Oorzaken en risicofactoren van herpes
Algemene oorzaken
Herpesinfecties worden veroorzaakt door herpes simplex-virussen, die via de huid binnenkomen en naar de zenuwen gaan, waar ze over het algemeen geen problemen veroorzaken. Herpes kan echter zweertjes op de huid veroorzaken wanneer de virussen actief worden.HSV 1 wordt normaal geassocieerd met infecties op of rond de mond en lippen, en HSV 2 wordt meestal geassocieerd met genitale infecties.
Andere locaties in het lichaam, zoals de ogen of nek, kunnen ook worden beïnvloed. Elk van de twee virussen kan van invloed zijn op de gebieden die gewoonlijk worden geassocieerd met het andere virus.
Er zijn ook andere herpesvirussen, maar ze veroorzaken geen herpes. Waterpokken wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door herpes zoster en de verkoudheid kan worden veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, dat ook een herpesvirus is.
transmissie
De herpesvirussen verspreiden zich wanneer ze in contact komen met een beschadigde huid of met de mond, vagina, penis of anus.
Hoewel herpes het meest besmettelijk is als zweren open of sijpelen, kan het ook verspreid worden als zweren niet aanwezig zijn en als de huid perfect intact is vanwege wat bekendstaat als asymptomatisch verlies.
Helaas is er geen manier om asymptomatisch verlies te detecteren, dus je moet herpes besmettelijk vinden, ook als er geen symptomen zijn. Veel voorkomende dagelijkse activiteiten zijn meestal de oorzaak van overdracht (zie hieronder).
Mensen kunnen zichzelf opnieuw infecteren door een zere plek aan te raken en vervolgens een ander deel van de huid op hun eigen lichaam te krabben of te wrijven.
Vrouwen met vaginale HSV-2-infecties kunnen het virus ook doorgeven aan hun baby's tijdens vaginale bevalling. Dit type transmissie komt vaker voor als de moeder onlangs de infectie heeft opgedaan, in plaats van bij een eerdere infectie.
Hoe HSV veroorzaakt zweertjes
Zodra het een menselijke cel binnengaat, dringt het HSV-virus de kern van de cel binnen en begint het proces van replicatie. In dit stadium zult u waarschijnlijk geen symptomen ondervinden, ook al zijn de cellen van uw lichaam mogelijk geïnfecteerd.
Tijdens de eerste infectie wordt het virus door zenuwcellen getransporteerd naar zenuwaftakpunten, ook wel ganglia genoemd. Het is daar dat het virus in een inactieve, slapende toestand blijft en niet repliceert of symptomen veroorzaakt.
Soms kan het slapende virus plotseling opnieuw worden geactiveerd, waardoor het replicatieproces opnieuw wordt gestart. Wanneer dit gebeurt, gaat het virus terug door de zenuw naar het oppervlak van de huid. Hiermee worden veel van de geïnfecteerde huidcellen gedood, waardoor blaren ontstaan. De uitbarsting van deze blaren creëert de karakteristieke zweren die worden herkend als koortsblaasjes of genitale herpes.
Herhaling
Bepaalde triggers kunnen ervoor zorgen dat het herpes-virus opnieuw wordt geactiveerd. Dit staat bekend als een recidief en kan zelfs optreden als u een normaal immuunsysteem heeft. Er zijn een aantal bekende triggers die recidieven kunnen stimuleren:
- Lichamelijke stress, zoals een infectie, een ziekte of een blessure
- Aanhoudende emotionele stress of angst voor meer dan een week
- Blootstelling aan ultraviolet licht, overmatige hitte of kou
- Hormonale veranderingen, zoals tijdens de menstruatie
- Vermoeidheid
Gezondheidsrisicofactoren
Er zijn een aantal gezondheidsfactoren die u kunnen predisponeren voor een meer ernstige of langdurige HSV-infectie als u al HSV-1 of HSV-2 heeft. Deze risicofactoren maken u echter niet meer geneigd om de infectie te krijgen.- immuunsuppressie: Als uw immuunsysteem om welke reden dan ook gebrekkig is, loopt u een groter risico op een ernstigere of aanhoudende HSV-infectie of heeft u een frequente reactivering van uw infectie. Uw immuunsysteem kan om verschillende redenen worden onderdrukt, waaronder een auto-immuunziekte, een immuunsysteemtekort, HIV, IgA-ziekte, een ziekte zoals kanker van het beenmerg, chemotherapiebehandeling of orgaantransplantatie.
- Immunosuppressieve medicatie gebruik: U kunt een slechtere HSV-1- of HSV-2-infectie krijgen, of een reactivering als u een immunosuppressieve medicatie gebruikt, zoals een steroïde of een chemotherapeuticum. Dit zou niet langer het geval moeten zijn als u stopt met het innemen van de medicatie en de functie van uw immuunsysteem weer normaal wordt.
- HIV: HIV-infectie veroorzaakt specifiek een verminderde immuniteit tegen virussen en herpesvirusinfecties kunnen ernstiger zijn als u een HIV-infectie heeft.
- IgA-tekort: Hoewel elke vorm van immuundeficiëntie kan leiden tot recidiverende zweren of tot een ernstiger aanval op een HSV-infectie, is IgA-deficiëntie de immuundeficiëntie die het vaakst wordt geassocieerd met HSV. IgA is een immuuneiwit dat specifiek beschermt tegen infecties van de slijmvliezen, dat zijn de delen van de dunne huid die worden beschermd door een vloeistofachtig slijm, zoals de mond en de vagina.
Lifestyle risicofactoren
Herpes is een veel voorkomend virus en er is een bijzonder hoog risico van blootstelling aan bepaalde activiteiten:- Onbeschermde seks: HSV-2 wordt meestal overgedragen van de ene persoon naar de andere door seks, inclusief orale seks. HSV-1 kan ook worden overgedragen via seksuele activiteit, hoewel het niet zo vaak voorkomt. Als u meerdere seksuele partners heeft en onbeschermde seks hebt met partners die besmet kunnen zijn, neemt uw risico toe.
- zoenen: Zoenen of ander mondcontact is een van de meest voorkomende manieren om HSV-1 te verzenden.
- Het delen van items: Het HSV-1-virus kan worden overgedragen door items zoals kopjes, mondbeschermingen, tandenborstels en zelfs handdoeken die recentelijk in contact zijn gekomen met het virus, te delen. Het gebruik van andermans lippenstift, lipgloss of lippenbalsem is bijzonder problematisch, omdat deze items inherent vochtig zijn, waardoor het virus gemakkelijk kan blijven hangen.
- Langdurig huid-op-huid contact: Herpes gladiatorum, een type infectie veroorzaakt door HSV-1, wordt gekenmerkt door zweren in het gezicht, hoofd en nek. Dit type herpesinfectie wordt het vaakst opgemerkt bij worstelaars.
