De effecten van trauma bij kinderen
Hoewel volwassenen vaak dingen zeggen als: "Hij was nog zo jong toen dat gebeurde. Hij zal het zich niet eens als een volwassene herinneren, "een kindertrauma kan een levenslang effect hebben. En terwijl kinderen veerkrachtig zijn, zijn ze niet van steen.
Dat wil niet zeggen dat je kind voor het leven emotioneel littekens krijgt als hij een gruwelijke ervaring doorstaat. Met de juiste interventies kunnen volwassenen kinderen helpen om beter te herstellen van traumatische ervaringen.
Maar het is belangrijk om te herkennen wanneer uw kind professionele hulp nodig heeft bij het omgaan met een trauma. Vroegtijdige interventie kan voorkomen dat uw kind de gevolgen van het trauma ervaart als volwassene.
Wat het is
Er zijn veel verschillende ervaringen die trauma kunnen vormen. Lichamelijk of seksueel misbruik kan bijvoorbeeld duidelijk traumatisch zijn voor kinderen.
Eenmalige gebeurtenissen, zoals een auto-ongeluk of een bijzonder ernstige natuurramp (zoals een orkaan, bijvoorbeeld), kunnen ook psychologische gevolgen hebben voor kinderen.
Aanhoudende stress, zoals leven in een gevaarlijke buurt of het slachtoffer worden van pesten, kan traumatisch zijn, zelfs als het voor een volwassene gewoon als het dagelijkse leven voelt. In feite kan bijna elke gebeurtenis als traumatisch worden beschouwd voor een kind als:
- Het gebeurde onverwacht
- Het gebeurde herhaaldelijk
- Iemand was opzettelijk wreed
- Het kind was er niet op voorbereid
Kindertrauma hoeft ook niet direct bij het kind te gebeuren; bijvoorbeeld, kijken naar een geliefde die lijdt, kan ook extreem traumatisch zijn. Blootstelling aan gewelddadige media kan kinderen ook traumatiseren.
Alleen maar omdat een ervaring verontrustend is, maakt het niet traumatisch. Echtscheiding door ouders, bijvoorbeeld, zal waarschijnlijk van invloed zijn op een kind, maar het is niet noodzakelijkerwijs traumatiserend.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat het feit dat een kind een tragedie of een bijna-doodervaring heeft meegemaakt, niet betekent dat hij automatisch getraumatiseerd raakt. Sommige kinderen hebben veel minder last van hun omstandigheden dan anderen.
Wanneer het tot PTSS leidt
Veel kinderen worden op een gegeven moment blootgesteld aan traumatische gebeurtenissen. Terwijl de meesten van hen nood ervaren na een traumatische gebeurtenis, keert de overgrote meerderheid van hen terug naar een normale staat van functioneren in een relatief korte tijdsperiode.
Maar sommige kinderen - tussen 3 en 15 procent van de meisjes en 1 tot 6 procent van de jongens - ontwikkelen een posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Kinderen met PTSS kunnen het trauma in hun gedachten opnieuw en opnieuw beleven. Ze kunnen ook alles vermijden dat hen herinnert aan het trauma of ze kunnen hun trauma opnieuw uitvoeren in hun spel.
Soms denken kinderen dat ze waarschuwingsborden hebben gemist die de traumatische gebeurtenis voorspellen. In een poging om toekomstige trauma's te voorkomen, worden ze hyperbewaakt in het zoeken naar waarschuwingssignalen dat er weer iets ergs gaat gebeuren.
