Wanneer je jezelf een ziekte geeft

Auto-inoculatie, of zelf-inoculatie, vindt plaats wanneer een persoon een ziekte overdraagt ​​van het ene deel van hun lichaam naar het andere. Zelfinoculatie komt vaak voor als iemand een pijnlijke kras of wrijft en dan de niet-geïnfecteerde huid aanraakt. Veel ziekten kunnen op deze manier worden verspreid door zelfinoculatie, waaronder waterpokken.
In deze gevallen kan zelfinoculatie vergelijkbaar zijn met transmissie door fomites. Stel je bijvoorbeeld voor dat een persoon eindigt met HPV onder hun nagels. In een dergelijke omstandigheid kan het worden overgedragen aan een partner (fomite transmissie) of aan zichzelf (zelf-inoculatie). Dit kan niet alleen met SOA's gebeuren, maar ook met andere besmettelijke huidaandoeningen, zoals plantaire wratten. Dat is de reden waarom artsen artsen in het algemeen aanmoedigen om wonden en wratten te vermijden. Ze kunnen zelfs aanbevelen om deze laesies te behandelen om het risico op contact te verminderen. (Krassen kunnen ook leiden tot secundaire infecties, die nog moeilijker te genezen zijn dan de oorspronkelijke toestand.Ze komen voor wanneer een secundaire bacterie een open wond of wond infecteert.)

Voorbeelden van soa's waarbij auto-inenting een probleem kan zijn

Molluscum contagiosum is zeer gemakkelijk te verspreiden door zelfinoculatie. Een wond wrijven kan virale deeltjes automatisch in de omliggende huid inoculeren en leiden tot extra infectiegevallen. Dit is een van de redenen waarom molluscum contagiosum zo moeilijk te genezen is. Mensen hebben het vaak per vergissing verspreid naar verschillende (of naburige) lichaamsdelen. Molluscum is ook een SOA waar secundaire infecties een groot probleem kunnen zijn als de zweren worden gekrast.
Het is ook bekend dat HPV zich verspreidt door auto-vaccinatie. In feite kunnen wratten op de handen zich mogelijk verspreiden naar de geslachtsorganen. Dit geldt zelfs als die wratten worden veroorzaakt door HPV-types die normaal niet worden geassocieerd met genitale wratten. HPV kan ook zelf worden geïnoculeerd van de geslachtsdelen naar de mond. Dat is de reden waarom artsen je aanmoedigen om niet te raken of te kiezen voor wratten.
Het herpes-simplex-virus kan zich verspreiden door auto-besmetting. Er is niet veel onderzoek gedaan naar hoe vaak dit zou kunnen zijn. Het is denkbaar dat zelfinenting van mond tot geslachtsdelen mogelijk is, hoewel er geen duidelijke rapporten zijn. Overdracht van de mond van een partner naar de genitaliën van de andere partner is een veel groter risico

Hoe het risico op zelfinenting te verkleinen

Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om het risico op zelfinenting te verminderen

1. Was uw handen regelmatig, met name na het aanraken van een besmet gebied van uw lichaam of het lichaam van iemand anders die een huidinfectie heeft
2. Kies geen krassen op de zweren
3. Houd de zweren bedekt, indien nodig, om irritatie te voorkomen of om ze tegen andere delen van de huid aan te laten wrijven
4. Als al het andere faalt, kijk dan of je wonden of wratten kunnen worden verwijderd door een arts. Dit is geen remedie voor de onderliggende infectie. Het kan echter helpen als je jezelf er niet van weerhoudt ze te selecteren en je infectie te verlengen.