Differentiële diagnose gebruiken om uw ziekte te bevestigen
En soms werkt dat systeem. Soms zie je dat je een verkeerde diagnose hebt gesteld of dat de dokter je helemaal niet zal diagnosticeren. De frequentie van gemiste of verkeerde diagnoses is veel te hoog, daarom is het zo veel belangrijker dat wij patiënten begrijpen hoe artsen ons diagnosticeren, en wat we kunnen doen om te bevestigen dat hij of zij bij het juiste antwoord is aangekomen..
Het proces van differentiële diagnose
Hoe vindt uw arts uw diagnose? Zijn denkproces zou moeten werken zoals dat van een detective. Aan de hand van aanwijzingen uit uw beschrijvingen van symptomen, uw medische tests, zijn medische kennis en aanvullende invoer, maakt uw arts een lijst van alle mogelijke diagnoses die zouden kunnen verklaren wat er medisch verkeerd met u is.Vervolgens zal hij één voor één, met dezelfde aanwijzingen, de lijst gaan verfijnen door aanwijzingen te vinden die niet passen. Dat proces van eliminatie wordt "differentiaaldiagnose" genoemd. Uiteindelijk zal hij met één diagnose achterblijven, en dat is degene die hij je geeft.
Wat gebeurt er nu?
De meeste patiënten denken dat de volgende stap is om te vragen naar opties voor behandeling. Ze willen tenslotte weten hoe ze hun gezondheidsprobleem kunnen herstellen of genezen.Maar jij, de gemachtigde patiënt, weet beter. Of dat doe je tenminste, als je eenmaal hebt geleerd wat je daarna moet doen.
Vraag uw arts: "Wat kan het nog meer zijn?" Deze vijf woorden kunnen een groot verschil maken in uw zorg.
Het is belangrijk voor u om te weten wat die andere diagnose-opties waren en waarom ze zijn geëlimineerd. Je kunt belangrijk inzicht krijgen in wat er mis is met je door ze te begrijpen.
Wat je kunt leren
Een belangrijke reden om te begrijpen welke diagnoses werden geëlimineerd - en waarom - is bevestigen dat al het bewijsmateriaal correct was. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat uw arts een symptoom dat u heeft ervaren verkeerd heeft begrepen, of uw bloeddruk verkeerd heeft geregistreerd, of uw records zelfs heeft vermengd met die van een ander..Het is zelfs mogelijk dat u niet helemaal open was met uw arts en dat dat zijn beslissing mogelijk heeft beïnvloed. U kunt bijvoorbeeld leren dat hij één diagnose-optie verwierp op basis van het feit dat u geen koorts hebt. Misschien besefte hij echter niet dat u aspirine gebruikte om de koorts te verminderen, en koorts is toch een van uw symptomen..
Terwijl uw arts uitlegt waarom hij elk van de andere opties heeft verworpen, luister goed voor aanvullende aanwijzingen. Het kan zijn dat de aanwijzingen die gebruikt worden om een diagnose te negeren, verkeerd zijn. Als u het bewijs samen met uw arts bekijkt, controleert u of het juiste bewijs is gebruikt om uw diagnose te bepalen. Als het niet juist was, kan uw arts besluiten om te heroverwegen.
Schrijf de namen op van de diagnoses die uw arts heeft afgewezen. Later, als de behandeling die u kiest niet lijkt te werken, kunt u zich afvragen of u een verkeerde diagnose hebt gesteld. Misdiagnose gebeurt vaker dan we zouden willen geloven, en als u weet wat de alternatieven van uw diagnose zijn, kunnen u en uw arts later, indien nodig, een nauwkeuriger antwoord geven.
Wat te doen Volgende
- Als u uw diagnose begrijpt, weet waarom het voor u is vastgesteld en weet u zeker dat het correct is, dan wilt u de behandelingsopties met uw arts bespreken.
- U zult ook tijd willen doorbrengen om meer te leren over uw diagnose en behandelingsopties, zodat u kunt samenwerken met uw arts om de beste keuze voor uw zorg te maken.
