Startpagina » Orthopedie » Soorten schouderchirurgie

    Soorten schouderchirurgie

    Chirurgie kan een ideale behandeling zijn voor veel voorkomende schouderklachten, met name problemen die niet reageren op conservatieve therapie. Ze kunnen variëren van minimaal invasieve arthroscopische procedures (waarbij een scoop en chirurgische instrumenten worden ingebracht door sleutelgatincisies in uw schouder) tot meer traditionele open operaties met behulp van een scalpel en hechtingen. Elke aanpak heeft zijn voor- en nadelen, beperkingen en gepast gebruik.
    1

    Arthroscopy voor Impingement Syndrome

    Heldenafbeeldingen / Getty Images
    Een van de meest voorkomende redenen voor schouderchirurgie is de behandeling van impingement-syndroom. Dit is een aandoening waarbij de pezen van uw rotator manchet intermitterend worden ingesloten en samengedrukt tijdens beweging. Dit veroorzaakt progressieve schade aan de pezen, evenals de kussens in de gewrichtsruimte (bursa genaamd).
    Impingement-syndroom kan ook worden beschreven als tendinitis van de rotatorcuff en bursitis. 
    De arthroscopische procedure die wordt gebruikt om impingement te corrigeren, staat bekend als subacromiale decompressie. Het doel van de operatie is om de ruimte tussen de rotatormanchet en de bovenkant van de schouder te vergroten (bekend als het acromion).
    Bij het uitvoeren van subacromiale decompressie kan uw chirurg de bursa alleen of een deel van de onderoppervlakken van het acromion verwijderen. Hierdoor ontstaat ruimte voor de rotator manchet om te glijden zonder te worden gekneld tussen het bot.
    Deze chirurgische procedure kan afzonderlijk worden uitgevoerd of als onderdeel van een rotator cuff-operatie. 
    2

    Artroscopische SLAP-reparatie

    Een SLAP-scheur is een verwonding aan de rand van het kraakbeen die de schouderkom omringt (bekend als het labrum). 
    De term SLAP staat voor 'Superior Labrum Anterior and Posterior'. Een SLAP-scheur treedt daarom zowel vooraan (anterieure) als rug (achterste) van het labrum op. Dit gedeelte van het labrum is vooral belangrijk omdat het dient als het aanhechtingspunt van de bicepspees.
    Artroscopische chirurgie kan worden gebruikt om het labrum terug te brengen naar zijn positie aan de rand van de schouderkom. Eenmaal opnieuw gepositioneerd, zouden hechtingen het bot aan het kraakbeen bevestigen. Als de schade zich uitstrekt tot in de bicepspees, kan extra chirurgie nodig zijn.
    SLAP Repair Surgery for a Torn Labrum 3

    Arthroscopie voor schouderdislocatie

    Een schouder dislocatie schade treedt op wanneer de bal van het schoudergewricht uit de kom komt. 
    Bij jonge atleten komt de schade meestal voor op het labrum. Om de schouder te stabiliseren na dislocatie, kan een type operatie, bekend als een Bankart-reparatie, het labrum aan de gewrichtscapsule bevestigen om de bal op zijn plaats te houden.
    Andere gevallen betroffen gegeneraliseerde laxiteit van de schouderligamenten die kunnen leiden tot een aandoening die bekend staat als multidirectionele instabiliteit. Hierdoor kan het schoudergewricht heel gemakkelijk in en uit de contactdoos komen. Chirurgie zou worden gebruikt om de gewrichtscapsule aan te spannen.
    Herhaalde dislocaties kunnen leiden tot ernstige schouderschade en vereisen een ingrijpende operatie om het gewricht op zijn plaats te houden. Hoewel er verschillende manieren zijn om dit te bereiken, hebben de procedures meestal betrekking op het opnieuw positioneren van het bot rond de schouder om de bal steviger op zijn plaats te houden.
    4

    Arthroscopy voor Frozen Shoulder

    Bevroren schouder is de op een na meest voorkomende oorzaak van schouderletsel naast een scheur in de rotatorenmanchet. Hoewel de aandoening meestal met niet-chirurgische middelen kan worden behandeld, zijn er zeldzame gevallen waarin een chirurgische behandeling vereist is.
    Wanneer een frozen shoulder optreedt, wordt de capsule rond het schoudergewricht strakker en samentrekt. Het doel van chirurgie is om het samengetrokken weefsel los te maken zodat de schouder vrijer kan bewegen. Dit wordt meestal gedaan door de capsule helemaal rond de bal van de schouder te snijden, een technische uitdaging gezien de ruimte in de verbinding extreem strak is.
    Een andere uitdaging is dat zodra de capsule wordt gesneden, het lichaam nieuwe littekenweefsel wil maken. Agressieve fysiotherapie is essentieel om de volledige bewegingsvrijheid van de schouder te herstellen.
    Frozen Shoulder Surgery 5

