PTSS en zelfcompassie

Als u de diagnose PTSS heeft, kunt u worstelen met zelfcompassie. De symptomen van PTSS kunnen erg intens zijn en kunnen vele aspecten van iemands leven verstoren. Dientengevolge, kunt u gevoelens van schuld of schaamte, negatieve gedachten over uzelf of gevoelens dat u waardeloos of een mislukking bent ervaren.

Dit zijn veelvoorkomende gedachten bij mensen met PTSS - maar ze zijn niet waar en kunnen de zaak alleen maar erger maken. We zullen strategieën delen om te leren hoe je meer mededogend naar jezelf kunt zijn.

Waarom een ​​gebrek aan zelfcompassie gevaarlijk is voor mensen met PTSS

Een gebrek aan zelfcompassie kan een enorme impact hebben op het herstel van PTSS. Dit is waarom:

• Deze manier van denken en leven kan uw motivatie om door moeilijke momenten in de behandeling te gaan verminderen.
• Het kan gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid vergroten. U zou bijvoorbeeld kunnen denken: "Ik ben een mislukkeling, dus wat heeft het voor zin om door te gaan met de behandeling?"
• Een gebrek aan zelfcompassie kan ook leiden tot sterke gevoelens van schaamte en schuldgevoelens, waardoor emoties nog moeilijker te beheren zijn.
• Ten slotte kan een lage zelfcompassie leiden tot zelfdestructief gedrag. Je zou bijvoorbeeld kunnen beginnen met opzettelijke zelfbeschadiging als een vorm van zelfbestraffing.

Zelfcompassie kan moeilijk zijn om te vergroten, maar het is erg belangrijk om dit te doen. Hieronder volgen enkele strategieën voor het bevorderen van een sterker gevoel van zelfcompassie bij het omgaan met PTSS.

Hoe mensen met PTSS hun zelfcompassie kunnen vergroten

Gelukkig zijn er veel manieren om aan je gevoel van zelfcompassie te werken. Hier zijn enkele van de meest effectieve strategieën:

• Erken dat je een mens bent. Als je hoge verwachtingen stelt waaraan je niet kunt voldoen, is het moeilijk om mededogen te voelen over jezelf. U hebt bijvoorbeeld misschien een tijdlijn voor het verbeteren van uw PTSS-symptomen door behandeling. Maar verschillende mensen vordert door behandeling op verschillende snelheden. Sommige mensen merken onmiddellijke winst op, terwijl anderen misschien wat meer tijd nodig hebben om de voordelen van de behandeling op te merken. Het stellen van zeer hoge normen of verwachtingen vergroot de kans dat u ze niet zult ontmoeten, wat gevoelens van waardeloosheid, hulpeloosheid, hopeloosheid en falen kan vergroten. Erken dat je een mens bent en dat er momenten zullen zijn dat je worstelt of uitglijdt. Dit is normaal en eigenlijk een positief onderdeel van het herstelproces. Die momenten van strijd kunnen je helpen gebieden te identificeren waar je aan moet blijven werken, en je helpen nieuwe copingstrategieën te vinden om soortgelijke problemen in de toekomst te voorkomen.
• Denk aan negatieve zelfgerichte gedachten. Alleen omdat je een negatieve, zelfgerichte gedachte hebt, wil nog niet zeggen dat het waar is. Onze gedachten zijn grotendeels het gevolg van gewoonte. We kunnen hen niet altijd vertrouwen, en dit is vooral het geval voor negatieve gedachten over het zelf. Dergelijke gedachten resulteren over het algemeen alleen in meer schaamte en schuldgevoelens. Mindfulness kan een zeer nuttige strategie zijn voor het omgaan met negatieve gedachten. Door je bewust te zijn van gedachten kun je een stap terug doen, zodat je geen verbinding met hen hebt of ze als waarheid accepteert. Dit zal hun intensiteit verminderen en uiteindelijk de frequentie waarmee ze optreden.

