Nieuwe behandelingen voor idiopathische pulmonale fibrose
Wat is idiopathische pulmonale fibrose?
Idiopathische longfibrose is een chronische of langdurige aandoening die de kleine ruimtes in de longen vernietigt (interstitia). Hoewel er beperkte gegevens beschikbaar zijn over de exacte prevalentie van de ziekte, schat de American Lung Association dat deze ongeveer 140.000 Amerikanen treft. Tijdens het doornemen van de literatuur, zag ik veel lagere schattingen wanneer de ziekte restrictiever wordt gedefinieerd (excuseer de woordspeling), met gevolgen voor 14 tot 28 personen per 100.000. Mensen met de ziekte zijn meestal 50 jaar en ouder en de ziekte treft meer mannen dan vrouwen.Niemand weet wat de oorzaak is van idiopathische pulmonaire fibrose (vandaar de naam an idiopathische wanorde). Wat we wel weten is dat deze dodelijke ziekte de terugslag in de longen vergroot - de longen zijn een elastisch orgaan - waardoor het moeilijker is om te ademen. Van belang is idiopathische pulmonaire fibrose beperkend longziekte die de longvolumes verlaagt. Eenmaal gediagnosticeerd, is de mediane overlevingsduur voor mensen met de ziekte slechts 4 jaar.
Idiopathische longfibrose veroorzaakt ontsteking en fibrotische veranderingen (littekens) in het longweefsel (parenchym) dat mechanisch is gekoppeld aan longcapillairen in de longblaasjes. De longcapillairen in longblaasjes worden aldus vernietigd; longcapillairen zijn betrokken bij de zuurstofuitwisseling en brengen zuurstofrijk bloed in het lichaam. Met andere woorden, bij mensen met idiopathische pulmonaire fibrose, littekens in longweefsel mucks het vermogen voor pulmonale haarvaten om zuurstof uit de lucht die we ademen filteren.
Idiopathische longfibrose maakt het moeilijk adem te halen na inspanning. Het veroorzaakt ook hoest en een verandering in longgeluiden bij onderzoek. Veel symptomen van de ziekte zijn ook systemisch of lichaamsbreed en omvatten vermoeidheid, gewichtsverlies en knieval van de vingers en tenen. CT-scans met een hoge resolutie (stel je über-gedetailleerde x-stralen voor) vertonen een fragmentarisch of bont en "honingraat" uiterlijk waarbij fibrotische veranderingen hebben plaatsgevonden. Chirurgische biopsie biedt een definitieve diagnose van de ziekte. Naarmate pulmonaire fibrose vordert, leidt dit tot een groot aantal comorbide of gelijktijdige aandoeningen, waaronder ademhalingsfalen, hartfalen en pulmonale hypertensie..
Hoewel we niet zeker weten wat precies idiopathische longfibrose veroorzaakt, weten we dat er enkele waarschijnlijke risicofactoren zijn voor de ziekte:
- roken van sigaretten
- virale longinfecties
- inademing van gas, dampen, stof en andere kleine deeltjes
- GERD (gastro-oesofageale refluxziekte AKA chronisch brandend maagzuur)
- genetica
Wat zijn Pirfenidon (Esbriet) en Nintedanib (Ofev)?
In klinische onderzoeken is aangetoond dat pirfenidon (Esbriet) en nintedanib (Ofev) de fibrose of littekens verminderen en daarom de progressie van de ziekte vertraagt..Pirfenidon heeft meerdere mogelijke werkingsmechanismen en is een oraal medicijn. In klinische fase 3-onderzoeken zag bijna de helft van de deelnemers met lichte tot matige idiopathische pulmonaire fibrose die pirfenidon kregen een verminderde afname van de gedwongen vitale capaciteit. Deze maat geeft een vertraagde progressie van de ziekte aan. Deelnemers ondervonden andere positieve voordelen, waaronder verbeteringen op 6 minuten loopafstand en afnamen in mortaliteit (aantal sterfgevallen) tijdens de 52 weken durende onderzoeksperiode. Mogelijke bijwerkingen van de behandeling waren beheersbaar en beperkt tot fotosensibiliteit, maagkrampen, misselijkheid en braken.
Nintenanib is tyrosine-kinase-remmer en zoals pirfenidon is een oraal medicijn. Naast andere biologische processen is tyrosinekinase betrokken bij littekenvorming en fibrotische verandering. In klinische fase 3-onderzoeken, zoals pirfenidon, vertraagde nintenanib ook de progressie van idiopathische pulmonaire fibrose, gemeten als een afname van de mate van achteruitgang van geforceerde vitale capaciteit. Mogelijke bijwerkingen zijn diarree, misselijkheid, braken, hoofdpijn, verhoogde bloeddruk en verhoogde leverenzymen (een indicator van leverdisfunctie). Tot slot is Ofev een teratogeen dat tijdens de zwangerschap niet moet worden ingenomen uit angst voor foetale misvorming of de dood.
Wat betekenen Pirfenidon (Esbriet) en Nintedanib (Ofev) voor jou?
Als u of iemand die u kent idiopathische longfibrose heeft, is de goedkeuring van pirfenidon (Esbriet) en nintedanib (Ofev) een echte medische doorbraak die moet worden verwelkomd als goed nieuws. Sommige zaken moeten echter worden opgehelderd voordat deze geneesmiddelen echt hun plaats krijgen in de klinische geneeskunde. Ten eerste is het onduidelijk of pirfenidon en nintendanib afzonderlijk of tegelijkertijd moeten worden gebruikt bij de behandeling van idiopathische pulmonaire fibrose. Als ze samen worden gebruikt, weten we niet zeker welk medicijn het eerst moet worden gebruikt. Indien apart gebruikt, weten we niet zeker of de medicatie een synergetisch of versterkt effect zal vertonen. Ten tweede weten we niet zeker of sommige mensen bijzonder gevoelig zijn ("responders") voor een of beide van deze medicijnen. Ten derde weten we niet of de medicijnen de progressie van idiopathische longfibrose zullen blijven verminderen na de bijna jaarlange testperiode.Tot slot, als u of een geliefde idiopathische longfibrose heeft, overweeg dan om meer te leren over steungroepen voor de ziekte bij de American Lung Association of National Heart, Lung en Blood Institute.
