Schouder Bursitis en Impingement Syndroom
Schouderbursitis en rotator cuff tendinitis zijn verschillende manieren om te zeggen dat er een ontsteking is van een bepaald gebied in het schoudergewricht dat een gemeenschappelijke reeks symptomen veroorzaakt. De juiste terminologie voor deze symptomen is impingement-syndroom.
Overzicht
Impingement-syndroom treedt op als er een ontsteking is van de pezen van de rotatorenmanchet en de bursa rond deze pezen. Er is een verschil tussen tendinitis en bursitis, maar er is een combinatie van deze problemen in de meeste gevallen van impingement-syndroom.De schouder is een complex gewricht waar verschillende botten, spieren en ligamenten de bovenste ledematen met de borst verbinden. Impingement-syndroom treedt op wanneer er een ontsteking is tussen de bovenkant van de humerus (armbot) en het acromion (punt van het schouderblad). Tussen deze botten bevinden zich de pezen van de rotatormanchet en de bursa die deze pezen beschermt. Normaal glijden deze pezen moeiteloos in deze ruimte - de subacromiale ruimte genoemd.
Oorzaken
Impingement-syndroom is een beschrijvende term voor het knijpen van de pezen en bursa van de rotator-manchet tussen de botten. Bij veel mensen met dit probleem is de vorm van hun botten zodanig dat ze minder ruimte hebben dan andere. Daarom kunnen kleine verdikkingen van de pezen of slijmbeurs symptomen veroorzaken. Uiteindelijk wordt deze ruimte te smal om de pezen en de bursa te herbergen, en elke keer dat deze structuren tussen de botten bewegen, worden ze geknepen.Vaak is er een eerste verwonding die het ontstekingsproces veroorzaakt. Daarna kan het probleem zelfverergerend zijn. Ontsteking veroorzaakt een verdikking van de pezen en bursa. De verdikking neemt dan meer ruimte in beslag en daarom worden de pezen en bursa nog meer geknepen. Dit veroorzaakt meer ontsteking en meer verdikking van de pezen en bursa, enzovoort.
symptomen
Gangbare tekenen van schouder bursitis zijn:- Pijn met bovenactiviteiten (arm boven hoofdhoogte)
- Pijn tijdens het slapen 's nachts
- Pijn over de buitenkant van de schouder / bovenarm
Diagnose
Het stellen van de diagnose van impingement-syndroom kan meestal worden bereikt met een grondig lichamelijk onderzoek. Het is belangrijk om onderzocht te worden door een arts die bekend is met verschillende oorzaken van schouderpijn, omdat andere problemen vergelijkbare symptomen kunnen hebben. Het maken van een juiste diagnose is noodzakelijk voor een juiste behandeling. Röntgenfoto's worden meestal uitgevoerd om de benige anatomie van de schouder te beoordelen. Een MRI kan worden overwogen om er zeker van te zijn dat er geen teken is van een scheur in de rotatormanchet.Impingement syndroom en een rotator cuff scheur zijn verschillende problemen, en hoewel ze gerelateerd zijn, is de behandeling anders. Rotator cuff-scheuren hebben meer kans op chirurgische ingrepen, hoewel de waarheid is dat de meerderheid van rotator cuff-scheuren ook kunnen worden beheerd met niet-invasieve behandelingen.
Behandeling
De meeste patiënten met schouder bursitis kunnen verlichting vinden met enkele eenvoudige, niet-chirurgische behandelingen. Slechts in zeldzame gevallen is chirurgie noodzakelijk voor de behandeling van schouder bursitis. Specifieke behandelingen kunnen verschillen afhankelijk van de voorkeuren van de patiënten, hun verwachtingen en hun reactie op de behandeling.Niet-chirurgische behandeling
Veel mensen vinden verlichting met rusten van specifieke activiteiten, fysiotherapie en ontstekingsremmende medicijnen. Een van de meest voorkomende toepassingen van een cortisone-injectie is voor de behandeling van impingement-syndroom. Als u een van deze behandelingen voor uw impingement-syndroom wilt nastreven, is het de moeite waard om dit met uw arts te bespreken. Als de behandelingen minstens drie tot zes maanden zijn geprobeerd zonder verbetering van de symptomen, kan een chirurgische ingreep genaamd subacromiale decompressie worden overwogen.
Cortisone-opnamen voor ontsteking Chirurgische behandeling
Subacromiale decompressie is een arthroscopische operatie uitgevoerd met behulp van instrumenten ingebracht via kleine incisies. Afhankelijk van de plaats van de ontsteking en de hoeveelheid werk die moet worden gedaan, worden meestal twee tot vier kleine (1 centimeter) incisies gemaakt. Een kleine buis, een cannula genaamd, wordt in elke incisie ingebracht om eenvoudige doorgang van instrumenten in en uit de schouder mogelijk te maken zonder de omliggende weefsels te beschadigen. Een van de instrumenten in de schouder is een videocamera die ongeveer zo groot is als een potlood. Een ander instrument, een scheerapparaat genaamd, wordt door een andere canule ingebracht. Het scheerapparaat wordt gebruikt om de ontstoken slijmbeurs te verwijderen. Nadat de slijmbeurs is verwijderd, wordt de rotatormanchet geïnspecteerd op tekenen van een traan.
Het bot boven de rotatormanchet (het punt van de schouder) wordt het acromion genoemd. Veel mensen met bursitis van de schouder hebben een botspoor dat zich vormt op het onderoppervlak van het acromion. Afhankelijk van het bot van het acromion kan een braam worden gebruikt om het uitsteeksel te verwijderen om meer ruimte te creëren voor de pezen van de rotatorenmanchet. Het voordeel van het verwijderen van de botspoor is een onderwerp van discussie onder orthopedisch chirurgen. Sommige chirurgen geloven dat de aansporing een belangrijke oorzaak is van ontsteking door ruimte rond de pezen van de rotatorenmanchet op te nemen, terwijl anderen beweren dat het verwijderen van de botspoor nooit de resultaten van patiënten met deze operatie heeft verbeterd..
Mensen die een operatie ondergaan, worden in een schouderband geplaatst na subacromiale decompressie, maar ze kunnen snel met de schouderbeweging beginnen. In tegenstelling tot chirurgie voor een scheur in de rotatorenmanchet, is er geen periode van beperkte beweging nodig om peesgenezing mogelijk te maken. In gevallen van geïsoleerde subacromiale decompressie kunnen patiënten onmiddellijk na de operatie beginnen met zachte beweging. Versterking kan binnen een paar weken beginnen en sporten kan worden hervat nadat de zwelling is verdwenen.
Omdat een subacromiale decompressie vaak deel uitmaakt van een andere chirurgische ingreep (zoals een reparatie van een rotator manchet of een labiale herstelchirurgie), kan de ontwenning onder deze omstandigheden heel verschillend zijn. Daarom moet elke patiënt hun revalidatieprogressie bespreken met hun eigen chirurg.
Complicaties na subacromiale decompressie zijn soms, maar kunnen voorkomen. De meest voorkomende problemen zijn pijn en stijfheid die gewoonlijk worden opgelost met fysiotherapie en tijd. Er zijn echter meer ernstige complicaties, zoals infectie, zenuwbeschadiging en kraakbeenbeschadiging, die allemaal langdurige problemen kunnen veroorzaken. Het is belangrijk om stappen te ondernemen om deze complicaties te voorkomen om het best mogelijke resultaat van een operatie te verzekeren.
Waarom complicaties kunnen optreden na artroscopie Chirurgie op een schouder
