Soorten psychiatrische stoornissen
Een psychiatrische stoornis is een psychische aandoening die wordt gediagnosticeerd door een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg die uw denken, stemmingen en / of gedrag sterk verstoort en uw risico op invaliditeit, pijn, dood of verlies van vrijheid aanzienlijk verhoogt.
Bovendien moeten uw symptomen ernstiger zijn dan een verwachte reactie op een schokkende gebeurtenis, zoals normaal verdriet na het verlies van een dierbare.
Voorbeelden van psychiatrische stoornissen
Een groot aantal psychiatrische stoornissen zijn geïdentificeerd. De kans is groot dat, of u of iemand in uw omgeving een psychiatrische stoornis heeft of niet, u weet iets over een of meer van de volgende voorbeelden:
- Depressie
- Persoonlijkheidsstoornissen
- Angst stoornissen
- Schizofrenie
- Eet stoornissen
- Verslavend gedrag
Symptomen van psychiatrische stoornissen
Voorbeelden van aanhoudende tekenen en symptomen van psychiatrische stoornissen zijn:
- Verward denken
- Verminderd concentratievermogen
- Diep, aanhoudend verdriet, of zich "down" voelen
- Onvermogen om dagelijkse stress en problemen te beheersen
- Problemen met het begrijpen van situaties en andere mensen
- Terugtrekking van anderen en van activiteiten waar je vroeger van had genoten
- Extreme vermoeidheid, lage energie of slaapproblemen
- Sterke gevoelens van angst, zorgen of schuldgevoelens
- Extreme stemmingswisselingen, van hoog naar laag, vaak snel verschuivend
- Onthechting van de werkelijkheid (waanideeën), paranoia (het geloof dat anderen "uit je willen komen") of hallucinaties (dingen zien die er niet zijn)
- Gemarkeerde veranderingen in eetgewoonten
- Een verandering in libido
- Drugs- of alcoholmisbruik
- Overmatige woede, vijandigheid en / of geweld
- Zelfmoorddenken
Een psychiatrische aandoening kan ook lichamelijke klachten veroorzaken, zoals hoofdpijn, rugpijn of maagpijn. Als u wordt geëvalueerd voor een psychiatrische aandoening, moet u uw arts op de hoogte stellen van eventuele lichamelijke klachten, waaronder onverklaarbare pijntjes en kwalen.
Soorten psychiatrische stoornissen
De volgende lijst beschrijft de belangrijkste typen (vaak klassen of categorieën genoemd) van psychiatrische stoornissen.
- Neurodevelopmental Disorders. De vele psychiatrische stoornissen in deze groep beginnen meestal in de kindertijd, vaak voordat een kind naar school gaat. Voorbeelden zijn aandachtstekort / hyperactiviteitsstoornis (ADHD), autismespectrumstoornis en leerstoornissen.
- Schizofrenie-spectrum en andere psychotische stoornissen. Psychotische stoornissen veroorzaken onthechting van de realiteit. Mensen met deze diagnoses ervaren waanideeën, hallucinaties en ongeorganiseerd denken en spreken. Schizofrenie is waarschijnlijk de bekendste van deze ziekten, hoewel detachering van de realiteit soms mensen met andere psychische stoornissen kan schaden.
- Bipolaire en gerelateerde aandoeningen. Deze groep omvat aandoeningen waarbij perioden van manie (periodes van overmatige opwinding, activiteit en energie) worden afgewisseld met periodes van depressie.
- Depressieve stoornissen. Deze omvatten stoornissen die worden gekenmerkt door gevoelens van extreme droefheid en waardeloosheid, samen met verminderde belangstelling voor eerder plezierige activiteiten. Voorbeelden zijn onder meer depressieve stoornis en premenstruele dysfore stoornis (PMDD), die ernstiger is dan het meer algemeen bekende premenstrueel syndroom (PMS). PMS is niet geclassificeerd als een psychiatrische stoornis.
- Angst stoornissen. Angst houdt in dat je je concentreert op slechte of gevaarlijke dingen die kunnen gebeuren en dat je je angstig en overdreven zorgen maakt. Angststoornissen omvatten gegeneraliseerde angststoornis (GAD), paniekstoornis en fobieën (extreme of irrationele angsten voor specifieke dingen, zoals hoogten).
- Obsessief-compulsieve en gerelateerde aandoeningen. Mensen met deze stoornissen ervaren herhaalde en ongewenste driften, gedachten of beelden (obsessies) en voelen zich gedreven om herhaalde acties te ondernemen in reactie op hen (dwanghandelingen). Voorbeelden hiervan zijn obsessief-compulsieve stoornis (OCD), hamsteraandoening en trillende aandoening (trichotillomanie).
