Waarom werkt de therapie niet?

Psychologische interventies worden vaak gebruikt bij de behandeling van paniekstoornissen, paniekaanvallen en agorafobie. Hoewel het een van de meest gebruikte behandelingsopties is, is psychotherapie niet altijd effectief. Als u de therapie met weinig of geen resultaten hebt geprobeerd, vraagt ​​u zich misschien af ​​waarom de therapie niet werkt.

Er zijn tal van redenen waarom psychotherapie je misschien niet helpt om door persoonlijke problemen te werken en je paniekstoornis te beheersen. Hier worden een aantal veel voorkomende wegversperringen genoemd die mogelijk verklaren waarom de therapie niet voor u werkt. Deze lijst kan u helpen bij het opsporen van potentiële obstakels bij de therapie en neemt stappen om deze obstakels te doorstaan.

Een onvermogen zich te committeren aan de therapie

Wanneer de therapie niet werkt. Getty Images Credit: Eric Audras

Therapiesessies lopen meestal bijna een uur per week of om de andere week. Om het meeste uit therapie te halen, moet u tijd en moeite besteden zowel tijdens als tijdens therapiesessies. Je therapeut zal je hoogstwaarschijnlijk vragen om huiswerkopdrachten tussen de sessies af te maken. Er wordt van je verwacht dat je actief deelneemt aan de sessies, waarbij je je gedachten en gevoelens onderzoekt en nieuwe vaardigheden leert.

Therapie vereist niet alleen een investering van uw tijd en geld, maar het impliceert ook een toewijding aan het werken aan zelfverbetering. Vaak kom je alleen uit therapie wat je bereid bent erin te doen. Als de therapie onsuccesvol is geweest, stel jezelf dan de vraag of je echt de nodige tijd en moeite hebt besteed. Als u vindt dat uw persoonlijke weerstand of ongemotiveerd gevoel u tegenhoudt, bespreek deze problemen dan met uw therapeut.

Problemen met uw therapeut

De eerste therapeut die je ontmoet, is misschien niet de juiste match voor jou. Wanneer u voor de eerste keer een therapeut bezoekt, moet u uzelf afvragen of u denkt dat dit iemand is met wie u vertrouwd bent en waar u zich regelmatig voor openstelt. Je zult nauw samenwerken met je therapeut, persoonlijke ervaringen onthullen, diepe emoties uiten en nieuwe manieren van zijn oefenen. Het is belangrijk dat u zich op uw gemak voelt bij uw therapeut en overtuigd bent van hun mogelijkheden om u te helpen.

Het vinden van de juiste therapeut houdt in dat u uw eigen persoonlijke voorkeuren in overweging neemt en de kwalificaties van de therapeut voor het werken met paniekstoornis controleert. Tips voor het kiezen van een therapeut zijn onder andere het vinden van een persoon met wie je goede communicatie hebt, bepalen of je therapeut competent is in het behandelen van angststoornissen, beslissen of het geslacht van de therapeut belangrijk voor je is en het gevoel hebben dat je therapeut empathie en begrip heeft voor je toestand. U wilt ook een therapeut die kennis heeft van therapeutische interventies waarvan is vastgesteld dat deze effectief zijn bij de behandeling van paniekstoornissen, zoals cognitieve gedragstherapie of paniekgerichte psychodynamische psychotherapie..

Problemen met sociale ondersteuning

Familie en vrienden kunnen een belangrijke rol spelen in uw herstelproces. Door uw persoonlijke groei aan te moedigen, kunnen uw geliefden een enorme hulp zijn bij het helpen slagen van uw therapeutische inspanningen. Tegelijkertijd kunnen sommige geliefden uw therapeutische behandelingsproces eigenlijk bemoeilijken.

Als onderdeel van de therapie zul je nieuwe vaardigheden en strategieën ontwikkelen om je paniekstoornis symptomen te beheersen. Sommige familie en vrienden kunnen je onbedoeld mogelijk maken door je niet de onafhankelijkheid te geven die je nodig hebt om te veranderen en te groeien. Uw therapeut kan u bijvoorbeeld aanraden om desensibilisatie uit te oefenen, waarbij u zichzelf langzaam blootstelt aan paniekopwekkende situaties. Een overdreven beschermend familielid kan u overtuigen om angstwekkende gebeurtenissen en omgevingen te vermijden. Luisteren naar een enabler zal alleen maar bijdragen aan je voortdurende angsten en afhankelijkheid van anderen.

Sommige mensen in uw leven kunnen zich geïntimideerd voelen door uw persoonlijke groei en proberen u te ontmoedigen om positieve veranderingen aan te brengen. Zulke mensen zullen elke tactiek proberen om je inspanningen te saboteren, zoals je vertellen dat je therapeut ongelijk heeft of dat je ze pijn doet door jezelf te veranderen. Ze kunnen zelfs met je debatteren over je succes of afstand geheel van jezelf.

Het is ook mogelijk dat u weinig sociale steun voor paniekstoornissen buiten de therapie hebt. Gemotiveerd blijven om de therapie bij te wonen kan moeilijk zijn als je ook te maken hebt met eenzaamheid. Als u in staat bent om een ​​netwerk voor sociale ondersteuning op te bouwen, kunt u mogelijk worden aangemoedigd en geïnspireerd tussen therapiesessies.

Co-voorkomende omstandigheden

Er zijn veel medische aandoeningen die vaak samen voorkomen met paniekstoornissen. Enkele veel voorkomende co-existente gezondheidsproblemen omvatten hoofdpijn, prikkelbare darmsyndroom en zure refluxziekte. Bovendien zijn er veel gerelateerde psychische aandoeningen die veel voorkomen bij mensen met een paniekstoornis. Sommige van deze aandoeningen omvatten depressie, sociale fobie en PTSS.

Als co-voorkomende ziekten niet worden herkend, kunnen ze uw voortgang in de therapie belemmeren. Omgaan met paniekstoornis kan een uitdaging op zichzelf zijn. Therapeutische vooruitgang kan nog moeilijker zijn als u een andere aandoening heeft om mee om te gaan. Als u bijvoorbeeld ook depressieve symptomen ervaart, is het misschien moeilijk om de energie en interesse in uw persoonlijke welzijn te behouden.

Als u vermoedt dat u een verwante aandoening heeft, zorg er dan voor dat u uw zorgen met uw therapeut bespreekt. Als u de diagnose krijgt van een extra ziekte, moet uw therapeutische behandelplan het beheer van beide aandoeningen weerspiegelen.