• Oefen zelfzorg. Wanneer mensen zich weinig mededogen voelen, lopen ze een groter risico om zelfdestructief gedrag aan te pakken of zich te isoleren van sociale ondersteuning. Wanneer je een lage zelfcompassie ervaart, is het erg belangrijk om te handelen op een manier die in tegenspraak is met die gevoelens. Onthoud: zelfs als we niet altijd onze gedachten of gevoelens kunnen beheersen, hebben we altijd enige mate van controle over ons gedrag en de keuzes die we maken. Dus als je je waardeloos voelt, handel dan op een manier die tegengesteld is aan dat gevoel door deel te nemen aan een soort van zelfzorgactiviteit. Doe iets leuks voor jezelf en je lichaam. Zelfzorg kan een moeilijk ding zijn om te doen als je erg sterke negatieve gedachten of gevoelens hebt. Maar zelfs een kleine zelfzorgactiviteit kan voorkomen dat deze gedachten en gevoelens de aandacht trekken. Handelen alsof je om jezelf geeft, kan uiteindelijk leiden tot werkelijke gevoelens en gedachten over zelfcompassie.
• Valideer je emoties. Een andere manier om zelfcompassie te vergroten, is door je emoties te valideren. We ervaren emoties niet willekeurig. Ze zijn daar met een reden. Emoties zijn de manier waarop ons lichaam met ons communiceert. Wanneer we onszelf slaan voor het hebben van bepaalde emoties, verhogen we alleen ons emotionele leed. Realiseer je daarom dat je emoties belangrijk en redelijk zijn. Probeer te luisteren naar wat je emoties je vertellen en besef dat het goed is om die emoties te hebben.

• Verminder zelfdestructief gedrag. Een gebrek aan zelfcompassie kan leiden tot zelfdestructief gedrag, zoals opzettelijke zelfbeschadiging, het eten van ongeordend gedrag (bijvoorbeeld binging en beperking) of middelengebruik. Dit gedrag kan een vorm van zelfbestraffing zijn en ze zijn zeer destructief als je ook te maken hebt met PTSS. Hoewel ze aanvankelijk je gevoel van leed verminderen, zullen ze op de lange termijn alleen maar een gevoel van schaamte, waardeloosheid of hulpeloosheid versterken. Het is belangrijk om stappen te ondernemen om dit gedrag te verminderen. Strategieën gericht op impulscontrole kunnen hiervoor bijzonder nuttig zijn.
• Oefen vriendelijke daden. Als je het gevoel hebt dat er niets is dat je kunt doen om jezelf te helpen, maak dan de keuze om anderen te helpen. Handelen met mededogen naar anderen kan je eigen zelfcompassie verbeteren. Bovendien zijn er aanwijzingen dat het helpen van anderen het herstel van een traumatische gebeurtenis kan vergemakkelijken. Anderen helpen door vrijwilligerswerk te doen, bijvoorbeeld, kan je humeur verbeteren, een gevoel van voldoening en agency geven en een gevoel van waarde creëren..

• Herken je prestaties. Tot slot, erken wat je hebt bereikt. Het is vooral belangrijk om prestaties te zien die je hebt gemaakt ondanks de ervaring met PTSS-symptomen. Noteer moeilijke taken die u hebt volbracht of uitdagende situaties waarin u met succes hebt genavigeerd. Herken prestaties zowel groot als klein. We poetsen vaak kleine prestaties weg, maar geen prestatie is te klein als je PTSS hebt. Geef jezelf krediet voor het tonen van kracht en doorzettingsvermogen ondanks het omgaan met een PTSS-diagnose.

Zelfcompassie is erg belangrijk bij het herstellen van PTSS. Maar het is ook een heel moeilijk iets om te koesteren. Probeer alle bovenstaande strategieën uit en ontdek welke combinatie van activiteiten en gedrag voor u het beste werkt. Je voortgang kan traag zijn, maar zelfs een kleine hoeveelheid zelfcompassie kan een enorme impact hebben op je mentale en emotionele gezondheid.