- Trauma- en stressor-gerelateerde stoornissen. Deze psychiatrische stoornissen ontwikkelen zich tijdens of na stressvolle of traumatische gebeurtenissen in het leven. Voorbeelden zijn posttraumatische stressstoornis (PTSS) en acute stressstoornis.
- Dissociatieve aandoeningen. Dit zijn stoornissen waarbij het zelfgevoel van een persoon wordt verstoord, zoals een dissociatieve identiteitsstoornis en dissociatieve amnesie.
- Somatisch symptoom en gerelateerde aandoeningen. Een persoon met een van deze aandoeningen kan verontrustende en invaliderende lichamelijke klachten hebben zonder duidelijke medische oorzaak. ('Somatisch' betekent 'van het lichaam'.) Voorbeelden zijn ziekte-angststoornis, somatisch-symptoomstoornis (voorheen bekend als hypochondriasis) en kunstmatige wanorde.
- Voedings- en eetstoornissen. Deze psychiatrische stoornissen zijn stoornissen gerelateerd aan eten, zoals anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis.
- Eliminatie stoornissen. Psychiatrische stoornissen in deze groep hebben betrekking op de ongepaste eliminatie (afgifte) van urine of ontlasting per ongeluk of expres. Bedplassen (enuresis) is een voorbeeld.
- Slaap-waakstoornissen. Dit zijn ernstige slaapstoornissen, waaronder slapeloosheid, nachtmerrie, slaapapneu en rustelozebenensyndroom.
- Seksuele disfuncties. Deze stoornissen van seksuele respons omvatten dergelijke diagnoses als premature ejaculatie, erectiestoornissen en vrouwelijke orgastische stoornissen.
- Geslachtsdysforie. Deze aandoeningen komen voort uit het leed dat hoort bij iemands uitgesproken wens om een ander geslacht te zijn. De diagnostische criteria in deze groep verschillen enigszins tussen kinderen, adolescenten en volwassenen.
- Disruptieve, impuls-controle en gedragsstoornissen. Mensen met deze aandoeningen vertonen symptomen van problemen met emotionele en gedragsmatige zelfbeheersing. Voorbeelden zijn kleptomanie (herhaald stelen) en intermitterende explosieve stoornis.
- Substantie-gerelateerde en verslavende aandoeningen. Mensen met deze diagnoses hebben problemen in verband met overmatig gebruik van alcohol, opioïden (bijvoorbeeld oxycodon en morfine), recreatieve medicijnen, hallucinogenen en zes andere soorten drugs. Deze groep omvat ook gokstoornissen.
- Neurocognitieve aandoeningen. Deze psychiatrische aandoeningen beïnvloeden het vermogen van mensen om te denken en redeneren. De aandoeningen in deze groep omvatten delirium evenals aandoeningen van denken en redeneren veroorzaakt door dergelijke aandoeningen of ziekten zoals traumatisch hersenletsel of de ziekte van Alzheimer.
- Persoonlijkheidsstoornissen. Een persoonlijkheidsstoornis houdt een blijvend patroon in van emotionele instabiliteit en ongezond gedrag dat het dagelijks leven en de relaties ernstig verstoort. Voorbeelden zijn borderline, antisociale en narcistische persoonlijkheidsstoornissen.
- Parafiele stoornissen. Veel seksuele-rente-aandoeningen zijn opgenomen in deze groep. Voorbeelden zijn onder meer seksuele sadismestoornissen, voyeuristische stoornissen en pedofiele stoornissen.
- Andere psychische stoornissen. Deze groep omvat psychiatrische stoornissen die te wijten zijn aan andere medische aandoeningen of die niet voldoen aan alle vereisten voor een van de andere psychiatrische stoornissengroepen.
Wanneer wordt geestelijke gezondheidsproblemen een psychiatrische aandoening??
Als je bent zoals de meeste mensen, heb je van tijd tot tijd waarschijnlijk een bezorgdheid over de geestelijke gezondheid gehad, zoals depressie na het verlies van een baan. Deze zorgen zijn meestal in de tijd beperkt en uiteindelijk begin je je beter te voelen.
Dat is niet waar voor een psychiatrische stoornis, waarbij uw symptomen aanhouden en vaak verontrustend zijn voor u en de mensen om u heen. Een psychiatrische aandoening verstoort ook uw vermogen om dagelijkse taken uit te voeren. Wanneer de stress van het proberen om te gaan met uw symptomen meer wordt dan u aankan, omvat de behandeling meestal een combinatie van medicijnen en psychotherapie (ook wel gesprekstherapie genoemd).