Gezondheidsrisico's die hoger zijn onder LGBTQ-jongeren

Seksuele minderheidsjongeren zijn jonge mensen die zich identificeren als homoseksueel, lesbisch en biseksueel. De beschrijving omvat ook personen die zich niet identificeren als een van deze categorieën, maar die seksuele aantrekking van hetzelfde geslacht ervaren. Jongeren van een genderminderheid zijn personen die zich identificeren als een ander geslacht dan het geslacht dat bij de geboorte was toegewezen. Ze kunnen zich al dan niet ook als seksuele minderheden identificeren. De twee groepen zijn echter meestal samengeklonterd door onderzoekers. De categorie jongeren strekt zich uit tot het einde van de middelbare school (~ 17 tot 18 jaar oud).
Seksuele en genderminderheid jongeren komen uit alle gemeenschappen. Ze komen ook voor in alle raciale en etnische groepen. Sterker nog, seksuele en genderminderheid jongeren die ook raciale minderheden zijn, hebben de neiging om nog grotere moeilijkheden te ervaren. Dit is terug te zien in hun gezondheidsuitkomsten en in hun ervaringen met stigmatisering en vooroordelen. Veel jonge mensen vertellen over hun identiteit en ervaringen als intersectioneel. Ze erkennen dat vele, gevarieerde facetten van het leven hun dagelijkse ervaringen beïnvloeden. Het is niet alleen ras, klasse of seksuele geaardheid. Het zijn alle drie, en misschien nog enkele andere factoren.
Intersectionaliteit wordt gedefinieerd als: "De onderling verbonden aard van sociale categorieën zoals ras, klasse en geslacht zoals ze van toepassing zijn op een bepaald individu of een bepaalde groep, beschouwd als het creëren van overlappende en onderling afhankelijke systemen van discriminatie of benadeling." - De Oxford-woordenboeken
Ongeveer een keer per jaar of twee, de Centers for Disease Control and Prevention doet een nationale enquête onder jongeren in de rangen 9 tot 12. Deze enquête staat bekend als de Youth Risk Behavior Survey of YRBS. Het is een van de beste manieren om een momentopname van de gezondheid van jongeren in de VS te krijgen. Hoewel het niet perfect is, kijkt het naar een veel grotere en meer diverse steekproef dan de meeste onderzoeken aankunnen. Het wordt ook regelmatig uitgevoerd en veel vragen blijven in de loop van de tijd consistent. Dit biedt onderzoekers een unieke kans om naar trends te kijken. Die trends omvatten gezondheidsrisico's bij jongeren voor seksuele en genderminderheden.

Verschillen in gezondheid tussen LHBTQ-jongeren

Nationale onderzoeken hebben een aantal gezondheidskwesties geïdentificeerd die onevenredig van invloed zijn op jongeren en volwassenen van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en homofielen (LGBTQ). Deze omvatten gezondheidsproblemen die duidelijk verband houden met minderheidsstigma.
Zelfmoordgevaar, middelengebruik en depressie zijn bijvoorbeeld veel hoger in deze populatie. Ze omvatten echter ook andere gezondheidsproblemen, zoals obesitas en astma. Deze voorwaarden kunnen te maken hebben met minderheidsstigma, maar de link is niet zo zwart-wit. Seksuele en genderminderheid jongeren ervaren ook meer geweld, seksueel overdraagbare aandoeningen, HIV en zwangerschappen dan hun heteroseksuele en cisgender leeftijdsgenoten.
De langetermijneffecten van deze gezondheidsverschillen kunnen nog worden verergerd door de moeilijkheid om toegang te krijgen tot bevestigende gezondheidszorg. Gezondheidsdiscriminatie is een groot probleem voor seksuele en genderminderheden. Dat geldt in het bijzonder voor transgender mensen van kleur.

