Benzodiazepines Verslaving en afhankelijkheid
Benzodiazepines zijn een klasse van medicijnen die vaak worden voorgeschreven voor de behandeling van angst- en paniekaanvallen in verband met paniekstoornissen. Er is weinig twijfel over mogelijk dat benzodiazepines fysiek en psychologisch verslavend kunnen zijn. Wat echter ter discussie staat, is de omvang van het probleem bij gebruikers die deze medicijnen uitsluitend voor therapeutische doeleinden gebruiken bij de behandeling van angst.
Om een duidelijker beeld te krijgen van de afhankelijkheidsrisico's die samenhangen met het gebruik van benzodiazepines, is het belangrijk om het onderscheid te maken tussen drugsverslaving en drugsverslaving. Is fysieke afhankelijkheid van een benzodiazepine hetzelfde als verslaving? Als ontwenningsverschijnselen optreden na stopzetting van een benzodiazepine, betekent dit dat verslaving is opgetreden?
Afhankelijkheid
Fysieke afhankelijkheid van een medicijn kan worden geïdentificeerd door ontwenningsverschijnselen als het medicijn abrupt wordt gestopt of verminderd. Hoewel fysieke afhankelijkheid een onderdeel van verslaving kan zijn, is het op zich geen verslaving. In feite is fysieke afhankelijkheid een gevolg van veel medicijnen. Bepaalde bloeddrukmedicijnen kunnen bijvoorbeeld lichamelijke afhankelijkheid veroorzaken. Toch leiden deze medicijnen niet tot verslaving.
Fysieke afhankelijkheid kan een verwachte uitkomst zijn van het therapeutisch gebruik op lange termijn van benzodiazepines. Een dergelijke afhankelijkheid kan ontwenningsverschijnselen veroorzaken als het medicijn abrupt wordt gestopt of te snel wordt verlaagd. Deze symptomen kunnen zijn:
- angst
- diarree / maagklachten
- slapeloosheid
- spierkrampen
- hoofdpijn
- verminderde concentratie
- snel ademhalen
- tremoren
- toevallen
Als een persoon fysiek afhankelijk is van een benzodiazepine, kunnen ontwenningscomplicaties worden vermeden door de dosering van de medicatie in de loop van de tijd langzaam te verlagen..
verslaving
Drugsverslaving is een hersenziekte die wordt geïdentificeerd door componenten van fysieke en psychologische afhankelijkheid. Ontgifting kan leiden tot het einde van fysieke afhankelijkheid, maar de psychologische component houdt de verslaafde standvastig. Het is dit onderdeel dat maakt het handhaven van soberheid zo moeilijk voor patiënten. Er is geen remedie voor verslaving en het handhaven van soberheid is meestal een voortdurende zoektocht naar de getroffenen.
Drugsverslaving leidt tot gedrag dat op het zoeken naar drugs is gericht en blijft doorgaan ondanks negatieve consequenties. Drugszoekend gedrag met benzodiazepine kan het krijgen van het medicijn van meer dan één leverancier of illegaal verkrijgen van het medicijn zonder recept van een arts zijn.
Verslaving aan benzodiazepinen of andere medicijnen kan in veel levensfuncties negatieve gevolgen hebben. Deze gevolgen kunnen zijn: verlies van arbeidsproductiviteit, familie- of relatieproblemen of juridische problemen. Drugsverslaving leidt tot voortzetting van het gebruik van het medicijn, ondanks de negatieve gevolgen.
Volgens de American Society of Addiction Medicine verschilt drugsverslaving van drugsverslaving. Niet alle mensen met een fysieke afhankelijkheid van een medicijn zullen verslaafd worden. Er wordt aangenomen dat bepaalde personen vatbaar zijn voor of vatbaar zijn voor verslaving op basis van biologische, psychologische en sociale invloeden.
Tekenen van drugsverslaving kunnen zijn:
- gedrag dat op drugs lijkt (het verkrijgen van het medicijn van meerdere artsen, het illegaal verkrijgen van het medicijn)
- hunkeren naar het medicijn
- preoccupatie met het verkrijgen van het medicijn
- misbruik van het medicijn voor bedwelming of plezier
- afhankelijkheid en terugtrekking bij het stoppen van het medicijn
- interferentie met normale levensfuncties (verminderde werkproductiviteit, verminderde motivatie)
- relatieproblemen
- juridische kwesties
- voortgezet gebruik ondanks negatieve gevolgen
Pseudo-verslaving
Drugszoekend gedrag is een gebruikelijk onderdeel van verslaving. Maar dit soort gedrag kan ook het gevolg zijn van echte symptomen die niet adequaat zijn behandeld. Een persoon die symptomen van angst en paniek heeft, kan bijvoorbeeld drugs zoeken om zijn of haar symptomen onder controle te krijgen. Dit is geen echte verslaving omdat het individu het medicijn niet zoekt voor plezierdoeleinden en geen gedrag vertoont dat op drugs lijkt, als de paniek symptomen adequaat worden behandeld.
Gebruik op lange termijn Benzodiazepine
Veel mensen die langdurige benzodiazepine-therapie voorgeschreven krijgen voor angst geassocieerd met paniekstoornis of een andere angststoornis, maken zich zorgen om 'verslaafd' te raken. Sommige artsen kunnen de behandeling met benzodiazepine vanwege hetzelfde probleem achterhouden. Veel studies hebben gesuggereerd dat langdurig gebruik van benzodiazepine effectief en veilig is en niet leidt tot verslaving bij de meeste mensen die voor angst worden behandeld. Maar voor sommige mensen kan het gebruik van benzodiazepine tot verslaving leiden. Dit risico lijkt groter bij mensen met een voorgeschiedenis van alcohol- of andere drugsverslaving of mensen die actief alcohol of andere drugs gebruiken.
Het is belangrijk om te onthouden dat benzodiazepines over het algemeen veilig en effectief zijn bij gebruik zoals voorgeschreven. Tolerantie en afhankelijkheid kan resulteren, en kan zelfs worden verwacht, bij langdurig gebruik. Maar dit is niet hetzelfde als verslaving. Als u denkt dat u een verslavingsprobleem heeft, onthoud dan dat er hulp beschikbaar is. Praat met uw arts of andere zorgverlener over de behandelingsmogelijkheden.
