Waarom krijgen niet meer Amerikaanse tieners het HPV-vaccin?

Humaan papillomavirus of HPV, infectie is ongelooflijk vaak. Wetenschappers denken dat meer dan de helft van de seksueel actieve volwassenen op elk moment met HPV is geïnfecteerd. Niet al deze infecties zijn hetzelfde. Er zijn meer dan 100 soorten HPV, waarvan er veel seksueel verspreid zijn. Sommige typen HPV worden als risicovol beschouwd. Deze stammen zijn geassocieerd met een verhoogd risico op verschillende vormen van kanker bij zowel mannen als vrouwen. Andere typen worden als laag-risico beschouwd. Deze stammen worden in verband gebracht met genitale wratten.
Omdat HPV wordt verspreid vanhuid op huid, condooms zijn niet volledig beschermend tegen infecties. Daarom was het voor veel mensen zo opwindend toen het eerste HPV-vaccin werd ontwikkeld. Dat vaccin, Gardasil, beschermde tegen de twee meest voorkomende risicovolle en de twee meest voorkomende laagrisico-varianten van HPV. Een paar jaar later werd een ander vaccin, Cervarix, vrijgegeven dat zich concentreerde op de risicovolle stam. Tegenwoordig zijn er drie HPV-vaccins. Het derde vaccin is een nieuwe versie van Gardasil genaamd Gardasil-9 die beschermt tegen 9 stammen van HPV.
De vaccins zijn niet perfect. Echter, landen met een goede opname van het vaccin hebben de aantallen baarmoederhalskanker zien dalen. Waarom krijgen niet meer Amerikaanse tieners een HPV-vaccin?

De voordelen van het HPV-vaccin door de cijfers

In landen, zoals Australië, waar veel jonge vrouwen het 4-strengs HPV-vaccin (Gardasil) krijgen voordat ze aan het virus kunnen worden blootgesteld, zijn de effecten buitengewoon. Uit een onderzoek van de literatuur in 2016 bleek dat er:

• 90 procent minder infecties met HPV 6, 11, 16 en 18. Dit zijn de vier stammen die door Gardasil worden beschermd.
• 90 procent minder gevallen van genitale wratten.
• 45 procent minder diagnoses van laaggradige cervicale veranderingen.
• 85 procent minder diagnoses van hoogwaardige cervicale veranderingen. Dit zijn de soorten veranderingen die verband houden met de ontwikkeling van kanker.

Om deze voordelen te zien, moeten jongeren het HPV-vaccin krijgen. Wat nog belangrijker is, ze moeten het vaccin krijgen voordat ze seks beginnen te hebben.
Sommige landen doen het ongelooflijk goed om mensen gevaccineerd te krijgen. In 2014 was bijna driekwart van alle Australische meisjes gevaccineerd. Denemarken, Hongarije, Ierland, Noorwegen, Portugal, Zweden en het Verenigd Koninkrijk hebben allemaal een vaccinatiedekking van 80-90 procent. In tegenstelling tot 2014 was slechts 40 procent van de Amerikaanse meisjes en 22 procent van de Amerikaanse jongens gevaccineerd.

Waarom zit Amerika achter met HPV-vaccinatiegraad?

Het HPV-vaccin kwam heel vroeg naar de Verenigde Staten. In de beginjaren waren er echter veel debatten over de vraag of het onderdeel moest zijn van reguliere vaccinatie-aanbevelingen. Mensen waren aanvankelijk bezorgd over veiligheid. Sindsdien is aangetoond dat het een zeer veilig vaccin is. Ze waren ook bezorgd dat het HPV-vaccin jonge mensen zou kunnen aanmoedigen om meer seks te hebben. Dat is iets anders waarvan is aangetoond dat het niet waar is.
Vandaag beveelt de American Academy of Pediatrics routinematige HPV-vaccinatie aan voor vrouwen en mannen van 11 en 12 jaar. Deze kan op oudere leeftijd worden gegeven, maar is niet zo nuttig. Dus waarom liggen de vaccintarieven nog steeds achter bij die van veel andere ontwikkelde landen, zelfs nu het HPV-vaccin zo wordt aanbevolen? Er zijn een aantal redenen. In willekeurige volgorde:

• Artsen slagen er niet goed in om het vaccin consequent aan adolescente patiënten en hun ouders aan te bevelen.
• Ouders weten niet dat het vaccin nodig is voor jonge mannen en vrouwen. Daarom weten ze niet om erom te vragen of erover.
• Wanneer ouders zich ervan bewust zijn, geloven velen niet dat HPV-vaccinatie even belangrijk is als andere vaccinaties tegen kinderen en adolescenten. Dit is met name van belang naast de algehele achteruitgang van de vaccinatie tegen kinderen die overal in de Verenigde Staten wordt waargenomen. Het afnemende gebruik van vaccins is grotendeels toe te schrijven aan de angsten van de ouders over vaccinatie. Deze angsten zijn niet gebaseerd op wetenschap. Ze erkennen ook niet dat vaccins veel orden van grootte veiliger zijn dan de ziekten die ze moeten voorkomen.
• Ouders maken zich zorgen over de kosten van het vaccin. Ze zijn ook bezorgd over de kosten van de bezoeken die nodig zijn om het vaccin te krijgen. Er zijn aanwijzingen dat de ontvangers van Medicaid het vaccin vaker krijgen dan die op particuliere verzekeringen. Dit kan verschillende redenen hebben. Een van die redenen is de lagere kosten van het zoeken naar zorg wanneer u niet hoeft te betalen om mee te betalen.

• HPV-vaccins zijn niet altijd beschikbaar in alle delen van de Verenigde Staten. Beschikbaarheid verschilt erg, afhankelijk van waar mensen voor zorgen.

Er zijn manieren om deze problemen op te lossen. Educatieve programma's kunnen artsen helpen het belang van routinematige vaccinatie onder de aandacht te brengen. Op die manier konden artsen meer leren over zowel het vaccin als over hoe ze er op cultureel passende manieren over kunnen praten. HPV-vaccins kunnen worden opgenomen in standaard preventieprogramma's. Dit zou het bespreken van hen gemakkelijker kunnen maken voor ouders en artsen. Elektronische medische dossiers kunnen worden verbeterd en de toegang tot het vaccin kan worden uitgebreid. Dat zou artsen helpen mensen te identificeren die het vaccin nodig hebben. Het zou ook kunnen betekenen dat ouders en tieners meer opties zouden hebben om hun foto's te maken.
Ten slotte moeten ouders en tieners toegang hebben tot betere informatie over het HPV-vaccin. Als meer mensen de voordelen voor zowel jongens als meisjes begrepen, zouden ze waarschijnlijk meer geïnteresseerd zijn om het te krijgen. Het belangrijkste is dat ze moeten leren dat het krijgen van het HPV-vaccin niet om seks gaat. Het gaat over het beschermen van de gezondheid.