Overzicht van schimmelinfecties

Een vaginale schimmelinfectie is een veelvoorkomend probleem veroorzaakt door de Candida gist. Je kunt het herkennen aan de ernstige vaginale jeuk, witte vaginale afscheiding en soms, pijnlijk urineren.
Gistbesmettingen worden gewoonlijk behandeld met een vrij verkrijgbare antischimmelcrème of een voorgeschreven orale medicatie. Deze infecties kunnen keer op keer terugkeren, zo erg zelfs dat sommige vrouwen het gevoel hebben dat ze vertrouwd zijn met hen, waardoor ze zelf kunnen diagnosticeren.
Veel deskundigen raden echter aan om een ​​formele diagnose van een arts te krijgen telkens wanneer tekens en symptomen van de gistinfectie zich voordoen, om zeker te zijn.

symptomen

Veel voorkomende symptomen van een schimmelinfectie zijn vaginale jeuk, branderigheid en irritatie. U kunt pijnlijk urineren of vaak plassen wanneer een ernstige schimmelinfectie ontsteking van de urethraopening veroorzaakt. Er kan ook zwelling zijn van de vulva, het gebied net buiten uw vagina.
Een meer visueel teken van een mogelijke schimmelinfectie is vaginale afscheiding, die waterig of dikker dan normaal kan zijn, zelfs wit en wrongelachtig (bijna als kwark). 
Seksuele gemeenschap kan pijnlijk zijn als gevolg van ontsteking en droogheid.
Gistbesmetting Tekenen en symptomen

Oorzaken

Candida albicans is een gistachtige schimmel die vaak wordt aangetroffen in de mond, de vagina en het darmkanaal; het is een normale inwoner van mensen die meestal geen nadelige effecten heeft. Gistinfecties worden veroorzaakt door een overgroei van deze normale schimmels.
Overgroei van Candida gebeurt vaak nadat u antibiotica gebruikt. Andere factoren die vaak bijdragen aan een infectie zijn zwangerschap, gebruik van orale anticonceptiva, diabetes, chemotherapie, behandeling met steroïden en andere aandoeningen en medicijnen die het immuunsysteem verzwakken..
Gistinfectie Oorzaken en risicofactoren

Diagnose

Het is vooral belangrijk om een ​​diagnose door een arts te krijgen wanneer u voor het eerst denkt dat u een schimmelinfectie heeft. Dit komt omdat de symptomen mogelijk te wijten zijn aan een infectie (zoals bacteriële vaginose of een soa) waarvoor een compleet ander antibioticum of behandeling nodig is.
Trakteer uzelf niet op vrij verkrijgbare medicijnen als u nooit door uw arts bent gediagnosticeerd met ten minste één eerdere gistinfectie. 
Uw arts kan een wattenstaafje en bevestig onder de microscoop of het een overgroei van gist is of niet.
Terwijl er ooit gedacht werd dat vrouwen met een eerdere schimmelinfectie de symptomen en zelfbehandeling konden herkennen, is dat in twijfel getrokken; veel deskundigen raden u nu aan om elke keer een examen en een diagnose van uw arts te krijgen.
Als u in plaats daarvan kiest voor zelfbehandeling met een anti-schimmelmiddel zonder recept, moet u uw arts raadplegen als uw symptomen aanhouden, als u andere symptomen ontwikkelt, als u een risico op een SOA hebt, of als u niet zeker bent of je een schimmelinfectie hebt.
Bacteriële vaginose komt veel meer voor dan schimmelinfecties.
BV wordt gekenmerkt door een vieze geur. Onbehandelde bacteriële vaginose kan leiden tot bekkenontsteking en kan leiden tot onvruchtbaarheid. Seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) zoals gonorroe en herpes kunnen ook worden aangezien voor schimmelinfecties.
Er zijn thuisproeven voor gistinfecties die de pH van de vagina testen en kunnen aangeven of u gist of bacteriële vaginose heeft. U moet echter niet alleen op dergelijke tests vertrouwen.
Hoe gistbesmettingen worden vastgesteld

Behandeling

Als u en uw arts het erover eens zijn dat uw symptomen echt door gist worden veroorzaakt, heeft u verschillende behandelingsopties, waaronder een verscheidenheid aan crèmes die verkrijgbaar zijn bij apotheken. Over-the-counter (OTC) -behandelingen werken meestal in één tot zeven dagen. Crèmes beschikbaar zijn onder meer merknamen zoals Monistat, Femstat, Gyne-Lotrimin en Mycostatin.
Als u de voorkeur geeft aan een minder rommelig alternatief voor de crèmes die OTC worden verkocht, vraag dan uw arts om een ​​recept voor medicijnen zoals Diflucan, een eenmalige orale medicatie.
Als u een ernstige infectie heeft of frequente recidieven heeft, kan uw arts een langere behandelingskuur voorschrijven met Diflucan of andere antischimmelmiddelen..
Er zijn veel tips over levensstijlpreventie die het risico op een schimmelinfectie kunnen verminderen. Deze omvatten het vermijden van douchen en geurende badproducten, het dragen van kleding die losser in het kruis zijn, het dragen van katoen-kruis ondergoed in plaats van synthetisch, en het veranderen van uw tampon, pad of inlegkruisje vaak.
U kunt vaginale irritatie tijdens geslachtsgemeenschap vermijden door een smeermiddel te gebruiken. U moet mogelijk een condoom of een tandmoeder gebruiken om te voorkomen dat u gist heen en weer brengt met uw seksuele partner.
Er is enig beperkt bewijs dat het eten van yoghurt met een actieve cultuur en het nemen van probiotische supplementen (of het vaginaal gebruiken van deze producten, indien van toepassing) kan helpen om schimmelinfecties te voorkomen. De bacteriën in deze opties zijn ook van nature aanwezig in de vagina en helpen voorkomen dat gist overgroeit.
Boorzuurzetpillen kunnen effectief zijn tegen minder voorkomende giststammen die resistent zijn tegen de gebruikelijke behandeling. Andere remedies zoals kokosolie of etherische oliën hebben geen enkel bewijs van effectiviteit.
Hoe gistbesmettingen worden behandeld

Een woord van heel goed

Als je na al deze moeite nog steeds een schimmelinfectie krijgt, maak je geen zorgen. Het is gemakkelijk genoeg om te behandelen en hopelijk zal het slechts een kwestie zijn waar je voor een korte tijd mee omgaat. Maar neem niet aan dat elke vaginale infectie een schimmelinfectie is, omdat het iets anders of serieuzer kan zijn. Bespreek uw symptomen met uw arts om een ​​juiste diagnose te krijgen.
Gistbesmetting: tekenen, symptomen en complicaties