Kinderen met PTSS kunnen ook problemen hebben met:
- Angst
- Depressie
- Angst
- Woede en agressie
- Zelfdestructief gedrag
- Gevoelens van isolatie
- Slecht zelfbeeld
- Moeilijkheden om anderen te vertrouwen
Zelfs kinderen die geen PTSS ontwikkelen, kunnen nog steeds emotionele en gedragsproblemen vertonen na een traumatische ervaring. Hier zijn enkele dingen om op te letten tijdens de weken en maanden na een verontrustende gebeurtenis:
- Verhoogde gedachten over de dood of veiligheid
- Problemen met slapen
- Veranderingen in eetlust
- Boosheidproblemen
- Aandachtsproblemen
- School weigering
- Somatische klachten zoals hoofdpijn en buikpijn
- Verlies van interesse in normale activiteiten
- Prikkelbaarheid
- Droefheid
- Ontwikkeling van nieuwe angsten
Effect op Long-Term Health
Traumatische gebeurtenissen kunnen van invloed zijn op hoe de hersenen van een kind zich ontwikkelen. En dat kan levenslange consequenties hebben.
Studies tonen aan dat hoe meer ongunstige ervaringen uit de kindertijd een persoon heeft, hoe groter het risico op gezondheids- en welzijnsproblemen op latere leeftijd is. Trauma bij kinderen kan het risico van een persoon verhogen:
- Astma
- Depressie
- Coronaire hartziekte
- Beroerte
- suikerziekte
Bovendien is een studie gepubliceerd in 2016 in Psychiatrische tijden merkte op dat de prevalentie van zelfmoordpogingen significant hoger was bij volwassenen die als kind trauma ervaren, zoals lichamelijk geweld, seksueel misbruik en huiselijk geweld van ouders.
Effect op relaties
De relatie van een kind met zijn verzorger - ongeacht of zijn ouders, grootouders of anderszins - van vitaal belang zijn voor zijn emotionele en fysieke gezondheid. Deze relatie en gehechtheid helpt de kleintje om anderen te vertrouwen, emoties te beheersen en interactie te hebben met de wereld om hen heen.
Wanneer een kind een trauma ervaart dat hem leert dat hij die verzorger niet kan vertrouwen of erop kan vertrouwen, zal hij waarschijnlijk geloven dat de wereld om hem heen een enge plek is en dat alle volwassenen gevaarlijk zijn - en dat maakt het ongelooflijk moeilijk om relaties te vormen in heel de wereld hun jeugd, ook met leeftijdsgenoten van hun eigen leeftijd, en in de volwassen jaren.
Kinderen die moeite hebben om gezonde gehechtheden aan verzorgers te behouden, worstelen waarschijnlijk met romantische relaties tijdens de volwassenheid. Een Australische studie van meer dan 21.000 overlevenden van kindermishandeling van 60 jaar en ouder meldde een hoger aantal mislukte huwelijken en relaties.
Hoe te helpen
Gezinsondersteuning kan van cruciaal belang zijn om het impacttrauma van een kind te verminderen. Hier zijn enkele manieren om een kind te ondersteunen na een verontrustende gebeurtenis:
- Moedig uw kind aan om over zijn gevoelens te praten en zijn emoties te valideren.
- Beantwoord vragen eerlijk.
- Stel uw kind gerust dat u alles zult doen om hem te beschermen.
- Blijf zoveel mogelijk bij je dagelijkse routine.
Als uw kind is blootgesteld aan traumatische omstandigheden en u veranderingen in haar humeur of gedrag hebt opgemerkt, praat dan met haar kinderarts. Een arts kan de gezondheid van uw kind evalueren en, indien nodig, een verwijzing voor behandeling van de geestelijke gezondheid maken.
Afhankelijk van de leeftijd en behoeften van uw kind, kan ze worden doorverwezen voor diensten zoals cognitieve gedragstherapie, speltherapie of gezinstherapie. Medicatie kan ook een optie zijn om de symptomen van uw kind te behandelen.
Een woord van heel goed
Het is nooit te laat om hulp te krijgen. Of je nu een tiener hebt geadopteerd die meer dan tien jaar geleden werd mishandeld, of je hebt nog nooit hulp gekregen voor de traumatische ervaringen die je 40 jaar geleden hebt doorstaan, de behandeling kan nog steeds effectief zijn.
