Hoe Gonorroe wordt behandeld

Er was een tijd dat alles wat je nodig hebt om gonorroe te behandelen een injectie met penicilline was. Helaas zijn die dagen voorbij. Vanwege de aanhoudend hoge infectiegraad (en herinfectie), is gonorroe resistent geworden tegen bijna elk belangrijk antibioticum in het behandelarsenaal - en we hebben slechts een handvol geneesmiddelen die in staat zijn om deze anders ongecompliceerde zorg te behandelen.
Tegenwoordig beveelt de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) slechts twee geneesmiddelen aan, die in combinatie worden gebruikt als eerstelijnsbehandeling-ceftriaxon en azithromycine. Een paar alternatieven worden alleen in speciale situaties gebruikt.
De snelheid waarmee de resistentie tegen gonorroe-geneesmiddelen zich heeft ontwikkeld, is ronduit verbluffend. Het eerste belangrijke teken hiervan was in de jaren tachtig toen penicilline niet langer effectief bleek in het opruimen van de infectie. Vóór 2012 was het gebruik van orale antibiotica in monotherapie wijdverspreid, waarvan de praktijk bijdroeg aan de ontwikkeling van resistentie omdat mensen hun behandeling niet afmaakten en de steeds resistentere bacteriën aan anderen doorgeven.
Tegenwoordig is het doel van de behandeling om de infectie hard en snel te krijgen - idealiter met een enkele dosis - zodat de bacterie volledig is uitgeroeid en niet de kans krijgt om te muteren.
ceftriaxon en azithromycin, wanneer ze in combinatie worden gebruikt, hebben ze bewezen dat ze in staat zijn om dit te doen bij de meeste (maar niet alle) soorten gonorroe-infectie.

Ongecompliceerde gonorroe

Ongecompliceerde gonorroe van de cervix, rectum, urethra, keel en oog (conjunctivitis gonococcus) kan meestal worden behandeld met een enkele dosis ceftriaxon en azithromycine. Voor deze gevallen wordt ceftriaxon altijd intramusculair toegediend (met een injectie in een spier), terwijl azithromycine oraal wordt toegediend (in pilvorm)..
Alternatieve antibiotica kunnen worden gebruikt, maar alleen als een voorkeursgeneesmiddel niet beschikbaar is of als er een bekende allergie voor geneesmiddelen is.

Staat	Aanbeveling
Cervix, rectum, urethra of keel	Ceftriaxon 250 mg intramusculair, plus azithromycine 1 g oraal in een enkele dosis
Als ceftriaxon niet beschikbaar is	Cefixime 400 mg oraal, plus azithromycine 1 g oraal in een enkele dosis
Voor mensen die allergisch zijn voor ceftriaxon	Gemifloxacine 320 mg oraal, plus azithromycine 2 g oraal gedurende twee opeenvolgende dagen OF Gentamicine 240 mg intramusculair, plus azitromycine 2 g oraal gedurende twee opeenvolgende dagen
Voor mensen die allergisch zijn voor azithromycine	Eén dosis ceftriaxon 250 mg intramusculair, plus doxycycline 200 mg oraal gedurende zeven opeenvolgende dagen
Gonococcal conjunctivitis	Ceftriaxon 1g intramusculair, plus azithromycine 1 g oraal in een enkele dosis

Behalve behandeld te worden, moeten uw sekspartners ook contact opnemen, testen en aanbieden indien nodig. Dit is om niet alleen hun gezondheid te beschermen, maar ook anderen (inclusief, potentieel, de jouwe).
Nadat de behandeling is voltooid, is er geen test nodig om de verwijdering van de infectie te bevestigen. De enige uitzondering is keelontsteking, die veel moeilijker te behandelen is.
Met dat gezegd zijnde, zou iedereen die voor gonnoroea werd behandeld, gevraagd worden om een nieuwe test in drie maanden te laten doen. Dit komt omdat de snelheid van herontwikkeling van de gonorrheal hoog is, vaak afkomstig van dezelfde bron. Of uw sekspartners al dan niet zijn behandeld, het is belangrijk dat vervolgtesten worden uitgevoerd.

Verspreide gonorroe

Gedissemineerde gonokokkeninfectie (DGI) is een ernstige complicatie die wordt veroorzaakt door een onbehandelde ziekte. Het wordt vaak arthritis-dermatitis syndroom genoemd, omdat de verspreiding van bacteriën door de bloedbaan de ontwikkeling van artritis en huidlaesies kan veroorzaken..
In zeldzame gevallen kunnen meningitis (ontsteking van het membraan rond de hersenen en het ruggenmerg) en endocarditis (ontsteking van de hartkleppen) ontstaan.
Als u wordt gediagnosticeerd met DGI, moet u in het ziekenhuis worden opgenomen zodat bepaalde medicijnen intraveneus (in een ader) kunnen worden toegediend. De behandelingsduur zou worden bepaald door het type infectie dat betrokken is.

