke staat directe toegang te hebben, worden fysiotherapeuten erkend als de erkende professionals van keuze om in het begin spier- en bewegingsstoornissen bij patiënten te behandelen. U kunt controleren of uw staat directe toegang tot de APTA-website toestaat.
Waarom is directe toegang belangrijk?
Gezondheidszorg is duur. Het lijkt erop dat met elk voorbijgaand jaar meer geld wordt uitgegeven aan gezondheidszorg, zonder objectieve gegevens die patiënten betere resultaten opleveren. Een systeem waarmee de patiënt rechtstreeks naar de diensten van een fysiotherapeut kan gaan, kan helpen geld uit de gezondheidszorg te besparen door onnodige tests of andere verwijzingen door specialisten te elimineren. Vele aandoeningen kunnen met succes worden geëvalueerd en behandeld zonder dure diagnostische testen. Als u rechtstreeks naar uw fysiotherapeut gaat, kunt u meteen beginnen met de behandeling met heel weinig risico op verdere verwonding. Fysiotherapie is een voordelige gezondheidszorg met lage kosten.Is directe toegang veilig?
Sommige tegenstanders van directe toegang tot fysiotherapie stellen dat patiënten mogelijk een risico lopen als ze rechtstreeks naar een fysiotherapeut gaan. Fysiotherapeuten hebben niet het vermogen om bepaalde diagnostische tests te bestellen of medicijnen voor te schrijven om pijn te beheersen.Tot op heden zijn er geen objectieve gegevens die erop wijzen dat zelfverwijzing naar fysiotherapie patiënten met een verhoogd risico brengt. Er is ook niets dat erop wijst dat zelfverwezende patiënten meer of minder gezondheidszorgdollars consumeren tijdens of na hun fysiotherapiezorgaflevering.
Fysiotherapeuten zijn ook getraind om 'rode vlaggen' te herkennen die kunnen wijzen op de noodzaak van meer invasieve medische interventie. In die gevallen wordt onmiddellijk doorverwezen naar uw arts of zorgaanbieder.
Veel staten hebben ook vangnetten ingebouwd in de wetgeving die de praktijk van fysiotherapie regelt. Sommige staten staan bijvoorbeeld directe toegang alleen toe aan therapeuten die drie of meer jaar hebben geoefend. Anderen laten een bepaald tijdsbestek of een specifiek aantal bezoeken aan fysiotherapie tijdens een zorgperiode toe. Als de patiënt bekwame fysiotherapie nodig heeft nadat het tijdsbestek of de bezoekdrempel is bereikt, is doorverwijzing naar de arts van de patiënt verplicht.
Als u lijdt aan een musculoskeletale aandoening die functionele bewegingsbeperkingen veroorzaakt, gebruik dan uw gezond verstand wanneer u beslist welke zorgverlener u moet zien. Een bezoek aan uw plaatselijke fysiotherapeut is een veilige plek om op weg te gaan naar herstel. Vergeet niet dat niet alle staten directe toegang tot fysiotherapie toestaan. U kunt de APTA-kaart voor directe toegang bekijken om te zien of uw staat directe toegang biedt. Als u niet zeker weet of fysiotherapie geschikt voor u is, kan een bespreking met uw arts noodzakelijk zijn om u te helpen beslissen.