The Origins and Founder of Structuralism

Structuralisme wordt beschouwd als de eerste denkrichting in de psychologie. Het ging om het afbreken en analyseren van de geest in de kleinst mogelijke delen. De structuralistische psychologie wordt meestal geassocieerd met Wilhelm Wundt, die beroemd was om de oprichting van het allereerste lab gewijd aan de experimentele psychologie en wordt algemeen beschouwd als de vader van de moderne psychologie.

Origins

Was Wundt echt de grondlegger van deze vroege school van denken? Hoewel Wundt vaak wordt genoemd als de grondlegger van het structuralisme, heeft hij deze term nooit echt gebruikt. In plaats daarvan verwees Wundt naar zijn ideeën als voluntarisme. Het was zijn student, Edward B. Titchener, die de term uitvond structuralisme.

Hoewel Titchener meestal degene is die gecrediteerd is met het opzetten van structuralisme en het brengen van de ideeën naar Amerika, begonnen de ideeën met Wundt. Titchener heeft eigenlijk veel veranderd van wat Wundt leerde. Wundt geloofde dat de geest kon worden opgesplitst in structuren door bewuste ervaringen in te delen in kleine delen die konden worden geanalyseerd, vergelijkbaar met andere wetenschappen. Titchener besloot om het merk van structuralisme van Wundt te schrappen omdat bewuste ervaringen niet zo gemakkelijk te controleren zijn in een experiment als gedrag.

Introspectie: hoofdwerktuig van Structuralism

Titchener nam de experimentele techniek van Wundt, bekend als introspectie, en gebruikte deze om zich te concentreren op de structuren van de menselijke geest. Alles wat niet kon worden onderzocht met behulp van deze techniek, geloofde Titchener, bevond zich niet in het domein van de psychologie.

Titchener geloofde dat het gebruik van introspectie, waarbij waarnemers werden gebruikt die rigoureus waren getraind om hun gevoelens en sensaties te analyseren wanneer ze een eenvoudige stimulans kregen, kon worden gebruikt om de structuren van de geest te ontdekken en hij besteedde het grootste deel van zijn carrière aan deze taak.

Structuur van Titchener

Het structuralisme van Titchener benadrukte drie belangrijke taken in de studie van de menselijke geest:

1. Om te ontdekken hoeveel processen er waren, identificeer de elementen van deze processen en leg uit hoe ze samenwerken.
2. De wetten analyseren die de verbindingen tussen de elementen van de geest beheersen.
3. Om de verbindingen tussen de geest en het zenuwstelsel te evalueren.

De invloed van Titchener

Gedurende ongeveer 20 jaar domineerde Titchener de Amerikaanse psychologie. Hij was ook buitengewoon productief en publiceerde 216 boeken en kranten tijdens zijn leven. Hij leidde een aantal invloedrijke psychologen op, begeleidde het doctoraalwerk van bijna 60 studenten, waaronder Margaret Floy Washburn en Edwin C. Boring. Maar vandaag wordt zijn werk zelden genoemd buiten een puur historische context. Hij handhaafde een krachtige greep op de Amerikaanse psychologie tijdens zijn leven en droeg ertoe bij dat de psychologie een gerespecteerde tak van de wetenschappen werd, maar zijn invloed begon na zijn dood af te nemen.

Het structuralisme heeft misschien een korte periode van dominantie in de psychologie gekend, maar de denkrichting is in wezen uitgestorven na de dood van zijn stichter. Het heeft echter geleid tot de ontwikkeling van andere bewegingen, waaronder functionalisme, behaviorisme en Gestaltpsychologie.