Hoe vaak komt een foutdiagnose of gemiste diagnose voor?

Als u problemen ondervindt bij het krijgen van een antwoord op uw symptomen, of als u merkt dat uw behandeling niet werkt zoals het zou moeten, kunt u zich afvragen of het mogelijk is dat u een verkeerde diagnose heeft gesteld of dat uw diagnose helemaal wordt gemist. Misdiagnose en gemiste diagnoses komen vaker voor dan u zou beseffen.
EEN misdiagnosis beschrijft een situatie waarin uw arts u vertelt dat u een ziekte of aandoening heeft, maar het is onjuist. Een arts kan bijvoorbeeld de griep diagnosticeren, maar de patiënt heeft echt de ziekte van Lyme.
EEN gemiste diagnose beschrijft het ontbreken van een diagnose, meestal leidend tot geen of onnauwkeurige behandeling. Een voorbeeld zou zijn wanneer een vrouw wordt verteld dat de kleine knobbel in haar borst goedaardig is, om pas later te leren dat het inderdaad kwaadaardig is. Of een te algemene gemiste diagnose is de ervaring van een vrouw die maagklachten naar een gastro-enteroloog stuurt, maar haar echte probleem is eierstokkanker, waarvoor een gynaecoloog nodig is.
In sommige gevallen maakt het geen verschil dat de diagnose van een patiënt onjuist is, omdat het medische probleem zijn loop zal nemen, waarschijnlijk zal genezen, en het feit dat het een verkeerde diagnose of gemiste diagnose is, een moeilijk punt zal zijn.
In andere gevallen is de diagnose zo anders dan de realiteit van het medische probleem van de persoon dat de resulterende verkeerde behandeling of gemiste behandeling de dood of verzwakking kan veroorzaken.

overwicht

De werkelijke percentages van mis- en gemiste diagnoses versus correcte, nauwkeurige diagnoses zijn moeilijk te bepalen, hoewel experts het percentage op ongeveer 40% zetten. Gemiste en onjuiste diagnoses worden zelden gerapporteerd omdat er geen echt mechanisme is om deze te rapporteren. Als de patiënt sterft, kan de familie een autopsie vragen, maar autopsies zijn duur en tenzij de informatie goed kan worden gebruikt, worden ze niet aanbevolen door de professionals. Verder, als de betrokken professionals zich realiseren dat er mogelijk een verkeerde diagnose is gesteld, zou het hoogst onwaarschijnlijk zijn dat ze zouden overwegen om die aanbeveling te doen.
Zelfs als we de werkelijke statistieken niet kennen, is een percentage van 40% opmerkelijk en angstaanjagend. Denk er zo over na: van de laatste 10 bezoeken aan uw arts die resulteerden in een diagnose, ongeacht welke diagnose, is het mogelijk dat vier van hen fout waren. Of denk er anders over: op uw werkplek of buurt, of een club of groep waarvan u deel uitmaakt, hebben 10 van uw vrienden die de diagnose 'iets' hadden gekregen, vier van hen het verkeerde antwoord gegeven over hun symptomen.
Gemist en verkeerde diagnoses kunnen iedereen overkomen - en dat doen ze ook. De bekende en gerespecteerde Dr. Jerome Groopman schreef zijn boek, Hoe artsen denken, na vele malen verkeerd te zijn gediagnosticeerd. Fran Drescher, bekend als TV's The Nanny, en Padma Lakshmi, de presentator van de tv-show Top Chef, werden beide keer op keer verkeerd gediagnosticeerd voordat ze eindelijk leerden wat hun medische problemen waren en welke behandeling daadwerkelijk zou werken. Ze behoorden tot de gelukkigen omdat ze uiteindelijk de juiste diagnose kregen.

Wat te doen

Als u symptomen blijft ondervinden, ook al wordt u behandeld voor een medisch probleem, of als u een voorgevoel heeft, is uw diagnose niet correct, dan bent u het aan uzelf verplicht alternatieven te zoeken om uit te zoeken wat uw echte diagnose zou kunnen zijn.
Begin met het gebruik van het systeem dat artsen gebruiken, genaamd differentiaaldiagnose. Vraag uw huisarts dan om u door te verwijzen naar eender welke specialist die voor het lichaamssysteem of de ziektetoestand zorgt dat uw procedure voor differentiële diagnose zou suggereren.
Gemiste en foutieve diagnoses zijn vaak genoeg dat ze mogelijk de reden zijn dat u de antwoorden of behandeling die u nodig hebt niet kunt krijgen. Je bent het jezelf verschuldigd om naar andere opties te kijken.