5 dingen die vrouwen met PCOS moeten weten over hypothyoid

Schildklieraandoeningen en polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) zijn twee van de meest voorkomende (en misschien over het hoofd gezien) endocriene aandoeningen bij vrouwen. Hoewel hypothyreoïdie en PCOS heel verschillend zijn, hebben deze twee voorwaarden veel vergelijkbare kenmerken.
Hier zijn 5 belangrijke dingen die vrouwen met PCOS moeten weten over hypothyroid.

Hypothyreoïdie komt zeer vaak voor in PCOS

Hypothyreoïdie, en in het bijzonder Hashimoto's thyroïditis, komt vaker voor bij vrouwen met PCOS dan bij de algemene bevolking. Hashimoto's is een auto-immuunziekte waarbij het lichaam zichzelf aanvalt.
Sinha en collega's ontdekten dat 22,5% van de vrouwen met PCOS hypothyreoïdie had in vergelijking met 8,75% in controles en dat antilichamen van de schildklier aanwezig waren in 27% van de patiënten met PCOS versus 8% in controles. Meer recentelijk, een studie gepubliceerd in Endocriene onderzoek toonden een hogere prevalentie van Hashimoto's en verhoogde TSH (met vermelding van hypothyroid) bij PCOS-patiënten.

Schildklier en PCOS zijn onderling verbonden

Er wordt aangenomen dat zowel genetische factoren als omgevingsfactoren bijdragen aan schildklieraandoeningen in PCOS. Van hypothyreoïdie is bekend dat het PCOS-achtige eierstokken en algehele verslechtering van PCOS en insulineresistentie veroorzaakt.
Hypothyreoïdie kan testosteron verhogen door het niveau van geslachtshormoonbindend globuline (SHBG) te verlagen, de omzetting van androstenedione in testosteron en estradiol te verhogen en de metabole klaring van androstenedione te verminderen.
Een verhoogde oestrogeen- en oestrogeen / progesteron-verhouding lijkt direct betrokken te zijn bij hoge schildklier-antilichaamniveaus bij PCOS-patiënten.

De schildklier beïnvloedt je hele lichaam

Gevestigd in de basis van uw keel met een vlindervorm, reguleert de schildklier de snelheid waarmee uw lichaam voedsel omzet voor energie, functionerend als een thermostaat om het metabolisme van het lichaam en andere systemen te regelen. Als u te snel werkt (hyperthyreoïd), heeft dit de neiging uw metabolisme te versnellen. Als het te langzaam werkt (hypothyroid), heeft dit de neiging uw metabolisme te vertragen, wat resulteert in gewichtstoename of problemen met afvallen.
Alle cellen in uw lichaam vertrouwen op de hormonen die door uw schildklier worden uitgescheiden om goed te functioneren. Naast het regelen van de snelheid waarmee uw lichaam koolhydraten, eiwitten en vetten omzet in brandstof, regelen schildklierhormonen ook uw hartslag en kunnen uw menstruatiecyclus beïnvloeden, wat de vruchtbaarheid beïnvloedt..

TSH alleen niet genoeg

TSH alleen is geen betrouwbare test om de werking van uw schildklier te bepalen. TSH meet hoeveel T4 de schildklier wordt gevraagd te maken. Een abnormaal hoge TSH-test kan betekenen dat u hypothyreoïdie heeft. Vertrouwen op TSH alleen is niet voldoende om een ​​juiste diagnose te stellen en een reden waarom zoveel mensen met hypothyreoïde een verkeerde diagnose hebben gesteld.
Andere schildklierproeven omvatten:
T4-tests (gratis T4, gratis T4-index, totaal T4): beoordeelt de hoeveelheid T4 die uw schildklier produceert.
Schildklierperoxidase-antilichaam (anti-TPO) (TgAb): controleert antilichamen van de schildklier en detecteert auto-immune schildklieraandoeningen zoals Hashimoto's.
T3 en Reverse T3 (rT3): beoordeelt de hoeveelheid T3 die uw schildklier produceert en zijn vermogen om T4 naar T3 om te zetten.

Jodium speelt een grote rol

De schildklier moet jodium hebben om schildklierhormoon te maken. De belangrijkste voedselbronnen van jodium zijn zuivelproducten, kip, rundvlees, varkensvlees, vis en gejodeerd zout. Roze Himalaya en zeezout zijn geen rijke bronnen of jodium. Om de schildklierhormoonproductie in balans te houden, heb je de juiste hoeveelheid jodium nodig. Te weinig of te veel jodium kan hypothyreoïdie veroorzaken of verergeren. Overleg met uw arts voordat u jodiumsupplementen gebruikt en wees voorzichtig en alleen onder toezicht van een zorgverlener.