Plantaris Spierpijn en Kuitpijn

De plantaris-spier is een kleine spier achter in het been. Samen met de andere spieren van het kalf lopen de plantarisspier en de pees op dezelfde locatie als de spieren van de kuit en de achillespees. 
Verwonding aan de plantaris-spier kan sommige symptomen van een kuitstam of Achillespees scheuren, maar het herstel van een plantaris-spierblessure is meestal veel eenvoudiger.

Anatomie

De belangrijkste spieren in de achterkant van het been zijn de gastrocnemius en de soleusspieren. De gastrocnemius heeft twee hoofddelen, de mediale en laterale hoofden van de gastrocnemius, en is meer oppervlakkig (dichter bij de huid). De soleus bevindt zich dieper in het been. 
Samen vormen de gastrocnemius en soleus spieren de achillespees, die overgaat in een strakke pees in de achterkant van de hiel. De achillespees hecht zich aan het hielbot (de hielbeen). Wanneer de kuitspieren samentrekken, moet de voet naar beneden wijzen. Deze beweging is belangrijk om het lichaam vooruit te helpen tijdens het lopen, rennen en vooral tijdens het sprinten. 
De plantaris-spier is een kleiner onderdeel van de kuitspieren. De plantarisspier en pees zitten ongeveer in het midden van de kuit, tussen de twee hoofden van de gastrocnemius.
Interessant is dat ongeveer 10 procent tot 20 procent van de bevolking wordt geboren zonder plantaris spieren. Geen enkele heeft op geen enkele manier invloed op de mobiliteit, noch op lange noch op korte termijn.

symptomen

Verwondingen aan de plantarisspier kunnen optreden als een spierspanning of vaker als een plantarisspierruptuur. Scheuren in de plantarisspieren worden ook wel "tennisbeen" genoemd, omdat veel mensen die dit letsel oplopen, atleten zijn die naar voren komen, zoals een tennisspeler misschien doet.
Typische symptomen van een plantaris spierruptuur zijn:

• Plotse pijn in de achterkant van het kalf
• Een zwelling of bundeling van de kuitspier
• Zwelling en blauwe plekken achter in het been
• Kramp en krampachtige sensaties van de kuitspier

Diagnose

De belangrijkste stap is om de diagnose te bevestigen, grotendeels om ervoor te zorgen dat de blessure geen ernstiger achillespeesscheur is.
Plantaris-spiertranen kunnen worden onderscheiden van een scheur in de achillespees doordat de voet naar beneden kan worden gericht na de plantarisruptuur. Met een Achilles-traan kan dat niet.
Plantaris-breuken kunnen ook worden verward met een bloedstolsel in de grote aders van het kalf, genaamd diepe veneuze trombose (DVT)..
Als de diagnose onduidelijk is, zijn er tests die kunnen worden uitgevoerd om de diagnose van een plantarisruptuur te bevestigen of uit te sluiten. De twee meest gebruikte tests zijn een MRI of een echografie. Beide tests kunnen nuttig zijn bij het bevestigen van een verwonding aan de plantarisspier of om te zoeken naar andere mogelijke oorzaken van kalfspijn.

Behandeling

Behandeling van een plantaris spierletsel is bijna altijd niet-chirurgisch. Terwijl de verwondingen pijn en handicaps kunnen veroorzaken, verdwijnen de symptomen bijna altijd met eenvoudige behandelingsstappen. De eerste behandeling van een plantarisletsel is met de gebruikelijke R.I.C.E. (Rust, ijs, compressie, hoogte) behandelingen.
Als de pijn significant is, kunnen patiënten een korte tijd van immobilisatie of krukgebruik nodig hebben om de pijn te laten verdwijnen. Geleidelijke toename van mobiliteit en kracht kan worden verkregen met de hulp van een sporttrainer of fysiotherapeut.
Bij conservatieve behandeling verdwijnen de symptomen geleidelijk in de loop van enkele weken, hoewel een volledige genezing tot acht weken kan duren, afhankelijk van de ernst van de verwonding..
Wanneer een inspanning van het kalf iets ernstigers is