    Rotator manchetreparaties

    Een van de meest voorkomende chirurgische procedures voor de schouder is een rotator manchet reparatie. Er zijn veel manieren om dit te doen, en de meeste chirurgen hebben hun voorkeurstechnieken.
    Het doel van de operatie is om het beschadigde deel van de rotatormanchet te identificeren en eventuele gescheurde of beschadigde pezen schoon te maken en opnieuw aan te brengen. Zodra het gezonde weefsel is gevonden, gebruikt de chirurg verschillende technieken om de pees te herstellen zonder de resterende weefsels te overmatig te strekken
    De traditionele benadering, een open rotator cuff reparatie genoemd, omvat een chirurgische incisie van enkele centimeters lang om de omringende spier los te maken en de rotator cuff direct te repareren. Een nieuwere techniek wordt artroscopisch uitgevoerd, meestal op kleinere verwondingen.
    Er is ook een hybride versie, een mini-open rotator manchet reparatie, die kan worden gebruikt als de schade groot is. Het omvat het plaatsen van ankers in het schouderbot waaraan de pezen veilig kunnen worden gehecht met hechtingen.
    Er kunnen zich omstandigheden voordoen waarin reparatie niet mogelijk is. Uitgebreide scheidingen, die bekend staan ​​als massale rotator cuff-scheuren, zijn moeilijk te herstellen omdat de weefsels zich kunnen terugtrekken als een rubberen band en snelle celdood kunnen ervaren (atrofie).
    Chirurgische opties voor Rotator-manchetreparatie 6

    Acromioclaviculaire (AC) gezamenlijke reparaties

    Het acromioclaviculaire gewricht, algemeen bekend als het AC-gewricht, is de kruising van het uiteinde van het sleutelbeen (sleutelbeen) en acromion. Er zijn verschillende problemen die kunnen optreden aan het AC-gewricht. 
    De eerste is dat het kan verslijten. Dit kan optreden als gevolg van artritis, meestal op de plaats van een eerder trauma. Het kan ook verslechteren door een blessure bij herhaald gebruik, zoals gewichtheffen (een aandoening die wordt aangeduid als distale claviculaire osteolyse).
    Als een van deze aandoeningen optreedt, kan een open operatie worden uitgevoerd om het uiteinde van het sleutelbeen te verwijderen en de AC-gewrichtsruimte te verwijden.
    Instabiliteit kan ook optreden aan het AC-gewricht en progressieve schade veroorzaken aan de ligamenten die het sleutelbeen verbinden met het uiteinde van het schouderblad. Dit kan uiteindelijk leiden tot schouderscheiding. Hoewel schouderscheiding vaak niet-chirurgisch kan worden behandeld, kan bij ernstige gevallen een operatie nodig zijn om ligamenten te repareren of te reconstrueren die het einde van het sleutelbeen ondersteunen..
    AC gewrichtschirurgie om een ​​gescheiden schouder te repareren 7

    Schoudervervanging

    Schoudervervangingschirurgie is meestal gereserveerd voor gevorderde artritis van het schoudergewricht, maar kan ook worden gebruikt voor complexe fracturen en andere problemen die niet met andere technieken kunnen worden gerepareerd.. 
    Een typische schoudervervanging zal de kogelscharnierverbinding vervangen door een kunstbal van metaal en een plastic bus. 
    In gevallen waarbij alleen het bovenste deel van het armbeen (opperarmbeen) is gebroken of de sok van de arthritische schouder nog intact is, kan een gedeeltelijke vervanging, bekend als hemiarthroplastiek, voldoende zijn. Hemiarthroplastiek vervangt gewoon de bal van de schouder, waardoor de socket onaangetast blijft.
    Een andere optie is de omgekeerde schoudervervanging. Zoals de naam zegt, keert de operatie de locatie van de bal en de socket om zodat de vervangen bal gaat waar de socket zat en de vervangen socket gaat waar de bal was. De operatie kan een mechanisch voordeel verschaffen aan mensen met een aandoening die rotatormanchaat scheurarthropathie wordt genoemd, waarbij zowel de labrum- als de rotatormanchet ernstig beschadigd zijn.
    8

    Biceps peesoperaties

    De biceps is een spier aan de voorkant van je arm. Aan de bovenkant bevindt zich een pees, de lange kop van de biceps, die de spier aan de schouder hecht door zich door de rotatormanchet te verplaatsen en zichzelf op het labrum te bevestigen. Deze complexe relatie maakt het lange hoofd van de biceps een gemeenschappelijk doelwit voor schouderproblemen.
    Bicepspeeschirurgie kan afzonderlijk of als onderdeel van een rotatormanchetreparatie worden uitgevoerd. Er zijn over het algemeen twee benaderingen gebruikt. Een daarvan is om de peesverbinding in het schoudergewricht te verbreken en deze weer buiten het schoudergewricht te bevestigen.
    De andere, een tenotomie genoemd, scheidt eenvoudigweg de pees en laat deze van de arm terugtrekken. Hoewel je zou kunnen veronderstellen dat dit de biceps kracht en functie beïnvloedt, zijn er tal van professionele atleten die een tenotomie hebben gehad en teruggekeerd zijn naar hun concurrerende loopbaan, vaak sneller dan wanneer ze een chirurgische reattachment hadden ondergaan.

    Risico's en complicaties

    Al deze chirurgische ingrepen kunnen veilig en effectief worden uitgevoerd, maar zijn niet zonder risico's. Hoewel complicaties soms voorkomen, kunnen ze infectie, littekenvorming van het weefsel (fibrose) en sepsis omvatten. Een goede postoperatieve zorg en revalidatie kunnen het risico op complicaties verminderen.
    Bespreek, voordat u geopereerd wordt, uw chirurg over de risico's en voordelen van de procedure en de resultaten die u kunt verwachten. Aangezien de meeste schouderoperaties een keuzevak zijn, neemt u de tijd om een ​​weloverwogen keuze te maken en zo nodig een second opinion in te winnen. Het is belangrijk om uw verwachtingen te beheren en volledig te begrijpen wat er van u wordt verlangd tijdens postoperatieve revalidatie.