Staat	Aanbeveling	Looptijd
gonococcal artritis-dermatitis (Voorkeur)	Ceftriaxon 1 g intraveneus om de 24 uur, plus een enkele dosis azithromycine 1 g oraal	Niet minder dan zeven dagen
gonococcal artritis-dermatitis (alternatief)	Cefotaxim 1g intraveneus om de acht uur, plus een enkele dosis azithromycine 1g oraal	Niet minder dan zeven dagen
Gonokokkenmeningitis	Ceftriaxon 1g tot 2 g intraveneus elke 12 tot 24 uur, plus een enkele dosis azithromycine 1g oraal	10 tot 14 dagen
Gonokokken-endocarditis	Ceftriaxon 1g tot 2g intraveneus elke 12 tot 24 uur, plus een enkele dosis azithromycine 1g oraal	Tot vier weken

Andere types

Hoewel ceftriaxon en azithromycine nuttig zijn voor de bovengenoemde gevallen, kan niet elke infectie alleen of alleen met deze geneesmiddelen worden behandeld. Onder hen:

Faryngeale keel (gonorroe) is veel moeilijker te behandelen. Een herhalingstest 14 dagen nadat de eerste behandeling is voltooid, is noodzakelijk om te bepalen of de infectie is verdwenen. Op basis van de resultaten van de tests kunnen aanvullende behandelingen en follow-ups al dan niet vereist zijn.
Gedissemineerde gonokokkeninfectie (DGI) wordt veroorzaakt wanneer de infectie zich via de bloedbaan verspreidt om andere organen te infecteren. Dit vereist meestal ziekenhuisopname en uitgebreide therapie.
neonatale gonorroe, waarin gonorroe tijdens de zwangerschap aan een baby wordt doorgegeven, kan worden voorkomen door de moeder te behandelen. Als de pasgeborene symptomen ontwikkelt, wordt de behandeling voorgeschreven op basis van het gewicht van de baby en specifieke ziektecomplicaties.

Bij zwangerschap en pasgeborenen

Als u tijdens de zwangerschap wordt gediagnosticeerd met gonorroe, is het belangrijk om zo snel mogelijk een behandeling te zoeken om te voorkomen dat de infectie aan uw ongeboren baby wordt doorgegeven.
De behandeling is niet anders dan die van niet-zwangere vrouwen en geen schade aan uw baby.
Of u nu voor gonorroe bent behandeld of niet, bij de geboorte zal een antibioticumzalf (erytromycine 0,5%) op de ogen van de baby worden aangebracht om oogontsteking te voorkomen, een oogontsteking van de gonorrheal die wordt overgedragen op de baby terwijl deze door het geboortekanaal gaat. De zalf wordt uit voorzorg routinematig gegeven aan alle pasgeborenen.
Aan de andere kant, als u niet bent behandeld of laat werd gediagnosticeerd, krijgt uw baby extra antibiotica, of er symptomen zijn of niet. Als u dit wel doet, kan de infectie verdwijnen en een dergelijke complicatie voorkomen zoals vaginitis, urethritis, luchtweginfecties en DGI.
De behandeling zal worden gestuurd door de complicaties van de ziekte en het gewicht van de pasgeborene in kilogrammen.

Staat	Aanbeveling
Geen symptomen	Ceftriaxon 25 mg tot 50 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus in een enkele dosis
Gonococcal conjunctivitis	Ceftriaxon 25 mg tot 50 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus in een enkele dosis
DGI zonder meningitis	Ceftriaxon 25 mg tot 50 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus gedurende zeven dagen OF Cefotaxim 25 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus, elke 12 uur gedurende zeven dagen
DGI met meningitis	Ceftriaxon 25 mg tot 50 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus gedurende 10 tot 14 dagen OF Cefotaxim 25 mg per kg afgeleverd, intramusculair of intraveneus om de 12 uur gedurende 10 tot 14 dagen

bronnen:
Centrum voor ziektecontrole en Preventie. "2015 seksueel overdraagbare aandoeningen Behandelrichtlijnen: gonorroe-infecties." Atlanta, Georgia; uitgegeven op 4 juni 2015; bijgewerkt op 4 januari 2018.
CDC. "Laatste gegevens over antibioticum-resistente gonorroe." 14 juni 2016.