Transient osteoporose van de heup Overzicht

Voorbijgaande osteoporose van de heup is een aandoening die om onbekende redenen optreedt. De aandoening wordt gekenmerkt door een spontaan begin van heuppijn geassocieerd met röntgen tekenen van osteoporose en MRI-bewijs van botontsteking. De kop van het dijbeen, het dijbeen, verliest botdichtheid en kracht. Voorbijgaande osteoporose van de heup verdwijnt gewoonlijk vanzelf binnen zes maanden tot een jaar. Het is een heel andere aandoening dan leeftijdgerelateerde osteoporose.

Wie krijgt voorbijgaande Osteoporose van de heup?

Voorbijgaande osteoporose van de heup wordt meestal gevonden bij mannen van middelbare leeftijd en bij vrouwen in hun derde trimester van de zwangerschap. Het is niet duidelijk waarom deze groepen patiënten worden beïnvloed door voorbijgaande osteoporose van de heup. De oorzaak van de aandoening is onbekend, maar theorieën omvatten dat de bloedvaten in het gebied zijn belemmerd, er kan abnormale mechanische belasting op het bot zijn of het heeft betrekking op hormoonveranderingen.

symptomen

Het primaire symptoom van voorbijgaande osteoporose van de heup is het spontane begin van heuppijn. U hebt geen letsel gehad dat zou verklaren waarom uw heup pijn doet. Pijn kan worden ervaren in de lies, bil of dij. Meestal zijn de symptomen erger bij lichaamsgewicht dragende activiteiten. U kunt een merkbare mank lopen. Je hebt mogelijk beperkte beweging omdat meer extreme heupbewegingen pijnlijker zijn. De pijn kan zo heftig worden dat hij uitschakelt. Pijn heeft de neiging om te stijgen gedurende een periode van enkele maanden, en dan geleidelijk verminderen met de tijd.

Diagnose

Wanneer de klinische symptomen een vermoeden van voorbijgaande osteoporose van de heup opwekken, zal een röntgenfoto worden verkregen. De röntgenfoto toont osteoporose van de heupkop (de bal van het heupgewricht met kogelgewricht), wat betekent dat het bot minder dicht is dan normaal. Als dit wordt gezien, kan er ook een MRI worden verkregen om te zoeken naar het kenmerkende bewijs van voorbijgaande osteoporose in deze regio. De MRI en röntgenopname kunnen ook nuttig zijn om onderscheid te maken tussen andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen kunnen hebben, zoals artritis van de heup, avasculaire necrose van de heup of een femorale nekspanningsfractuur.

Behandeling

Omdat voorbijgaande osteoporose van de heup vanzelf oplost binnen ongeveer 6 tot 12 maanden, is de behandeling erop gericht om pijn en ongemak te verminderen. Omdat het bot ongewoon zwak is in het aangedane gebied, bestaat het risico op een heupfractuur, de meest gevreesde complicatie van deze aandoening. Uw arts kan aanbevelen om activiteiten met betrekking tot het dragen van het gewicht te beperken en om krukken of een rollator te gebruiken om de belasting van het bot te verminderen.
Pijnstillers kunnen nuttig zijn om het ongemak in verband met deze aandoening te verminderen. Recente onderzoeken hebben ook enig voordeel aangetoond van bisfosfonaatmedicijnen die worden gebruikt om osteoporose te behandelen.
Fysiotherapie kan worden aanbevolen om uw kracht en flexibiliteit te behouden. Wateroefeningen kunnen goed zijn, omdat ze geen gewicht dragen. Het is goed om vitamine D en calcium te krijgen om botgenezing te ondersteunen.

Hoe het verschilt van leeftijdgerelateerde osteoporose

Leeftijdgerelateerde osteoporose is een progressieve en meestal pijnloze aandoening die de botten in het hele lichaam beïnvloedt. Leeftijdgerelateerde osteoporose heeft gevolgen op lange termijn en risico's voor fracturen.