Heath-risicofactoren voor lesbische, homoseksuele, biseksuele en transgender jongeren

De 2016-release van de YRBS bracht gezondheidsrisicofactoren voor seksuele minderheidsjongeren onder de aandacht. Uit de studie bleek dat 1,7 procent van de 9e tot 12e klassers in het hele land seksueel contact had met alleen hetzelfde geslacht, 48 procent met alleen het andere geslacht en 4,6 procent met beide geslachten. Die categorieën waren niet noodzakelijk afgestemd op de seksuele identiteit. Mensen geïdentificeerd als homo of lesbisch, zelfs als ze alleen seks hadden gehad met het andere geslacht en vice versa. Over het algemeen identificeerde 2 procent van de jongeren zich als homoseksueel of lesbisch, 6 procent als biseksueel en 3.2 waren onzeker over hun seksuele identiteit. Met andere woorden, meer dan één op de 10 middelbare scholieren heeft een seksuele identiteit die niet heteroseksueel is.
De YRBS is specifiek geïnteresseerd in gezondheidsrisicogedrag. Ze bekijken het risico van zes soorten gedrag:

Degenen die bijdragen aan onopzettelijke verwondingen en geweld
Tabak gebruik
Alcohol en ander drugsgebruik
Seksueel gedrag gerelateerd aan soa's en onbedoelde zwangerschap
Ongezond eten
Lichamelijke inactiviteit

In vier van deze categorieën kwam de overgrote meerderheid van risicogedrag vaker voor bij jongeren van seksuele minderheden. De enige gebieden waar seksuele minderheidsjongeren niet altijd een verhoogd risico liepen, waren fysieke activiteit, voedselkeuze en anticonceptie.
Sommige gebieden waar seksuele minderheidsjongeren een hoger risico liepen, kunnen u verrassen. Jongeren die zich als seksuele minderheden identificeerden of die seksuele partners met hetzelfde geslacht hadden, hadden bijvoorbeeld meer kans om:

Sla geen gordel om als iemand anders aan het rijden was
Rijd in een auto waar de bestuurder onder invloed van alcohol was of rijd terwijl hij drinkt
Draag een wapen op schoolbezit (hoewel ze minder snel een pistool dragen)
Wordt bedreigd of gewond met een wapen terwijl je op school woont
Vermijd school vanwege bezorgdheid over de veiligheid
Ervaar e-pesten of pesten op school
Probeer sigaretten te roken
Rook of drink alcohol voordat ze 13 zijn geworden
Probeer marihuana, cocaïne, ecstasy, methamphetamine en / of heroïne minstens één keer
Misbruik recept medicijnen
Geslachtsgemeenschap hebben voor de eerste keer vóór de leeftijd van 13
Drink alcohol of gebruik drugs voordat je seks hebt
Wees fysiek gedwongen om ongewenste seks te hebben
Ervaar lichamelijk of seksueel datingsgeweld

Met andere woorden ze ervaren vaker geweld door anderen. Ze kunnen ook in meer situaties zijn waarin ze gevaar lopen. Als zodanig is het misschien niet verrassend dat studenten van seksuele minderheden meer dan twee keer zoveel kans hadden om zich verdrietig of hopeloos te voelen of serieus over zelfmoord te denken. Homoseksuele, lesbische en biseksuele studenten hadden bijna vijf keer meer kans om zelfmoord proberen dan hun heteroseksuele leeftijdsgenoten, en onzekere studenten waren meer dan twee keer zo waarschijnlijk. Een dergelijk verhoogd risico is keer op keer gevonden in verschillende studies.

Een woord van heel goed

In veel gebieden van de VS is de omgeving voor seksuele en genderminderheden voor jongeren in de loop van de tijd verbeterd. Er is echter nog een lange weg te gaan. Het is ook belangrijk om te weten dat deze jongeren een groot risico lopen, vanwege de acties van mensen om hen heen. Gelukkig zijn er dingen die iedereen kan doen om te helpen. Deze variëren van het aanmoedigen van respect voor mensen met verschillende identiteiten tot het creëren van zichtbare, veilige ruimten voor seksuele en genderminderheid jongeren om zich te verzamelen.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat seksuele en genderminderheden jongeren en volwassenen overal zijn. Dat is waarom vriendelijkheid geen "ooit" ding is. Het creëren van gezonde, acceptabele omgevingen is iets waar we elke dag en op elke manier naar moeten streven. Dat betekent niet alleen de openlijke vijandigheid tegen deze en andere minderheidsgroepen elimineren, maar ook de inhoud van seksuele en gezondheidseducatie verbeteren door materiaal op te nemen dat zowel op feiten gebaseerd is als inclusief iedereen.
Het is niet alleen het grote publiek dat extra onderwijs nodig heeft. Medische studenten en andere aanbieders krijgen ook onvoldoende informatie over seksuele gezondheid en seksuele geaardheid. Gelukkig is er een voortdurende beweging om dat te laten gebeuren in medische scholen en andere professionele trainingsprogramma's. Helaas is er nog een lange weg te gaan.